ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.7.2018 | 08:28

Σας ζηλεύω.

Ναι, σας ζηλεύω όλους εσάς που κάνατε σεξ από το 16. Που ζήσατε τους εφηβικούς έρωτες σας, που είχατε το αγορι/κορίτσι που σας άρεσε. Που περάσατε νύχτες και μέρες παρακαλώντας, που στέλνατε μηνύματα απελπισίας και έρωτα σε αυτούς που ερωρετρηκατε. Που βγήκατε και ήπιατε και διασκεδάσετε μέχρι τα ξημερώματα και μετά γυρίσατε λαμπόγυαλια στο σπίτι. Που που σας ερωτεύτηκαν και τους παιδεύατε, που σας είπαν ωραία λόγια και τους πιστέψετε, που ξενρωσατε, που αγαπήσατε και πληγωθηκατε, που έχετε καλές και κακες αναμνήσεις, που κάνατε one night stand ,που είχατε μακροχρόνιες σχέσεις και άλλα τόσα... Σας ζηλεύω.Να ξέρετε ότι κάποιοι από εμάς αναγκαστικά παρακολουθήσαμε το γλέντι της ζωής σας και "ζησαμε" τη ζωή μόνο μέσα από εσάς. Γιατί σε κάποιους από εμάς η ζωή δεν είχε, επειδή γεννηθήκαμε σε βλαπτικό περιβάλλον, επειδή δεν μας έκοβε ποτέ, επειδή είμασταν αρκετά ασχημοι/αταλαντοι/καταθλιπτικοί από τη γεννα, άχρηστοι κ.οκ. Και μας αφήσατε έξω το πάρτι και καλά κάνατε φυσικά. Να ζήσετε όσο πιο όμορφα μπορείτε. Η ζωή είναι υπέροχη για όλους εσάς που έχει.Φυσικά πάλι θα μας βρίζετε για την μικροπρεία μας και την αδυναμία μας να είμαστε φυσιολογικοί.Θα είμαι πάντα αυτή που θα σας κοιτάζω και θα ζηλεύω, που θα σας παρακολουθώ χωρίς να μπορώ, αυτή που θα εύχομαι να μην ήμουν κάτι άλλο, να μην έχω γεννηθεί, αυτή που πονάω από την τόση απόρριψη, αυτή η στην απέξω από έρωτες και τα σχετικά, η τρελή σε απόγνωση, που πάντα θα σας κοιτώ σιωπηλά και θα ζηλεύω, χωρίς να έχω ζήσει το παραμικρό εγώ. Απλά θα ζηλεύω μέχρι εσχάτων χωρίς να μου επιτρεπεται να κάνω αλλιώς. Αγάπη μόνο.
9
 
 
 
