ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.5.2018 | 10:39

Ηλικιωμένοι στα μμμ

Κάτι που μπορεί να με εξοργίσει είναι η συμπεριφορά των πιο μεγάλης ηλικίας ανθρώπων πχ στο λεωφορείο , που εάν είσαι 25 και κάτω και ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ να καθίσεις ενώ έχει μπει κάποιος/κάποια απο 50(!) και άνω, σε κοιτάνε στη ψυχή και σιγομουρμουράνε για το πόσο δικαίωμα ΔΕΝ έχεις να κουράζεσαι αν είσαι νέος.Δηλαδή που ξέρεις εσύ απο που μπορεί να γυρίζω και δεν με αφήνεις να ξαποστάσω; Η που ξέρεις αν νιώθω καλά ;Κάπου λίγο έλεος δηλαδή.
15
 
 
 
 
σχόλια
Και μόνο που γίνεται συζήτηση, το θέμα έχει χάσει το νόημά του. Είναι ζήτημα καλής προαίρεσης κι ενσυναίσθησης. Κανείς δε σας ζήτησε το λόγο, φαντάζομαι. Τώρα αν εσείς προβάλλετε στα βλέμματα των άλλων προσωπικές προκαταλήψεις ή τις ενοχές σας, αυτό είναι άλλο ζητούμενο.
Μη φανταζεσαι. Πολλές φορες οι ηλικιωμένοι, αν δεν παραχωρήσεις θεση, μουρμουρανε μονοι τους ή με παρεα για την ασεβεια των νεων, το πόσο χαλασε η κοινωνία, τους γονεις τους που δε τους μεγαλωσαν σωστα κλπ.
Συμφωνώ. Το έχω δει να συμβαίνει. Απλώς, πάντα προσπαθώ να μπαίνω στη θέση του άλλου. Πώς θα είναι να στέκομαι όρθια στα 60 και άνω, με τσακισμένη μέση, αρθριτικά, καμιά 10αριά κιλά παραπάνω και με την καρδιά ν' αγκομαχάει. Σίγουρα, ως ηλικιωμένη, δε θα έλεγα κουβέντα σε κανένα. Αλλά ως νέα ακόμη κι αντέχοντας λίγο παραπάνω από τους μεγαλύτερούς μου, παραχωρώ τη θέση μου κι ας είμαι κομμάτια. Χωρίς να με πειράζει και σκεπτόμενη ότι κι εγώ κάποτε θα είμαι στη θέση τους.
Ακριβώς,σέβομαι εκείνους που δεν το απαιτούν,εξάλλου πάντα την έδινα τη θέση μου (ή μάλλον δεν πάω να κάτσω καν) αλλά όταν το απαιτείς με άσχημους χαρακτηρισμούς, ε τα νεύρα θα στα σπάσει δε γίνεται.
Το ότι δε σου έχει συμβεί, δε σημαίνει πως δεν γίνεται γενικά. Είμαι σε θέση να καταλάβω πότε θα προσβληθώ και πότε να το περάσω στο ντούκου. Ο κύριος δεν έμεινε μόνο στα βλέμματα αλλά και στο κήρυγμα, αν ήταν μόνο το βλέμμα δεν θα μιλάγαμε καν αυτή τη στιγμή.
Δεν ήταν σαφές στην εξομολόγηση ότι δεχτήκατε κήρυγμα και άρα προσωπική επίθεση. Αυτό, συμφωνώ, είναι ανεπίτρεπτο και καμία ηλικία ή κατάσταση δεν το δικαιολογεί. Από εκεί και πέρα, μέχρι να βρεθούμε στη θέση των ηλικιωμένων, ας είμαστε πιο επιεικείς. Ίσως όταν συμβεί και σ' εμάς να δούμε αλλιώς τα πράγματα. Αλλά και πάλι, αυτή είναι απλώς η προσωπική μου άποψη και ουδείς έχει την υποχρέωση να την ενστερνιστεί, ούτε και προσπαθώ να την επιβάλω.
Και έχετε δίκιο, ήταν λανθασμένη η συμπεριφορά. Και ναι, ο σεβασμός οφείλει να είναι αμοιβαίος ανεξαρτήτως ηλικίας, θέσεως κ.λπ κ.λπ.Η αγένεια ανάβει και τα δικά μου τα λαμπάκια απ' όπου ή όποιον κι αν προέρχεται.
Μ' αυτή τη λογική κι εσύ δεν ξέρεις που ήταν αυτός και πόσο κουράστηκε, συν την ηλικία που όπως και να το κάνουμε δεν έχετε τις ίδιες αντοχές. Κι όταν εσύ είσαι ξεκούραστος/η, δίνεις τη θέση σου σ' αυτούς που τη χρειάζονται περισσότερο; Στις εγκύους; Σε μητέρες με μικρά παιδιά; Σε ηλικιωμένους ή ανθρώπους με κινητικά προβλήματα; Ή καβατζώνεις τη θεσούλα και δε σε νοιάζει για τους άλλους;
Φυσικά και δίνω τη θέση μου αλλά το θεώρησα αυτονόητο για να το γράψω. Μετά απο δύο δουλειές όμως δε ξέρω εγώ πόσες ώρες ορθοστασίας,νομίζω δεν κλέβω κανενός τη θέση έστω για μια φορά για να νιώθω τύψεις που ο κάθε ηλικιωμένος με κριτικάρει. Εννοείται πως και εκείνοι δεν έχουν αντοχές και γι αυτό και δεν μίλησα γιατί δε θα έβγαζα άκρη,αλλά όταν είσαι σε λεωφορείο της γειτονιάς και ξέρεις αρκετούς απο τους επιβάτες και ξέρεις ότι ο κύριος που κάνει κήρυγμα και όχι μόνο σε μένα πηγαίνει όλη μέρα στο καφενείο για να συνεχίσει το κράξιμο μου, επέτρεψε μου να με πειράζει.
Εεεε μισές πληροφορίες μας δίνεις!! Αφού ξέρεις ότι είναι αργόσχολοι καλά κάνεις και κάθεσαι!Όταν όμως δεν ξέρουμε κι ο άλλος τί έχει τραβήξει όλη μέρα καλό είναι να είμαστε λίγο συμπονετικοί. :)
Το γενίκευσα και δε μίλησα συγκεκριμένα για τη δική μου περίπτωση γιατί έχω παρατηρήσει ότι γίνεται καθημερινά σε αρκετούς..Απλά μου έκανε εντύπωση γιατί το παράκανε γιατί έφτασε στο σημείο απο το να κρίνει την εμφάνιση μου (ναι δεν εχω ιδέα που κολλάει) μέχρι και σε άκομψες λέξεις.Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να περνάει σπίτι του και γι αυτό δεν ανταποκρίθηκα οσο με έκραζε, αλλά ήμουν στα όρια μου πραγματικά.Πως μπορεί ένας άκυρος να σου χαλάσει τόσο τη μερα ε; Χαχαχ
Scroll to top icon