ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ένα μεγάλο πόνο στη ψυχή μου. Είμαι 32 και νιώθω γερασμένη. Έχασα το μπαμπά μου απότομα πριν λίγο καιρό και πέρασα απανωτά σοκ μόνη μου. Κλαίω και τον ζητάω πίσω. Μέσα στο πένθος μου με πλήγωσε απάνθρωπα ο άνθρωπος που αγάπησα, η πρώτη μου σχέση που έγινε αρραβώνας, με τσάκισε, με λύγισε, μου πρόσθεσε πόνο στο πόνο και όλη η αγάπη που του είχα, έγινε μια πίκρα, ένας πόνος, δάκρυα, οργή και μίσος, Με άφησε στα δύσκολα αφού πρώτα με διέλυσε και μου έριξε το βάρος επειδή ήθελε να φύγει από τη σχέση. Μου έδωσε ελπίδες από κοντά και από το τηλέφωνο που ήταν μακριά, μου άσκησε έντονη ψυχολογική βία.. Μου βίασες τη ψυχή ρε αλήτη και έφυγες! Τώρα φέρεσαι σαν να μη συνέβη τίποτα και άλλαξες πρόσωπο! Ήσουν διπρόσωπος και δεν το κατάλαβα τόσα χρόνια. Έπρεπε να φύγει ο μπαμπάς μου από τη ζωή για να καταλάβω τι είσαι! Γιατί ο άνθρωπός σου στα δύσκολα φαίνεται. Και συ δεν άντεξες ούτε δίμηνο το πόνο μου και δεν μίλησες ανθρώπινα γιατί δεν είσαι άνθρωπος αλλά απάνθρωπος και ψεύτικος. Λυπάμαι τα χρόνια που έχασα και τα δάκρυα που έχυνα άδικα για σένα παλιοτόμαρο που δεν άξιζες τίποτα. Εγώ κερί αναμμένο να σε περιμένω, να κλαίω με το πόνο σου και να χαίρομαι με τη χαρά σου. Πάντα με στήριζες, σε στήριζα αλλά τώρα τι έπαθες; Όταν κάποιος αγαπά δεν πληγώνει αλήτη! Ποτέ μου δεν σε έχω βρίσει αλλά τώρα θα σε χαστούκιζα και θα σε έφτυνα αν σε έβλεπα. Έμεινα μόνη με τη μαμά μου και έχουμε πολλά προβλήματα κάθε λογής. Σηκώνω πολλά βάρη για τις πλάτες μου και δεν μπορώ άλλο. Δεν έχω κανέναν να μιλήσω, δεν έχω φίλους, αυτός ήταν τα πάντα για μένα και με άφησε απότομα με μια πληγή που αιμορραγεί. Νιώθω μόνη και μιλάω σε εσάς εδώ που διαβάζετε. Και ξέρετε η ψυχολογική βία έχει και αυτή σημάδια όπως η σωματική. Στη ψυχή όμως τα τραύματα αργούν να κλείσουν και σε συνοδεύουν για πάντα. Νιώθω κουρασμένη, πληγωμένη. Δεν έχω άλλα λόγια, όλα είναι μάταια. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ ΠΙΑ... Δεν σε συγχωρώ εσένα αλήτη γιατί δεν μπορώ πια.