Τις ιστορίες δύο transgender προσφύγων που βρήκαν ελπίδα και καταφύγιο στην Ελλάδα αφηγείται η Deutsche Welle στη Θεσσαλονίκη και αποκαλύπτει πώς μπόρεσαν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στη χώρα μας.
Πριν από δύο μήνες, η Νατάσα περίμενε με ανυπομονησία να ξεκινήσει η ακρόασή της στο δικαστήριο. Η περίπτωση της Νατάσα ήταν μοναδική: Εκτός από το γεγονός ότι είναι γυναίκα transgender, είναι επίσης πρόσφυγας από το Πακιστάν που έχει λάβει άσυλο στην Ελλάδα. Είναι επίσης η πρώτη γυναίκα πρόσφυγας που έχει υποβάλει αίτηση για διόρθωση ταυτότητας φύλου σε ελληνικό δικαστήριο με βάση πρόσφατο νόμο που της επιτρέπει να διορθώνει το φύλο και το όνομά της στα νομικά της έγγραφα.
H Γκάμπι, από την Τυνησία, καθόταν δίπλα στη Νατάσα, κρατώντας το χέρι της, μέχρι τη στιγμή που ο δικαστής διέταξε να εγκαταλείψουν το δωμάτιο. Η Γκάμπι είναι επίσης transgender πρόσφυγας που της έχει χορηγηθεί άσυλο στην Ελλάδα. Όταν η Νατάσα αποφάσισε να αλλάξει την ταυτότητα της, ήταν πολύ επιφυλακτική, δεν ήταν σίγουρη αν ήθελε να κάνει το ίδιο. Τώρα είναι βέβαιη ότι θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμά της.
«Άφησα τη χώρα μου, έχασα την οικογένειά μου, έχασα τα πάντα, έχω πολλά προβλήματα λόγω του φύλου μου και του επίσημου ονόματός μου, δεν μπορώ να ζήσω με αυτό το όνομα και με αυτό το φύλο», είπε στην DW.
Η Γκάμπι υπέστη κακοποίηση και παρενόχληση στην Τυνησία και την Τουρκία, αλλά λέει ότι είναι αισιόδοξη για το μέλλον της στην Ελλάδα.
Η απόφαση να έρθει στη χώρα μας δεν ήταν εύκολη. Στην Τυνησία αντιμετώπιζε καθημερινά παρενόχληση. Έπρεπε να σταματήσει τις σπουδές της, διότι οι καθηγητές της και οι συμμαθητές της την χλεύαζαν. Στο σπίτι δεν έγινε αποδεκτή από την οικογένειά της, ειδικά από τον αδελφό της και την αδελφή της. Έφυγε από το σπίτι όταν έγινε 18.
Μια μέρα, ενώ βρισκόταν σε ταξί, δέχθηκε έλεγχο από την αστυνομία και της ζήτησαν την ταυτότητά της. Μόλις ο αξιωματικός είδε το φύλο της, την συνέλαβε.
«Με είχαν σε ένα δωμάτιο, όπου με κράτησαν για επτά ημέρες. Με χτύπησαν και με βασάνισαν. Καταδικάστηκα σε ένα χρόνο στη φυλακή, όπου βασανίστηκα από άλλους κρατούμενους, αλλά χάρη στη βοήθεια της μητέρας μου, η ποινή μειώθηκε σε δύο μήνες», δήλωσε ο Γκάμπι.
Αφού απελευθερώθηκε, αποφάσισε να πάει στην Τουρκία όπου είχε φίλους. Της άρεσε να ζει εκεί αλλά αντιμετώπισε επίσης παρενόχληση και κακοποίηση εξαιτίας του φύλου της.
«Η απόφαση να έρθω στην Ελλάδα ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που έπρεπε να πάρω. Μια μέρα ρώτησα τον εαυτό μου "Γκάμπι, θέλεις να ζήσεις έτσι ή θέλεις να έχεις τη ζωή που ονειρεύεσαι"; Έτσι έφυγα», εξομολογείται.
