ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.7.2018 | 00:43

Ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και χρόνια...

Λοιπόν, θέλω να το πω να το βγάλω από μέσα μου επιτέλους!Αν θέλετε να το διαβάσε οκ αν δε θέλετε δεν πειράζει εγώ θέλω να εξομολογηθώ για να το βγάλω από μέσα μου.Είμαι κορίτσι και έχω μόνο έναν αδερφό.Έχουμε 5 χρόνια διαφορά, εκείνος είναι μεγαλύτερος.Από μικρά δεν ήμασταν καθόλου δεμένοι και συνέχεια τσακωνόμασταν.Με έβριζε και με χτυπούσε συνέχεια.Στο σχολείο για παράδειγμα έκανε πως δεν με γνώριζε γιατί με θεωρούσε χαζή.Οι γονείς μου δεν έδιναν σημασία τότε, παιδιά είναι, έστι κάνουν λέγανε....Τώρα όμως που έχουν περάσει πολλάααα χρόνια και αυτος 25 και εγώ 20 ακόμα συνεχίζει αυτή η ψυχολογική βία.Γιατί ναι ψυχολογική βια είναι αυτό που μου κάνει!Έκανα υπομονή τόσα χρόνια , νόμιζα ότι θα αλλάξει .Εγώ σπου δάζω σε αλλή πόλη αλλά όταν έρχομαι εδώ μου κάνει την ζωή μαρτύριο Με βρίζει συνέχεια με μειώνει μπροστά σε όλους όποτε βρει ευκαιρία και πάντα βάζει λόγια στους γονέις μου.Πάντα λέει ότι είμαι άχρηστη και ότι δεν θα καταφέρω τίποτα στην ζωή μου.Παιδιά αυτό που νιώθω μέσα μου με τρώει γιατί δεν αντέχω άλλο .Κλαίω συνέχεια και δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω.Οι γονείς μου δεν κάνουν τίποτα είναι στον κόσμο τους.Τώρα επειδή εγώ έχω περισσότερο χρόνο μαγειρεύω για το σπίτι και φροντίζω για την καθαριότητα και εκείνος το μόνο που κάνει είναι να λέει ότι δεν ξέρω να μαγειρεύω και ότι τεμπελιάζω όλη την ώρα ενώ δεν είναι έτσι!Να φανταστείτε όταν έχω γενέθλια δεν μου εύχεται ποτέ ,ενώ εγώ πάντα και του πέρνω και δώρα!Πριν δώσω πανελλήνιες έλεγε ότι δεν θα περάσω πουθενά , και πέρυσι που πέρασα εκεί που ήθελα έλεγε ότι οι γονείς τσάμπα θα πληρώνουν τα χρήματα γιατί δεν θα τα καταφέρω ενώ μια χαρά τα πάω στα μαθήματα και μαρέσουν πολύ.Συγνώμη για αυτό το κατεβατό αλλά σας έδωσα κάποια παραδείγματα για να καταλάβετε περισσότερο την σοβαρότητα της κατάστασης .Γιατί για μερικούς μπορεί να μην είναι τίποτα αλλά για μένα που το ζω είναι κόλαση να έχω έναν άνθρωπο πάνω από το κεφάλι μου που να με μειώνει συνέχεια Του έχω μιλήσει με το καλό , με το κακό αυτός πάλι τα ίδια!!!!Πάντα αμφισβητεί τις επιλογές μου .Όταν τελείωσα την εξεταστική έλεγε θα πάω στους γονέις μου στο σπίτι μου θα χαλαρώσω επιτέλους αλλά αυτό που γίνεται καθημερινά είναι αφιανόητο.Ελπίζω να μην σας τύχει κάποιος αδερφός ή έστω συγγενής που να σας βρίζει, να σας μειώνει να σας πετάει το φαγητό στα σκουπίδια, να βγάζει όλα τα πράγματα σου έξω από το δωμάτιό του επειδή ούτε να με βλέπει δεν μπορεί !Πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο θεέ μου!;Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και θα εκτιμούσα πολύ αν μου γράφατε κάτι ή αν βρίσκεστε και εσείς στην ίδια θέση.
10
 
 
 
 
σχόλια
Η διατήρηση της κακής συμπεριφοράς στην ηλικία π βρίσκεται δηλώνει ότι έχει πολύ σημαντικό ψυχολογικό πρόβλημα αλλά αυτό δν πρέπει να σε νοιάζει εσένα, εσύ κατά την ταπεινή μ γνώμη καλο είναι να μην έχεις καθόλου επαφές μαζί τ Κ μην επισκέπτεσαι τόσο συχνά τ σπίτι των γονέων σ, μπορείς να μιλήσεις για τις αποφάσεις σ στους γονείς σ τις αιτίες Κ τις συνέπειες π Έχει υποστεί η ψυχολογία σ τόσα χρόνια αλλά μην περιμένεις Κ πολλά ,αρκεί να μην δώσεις άλλο δικαίωμα στον αδερφό σ να σ την λέει καθώς ζει γι'αυτό Κ νιώθει σημαντικός ,κοφτό όσο είναι ακόμα νωρίς Κ εκεί π σπουδάζεις ρωτά Εάν έχει για εσένα δωρεαν ψυχολογική υποστήριξη το Πανεπιστήμιο... Καλή τύχη ...