 
σχόλια
Συγγνώμη τώρα εσύ δηλαδή ζηλεύεις όσους έκαναν σεξ από τα 16 τους και γυρνούσαν μεθυσμένοι στο σπίτι τους από το πιοτό; Πού είναι το αξιοζήλευτο δηλαδή; Θεωρείς ότι αυτοί έχουν ζήσει τη ζωή και όσοι έχουν κάνει one night stand είναι τυχεροί; Προσωπικά δεν έχω ζήσει αυτό που ζηλεύεις εσύ και ούτε νιώθω ότι έχασα κάτι. Σε βαθύτερη έννοια αν εννοείς το φλερτ, τον έρωτα και το σεξ που δεν έχεις νιώσει ή ευχαριστηθεί, τότε συμφωνώ να παραπονιέσαι. Αλλά να είναι ο άλλος το πρωί με πονοκέφαλο από το ξενύχτι, να έχει κολλήσει κάποιος/κάποια ιό από το γρήγορο σεξ και να έχει πρόβλημα υγείας είναι λυπηρό και καθόλου αξιοζήλευτο. Μάθε να ξεχωρίζεις τις καταστάσεις που είναι άξιες ''ζήλιας'' και όχι ψυχοφθόρες καταστάσεις που δεν ωφελούν πουθενά.
Φυσικά όσο περνούν τα χρόνια, δε μπορείς να ζήσεις τίποτα όπως θα το ζούσες όταν ήσουν νέα.Αυτό είναι το πανδύσκολο για όλους τους ανθρώπους που είναι έτσι.Κι άσε, μην ακούς εξομολογούμενη, τις μεγαλοστομίες των ανθρώπων που σου λένε πως τη ζωή που δεν έζησες κάποτε, μπορείς να την ζήσεις όσο περνούν τα χρόνια. Όσοι δεν το έχουν βιώσει, δεν ξέρουν ότι κάποια πράγματα γίνονται αβάσταχτα με το πέρασμα των χρόνων.Και μην ακούς αυτούς που σου λένε περί ομορφιάς που δεν παίζει ρόλο.Η αλήθεια για την πλειοψηφία του κόσμου βρίσκεται σε αυτή την εξομολόγηση που έκανε κάποια άλλη: https://www.lifo.gr/confessions/view/348399
Το ότι μπορεί να μην έχεις ζήσει αυτή τη ζωή στα 16 δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να τη ζήσεις στα 26, στα 36 κλπ. Ο έρωτας που περιγράφεις δεν έρχεται σε όλους στα 16. Κυρίως έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Όσον αφορά την εμφάνιση τι πάει να πει "άσχημος/η"?? Ξέρεις πόσοι άσχημοι και άσχημες έχουν ερωτευτεί και εχουν κάνει σχέση? Μπορεί να μην σε ερωτευτεί κάποιος για την εμφάνιση σου, αλλά θα σε ερωτευτεί για την καλοσύνη σου, τους τρόπους σου, τις ικανότητες σου, τις επιτυχίες σου. Βέβαια για να φανούν όλα αυτά, όπως είπα και σε αλλα σχόλια, χρειάζεται αυτοπεποίθηση!Επίσης, για την καταθλιπτικότητα που είπες πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου. Και καλύτερα να πας σε κάποιον ψυχολόγο για να σε βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Αα και κάτι τελευταίο. Δεν υπαρχει ατάλαντος ανθρώπος. Απαρχει μόνο άνθρωπος που δεν έχει βρει και δεν έχει καλλιεργήσει τα ταλέντα του. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Ξεκινά από τώρα. Πάνε βόλεϋ, ζωγραφική, μάθε μια ξένη γλώσσα, δούλεψε κάπου. Όλοι οι άνθρωποι προσφέρουν κάτι στην κοινωνία γιατί όλοι έχουν ταλέντα. Μπορεί άλλοι να έχουν περισσότερα και άλλοι λιγότερα αλλά όλοι έχουν! Πάντως ένας καλός ψυχολόγος θα σε βοηθήσει και σε αυτό το θέμα.Υ.Γ Εχω ακούσει από πολλούς να λένε ότι στους ψυχολόγους πηγαίνουν οι τρελοί! Αν είναι δυνατόν δηλαδή! Σε ψυχολόγο πηγαίνουν όσοι έχουν προβλήματα. Προβλήματα όμως έχουμε όλοι. Κανονικά όλοι μας επρεπε να πηγαίνουμε σε ψυχολόγο. Αυτό το αναφέρω γιατί πολλοι λένε ότι ντρέπονται να πάνε. Ο,τι να ναι δηλαδή.
Διαφωνώ με το υγ. αν και το υπόλοιπο σχόλιο σου μου φανηκε πολύ ευστοχο οσον αφορα την εξ. Ένας ανθρωπος που νιωθει καταθλιπτικά, που είχε καποια τραυματική εμπειρία, που πιάνει τον εαυτό του να ακολουθει αρνητικά μοτίβα που δεν μπορεί να σπασει ή που εχει εστω και την παραμικρή υπόνοια του οτι πασχει απο καποια ψυχικη νοσο, παει στον ψυχολογο. Οποιος εχει προβληματα μαθαίνει να τα λύνει μόνος του ή εστω προσπαθει για αρχη μόνος του. Κατα την γνωμη μου πρεπει να είμαστε ανεξάρτητοι ανθρωποι και να μην χρειαζόμαστε επιβλεψη ειδικου για την ζωη μας. Και...Και οι ψυχολογοι εχουν προβληματα και ειναι ανθρωποι με ατελη κρίση οπως η δική μας.
Ένας ψυχολόγος δεν θα σου λύσει όλα τα πρόβληματα. Και φυσικά δεν εννοώ για το κάθε μας πρόβλημα να τρέχουμε εκεί. Απλά ο ψυχολόγος σου δείχνει πως να αντιμετωπίζεις κάποια προβλήματα και πως να μάθεις να διαχειρίζεσαι κάποιες καταστάσεις. Σορυυ στο υγ. δεν το εκφράστηκα σωστά.
Scroll to top icon