Έφτασε στο νησί της Λέσβου και μεταφέρθηκε στο χότσποτ στη Μόρια. Από τη στιγμή που άλλοι πρόσφυγες συνειδητοποίησαν ότι ήταν γυναίκα transgender άρχισαν να την απειλούν. Την απομάκρυναν και της έδωσαν δικό της σπίτι. Πέντε μήνες αργότερα μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.
Το ταξίδι της Νατάσα ήταν πιο περίπλοκο. Έφυγε από το Πακιστάν το 2015 αφού αντιμετώπισε συνεχή κακοποίηση και παρενόχληση. Σε αντίθεση με την Γκάμπι δεν είχε άλλη επιλογή από το να ταξιδεύει για να μπορέσει να ζήσει. Έμεινε στην Τουρκία για μερικούς μήνες όπου εργάστηκε σε ραφείο.
«Εργαζόμουν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά όταν έβγαινα στο δρόμο οι άνθρωποι με χτυπούσαν και μου έκλεβαν την ταυτότητά μου και αποφάσισα να φύγω στην Ελλάδα», είπε στην DW. Έφτασε στη Λέσβο αφού πέρασε τρεις ώρες στη θάλασσα μέσα σε ένα γεμάτο πρόσφυγες σκάφος.
Αφού έφτασε στην ελληνική ενδοχώρα, πήγε να εργαστεί για έναν αγρότη στη Σκάλα Λακωνίας, στη νότια Ελλάδα, για να κερδίσει χρήματα για το επόμενο σκέλος του ταξιδιού της. Ωστόσο, ο αγρότης αρνήθηκε να την πληρώσει. Όταν τελικά κατάφερε να φύγει από το αγρόκτημα, πήγε στα σύνορα όπου χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν να ανοίξουν ξανά τα σύνορα.
«Υπήρχε ένα άτομο από το Πακιστάν στην Ειδομένη που με χτύπησε και με βασάνιζε», αφηγείται. Ζούσε σε καθεστώς φόβου για τρεις μήνες μέχρι να συναντήσει έναν εθελοντή ο οποίος με τη βοήθεια ενός έλληνα ψυχίατρου, την βοήθησε να δραπετεύσει.
Τόσο η Γκάμπι όσο και η Νατάσα έχουν εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, όπου έχουν βρει καταφύγιο δίπλα σε μια ισχυρή κοινότητα. Είναι και τα δύο ενεργά μέλη της Eclipse, μιας ομάδας ντόπιων και προσφύγων που παρέχει ασφάλεια και υποστήριξη στους ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσφυγες.
«Τώρα έχω την Eclipse και τελικά αισθάνομαι ευτυχισμένη, είναι ένα ασφαλές μέρος, ειδικά για τους transgender», λέει η Νατάσα.
Η δικαστική απόφαση για τη Νατάσα είναι πρωτοποριακή. Σύμφωνα με την Αικατερίνη Γεωργιάδου, μια από τους δικηγόρους της Ελληνικής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που εκπροσώπησαν τη Νατάσα, η απόφαση αυτή θα μπορούσε να έχει διεθνή αντίκτυπο.
«Αυτή η νόμιμη απόφαση ενός ελληνικού κατώτερου δικαστηρίου ερμήνευσε τον ελληνικό νόμο υπό το πρίσμα της Σύμβασης της Γενεύης, του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και του Ελληνικού Συντάγματος. Παρόλο που δεν έχει εκδοθεί απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για ένα τόσο σοβαρό ανθρώπινο δικαίωμα, η απόφαση αυτή διαμορφώνει τη διεθνή και ευρωπαϊκή πραγματικότητα και τη νομική μας κουλτούρα», δήλωσε στην DW.
Για τη Νατάσα, η απόφαση άλλαζε τη ζωή. Επιτέλους αισθάνεται ελεύθερη να εκφράσει τον εαυτό της όπως θέλει: «Είμαι χαρούμενη, δεν φοβάμαι πια, τελικά είμαι ο εαυτός μου», λέει.
Το ρεπορτάζ της Deutsche Welle από τους Μαριάννα Καρακουλάκη και Δημήτρη Τοσίδη
σχόλια