Who cares? Όσοι επιλέγουν τον ρόλο του θύτη άνευ λόγου και αιτίας ενώ μπορούν να κάνουν αλλιώς, είναι αδιάφορο. Να επανορθώσει μπορεί; Αυτό να κάνει. Αν και χλωμό, τουλάχιστον ας σταματήσει να την βλάπτει.
Γλυκό μου κορίτσι, σε καταλαβαίνω. Αυτό που ζεις είναι εγκληματικό, το ξέρω. Αλλά όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα δύσκολα ν' αλλάξει κάτι μέσα στο σπίτι σου. Όσο ζείτε το ίδιο σπίτι, κράτα αποστάσεις μεν και βγαίνε. Δεν είναι μόνιμη λύση, αλλά χρειάζεσαι καθαρή ανάσα. Για το δωμάτιό σου πάρε κλειδαριά και να ξέρεις ότι σοβαρό μερίδιο ευθύνης εχουν κι οι γονείς σας. Ο αδερφός σου, και είμαι σίγουρη, είναι ανασφαλές άτομο και νιώθει σε κάποια θέματα κατώτερός σου κι όλο αυτό του βγάζει μια τρελή επιθετικότητα σε συνδυασμό με τα άλυτά του θέματα που σιγά μην κάτσει να τα λύσει. Μπορεί να κάτσετε να μιλήσετε... και να κάνεις και για λίγο τον ψυχολόγο του, αλλά η ανάταση που θα νιώσει, απλά θα του δώσει παραπάνω ενέργεια να συνεχίσει.Ότι εσύ επωμίζεσαι τις ευθύνες για δουλειές στο σπίτι κι αυτός λογικά είναι αρχοντόπουλο κάτι μου κάνει. Τέλος πάντων, το ότι σπουδάζεις μακριά είναι μια καλή ευκαιρία. Επίσης, μπορείς να επισκεφτείς και την ψυχολόγο της σχολής σας. Ναι μεν ο αδερφός σου έχει την προβληματική συμπεριφορά, αλλά σου κάνει ζημιά. Υ.Γ. Αποστάσεις, αποστάσεις, αποστάσεις σωματικές και ψυχικές. Την σχέση σας, αν θελήσει ποτέ ας την παλέψει εκείνος. Μην τον ακούς σε όσα λέει και σε παρακαλώ ειλικρινά μην τον πιστεύεις. Α, και δεν φταις για κάπου. Βρίσκει τους χαμηλούς σου τόνους ως ένδειξη αδυναμίας.
Ρε ουτε εχθρος του να ησουν..πως κανει ετσι, τι παιθαινει? Πρεπει να τον δει κανενας ειδικος μπας και ηρεμησει αλλιως δεν μπορει να συνεχιζεται αυτη η κατασταση.Εκτος οτι παντα θα εισαι χωρις ανεβασμενη ψυχολογια, σε κανει αυτοματως να μην αγαπας τον ευατο σου τοσο. Μου εσπασε τα νευρα και μενα οσο διαβαζα αυτα που ελεγες χαχ φυγε και απο το σπιτι που μενετε πανε σε αλλο οπου γινετε πιο μακρια.
Καλημέρα.Σε καταλαβαίνω αρκετά καλά.Επειδή είναι μία χρόνια κατάσταση μάλλον ό,τι κι αν κάνεις θα είναι σαν να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.Μην χάνεις χρόνο να αναρωτιέσαι γιατί φέρεται έτσι,γιατί οι γονείς σου δεν αντιδρούν.Γίνε οικονομικά ανεξάρτητη και πήγαινε σε δικό σου χώρο.Μόνο έτσι θα ηρεμήσεις και θα δεις τα πράγματα στις κανονικές τους διαστάσεις.
Η μόνη πραγματική λύση με τέτοιο αδερφό είναι να έχουν αποστάσεις! Ούτε να τον καλοπάρει, ούτε να προσπαθήσει να χτίσει μια καλή σχέση, ούτε τίποτα. Και στο σπίτι όσο είναι ας τον αποφεύγει, από την στιγμή που οι γονείς κάνουν σα να μη τρέχει κάστανο, δεν θα βρει το δίκιο της.
Βρε κοριτσάκι μου, τι τραβάς...!Είναι πολύ σοβαρό, είναι ενδοοικογενειακή ψυχολογική βία και τραμπουκισμός.Με συγχωρείς, αλλά εγώ θα τα πω χύμα όπως τα βλέπω εγώ και δεν θα τα "στρογγυλέψω" ευγενικά:Οι γονείς σου είναι αδιάφοροι και άβουλοι - βασικά δεν είναι καλοί γονείς -και ο γιος τους ένας τραμπούκος και μισός.Εσύ πρέπει να εξοπλιστείς με το δίκιο σου, με αποφαστικότητα και τσαμπουκά.Να καθίσεις κάτω τους δικούς σου και να τους μιλήσεις σοβαρά: το και το - δε βλέπετε ή κάνετε πως δε βλέπετε; Δεν ντρέπεστε για το χαρακτήρα του γιου σας και την απραξία σας ως γονείς;Τι περιμένετε για να ενεργήσετε και να πατήσετε πόδι;Μου φαίνεται καλοβολεύονται που είσαι υπηρετριούλα εκεί μέσα και που με την ψυχολογική βία του αδερφού δεν τολμάς να σηκώσεις κεφάλι.Και στον αδερφό σου, αφού έχεις ήδη προσπαθήσει να μιλήσεις ανθρώπινα και σε αγνοεί και αφού φέρεται έτσι, να κάτσεις να τον ξεχ*σεις! Ναι αγαπητή μου, αυτός είναι ο σωστός όρος - εννοώ να να κάτσεις και να του τα ψάλλεις κανονικά, με φωνή και φοβέρα και την απαξίωση που του ταιριάζει τέτοιο γομάρι που είναι!Τώρα αυτά, κατά 95% δεν θα πιάσουν με την έννοια να αλλάξουν αυτοί και να ζήσετε αρμονικά... αλλά θα έχεις υψώσει ανάστημα, θα έχεις διατυπώσει και διεκδικήσει το δίκιο σου και ίσως να αρχίσουν να σε μετράνε παραπάνω.Και θα έχεις ξεσπάσει, φυσικά, που είναι πολύ σημαντικό.Η λύση είναι να βρεις τρόπο να αρχίσεις να μαζεύεις δικά σου χρήματα, να σηκωθείς να φύγεις από εκεί.Καλή δύναμη και καλή τύχη!
Ψυχούλα μου καλή...Οι γονείς σας δεν παίρνουν μέρος σε αυτό τόσα χρόνια να του πουν κάτι για την συμπεριφορά προς εσένα?Σαν μεγαλύτερος αδερφός θα έπρεπε να σε προστατεύει και να σε αγαπάει όχι να συμπεριφέρεται έτσι!Λοιπόν αύριο κιόλας τον βάζεις κάτω και του μιλάς...Με ωραίο τρόπο του λες αδερφέ θέλω να σου πω κάποια πράγματα! Δεν θα δείξεις ούτε πως φοβάσαι,ούτε με σκυμμένο κεφάλι! Θα τον κοιτάς μες τα μάτια! Πρώτα απ'ολα ρώτησε τον γιατί μου συμπεριφέρεσαι έτσι? Εγώ πίστευα πως ο μεγάλος μου αδερφός και ο μοναδικός θα ήταν και φίλος μου ταυτόχρονα όσο μεγαλώνουμε αλλά μόνο αυτό δεν βλέπω...Εγώ σε αγαπάω πολύ,σε νοιάζομαι,δεν σου συμπεριφέρομαι σαν σκουπίδι,εσύ γιατί το κάνεις? Που έχω φταίξει και μου φέρεσαι έτσι? Μου έχεις αφήσει τα χειρότερα τραύματα στην ψυχή και πίστεψε με δεν θα ήθελες να σου συμβεί κάτι παρόμοιο,τόσα χρόνια δεν μιλάω δεν μιλάω αλλά φτάνει πια! Με έχεις κάνει ένα κουρέλι! Θέλω να μάθω τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει όλο αυτό και αν έχω φταίξει κάπου και δεν το κατάλαβα ως τώρα να το συζητήσουμε και να επανορθώσω και εγώ απο μέρους μου,αν πάλι δεν θέλεις σκέψου πως θα ήταν η ζωή σου χωρίς να έχεις κανένα αδερφάκι! Αντί να είμαστε δεμένοι σαν μια γροθιά και να κάνουμε τους γονείς μας υπερήφανους εσύ κάνεις λες και είμαι ο χειρότερος εχθρός σου,δεν μπορώ άλλο,φτάνει πια! Αξίζω λίγο σεβασμό και αγάπη και εγώ από έναν αδερφό που αλλιώς τον φανταζομουν,μπορείς να γίνεις αλλά δεν θες! Ταρακούνησε τον με ωραίο τρόπο,όχι με φωνές μπας και σκεφτεί τι κάνει!Εσύ μάτια μου σε παρακαλωην εγκαταλείψεις τα όνειρα σου και τους στόχους σου ποτέ και μην ξανά αφήσεις κανέναν να σου συμπεριφερθεί έτσι ξανά! Πέρασες πολλά,το καταλαβαίνω και το σέβομαι αλλά πλέον είσαι 20,πάρε την ζωή στα χέρια σου,μην μασάς πουθενά και πάντα με συζήτηση να ξέρεις να τα λύνεις όλα στην ζωή σου! Έχεις μπροστά σου ολόκληρη ζωή,μην αφήνεις τίποτα να σε πατάει κάτω! Βάλε αυτοπεποίθηση και πείσμα να πας μπροστά! Σε παρακαλώ μίλησε του και βαλτον να σκεφτεί τι κάνει,δεν είσαστε παιδιά αλλά ενήλικες πλέον!Καλή τύχη και εύχομαι όλα να αλλάξουν απο εδώ και πέρα μικρή μου προς το καλύτερο! :-*
Scroll to top icon