ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μοναξια κρυβει μεσα της μια "ασφαλεια" ,αλλα τελικα αυτη η ασφαλεια δεν φαινεται να ειναι αρκετη και μας βυθιζει σε κατι σκοτεινο και στασιμο .Ειμαστε κοινωνικα οντα,χρειαζομαστε την ανθρωπινη επαφη,αλλιως νιωθουμε μισοι.Κατι θα μας τρωει μεσα μας.Μπορει επισης να μοιαζει συχνα να ειναι πιστη φιλη ,αλλα δεν εχει αυτη το πανω χερι.Εσυ κανεις κουμαντο!Καταλαμβανει οσο χωρος της δωσουμε εμεις...Εκεινη εκει θα ειναι παντα και θα μας περιμενει,το θεμα ειναι να σταματησουμε να την αποζηταμε και να την ξεχωρισουμε απο τη μοναχικοτητα.Ας αφησουμε και το φοβο για λιγο που της δινει πατημα.Μια ζωη μεσα στο φοβο θα ζουμε;Και τον πονο χρειαζομαστε και την απογοητευση και την προδοσια.Μεσα απο αυτα μαθαινουμε ποιοι ειμαστε και τι μας ταιριαζει καλυτερα,αλλωστε αν ολα ηταν ονειρικα θα δυσανασχετουσαμε και παλι.Ολα μεσα στη ζωη ειναι,οποτε ας προσπαθησουμε το καλυτερο και ό,τι γινει.Ο,τι μοιαζει απροσπελαστο ειναι τροφη για σκεψη ,εναυσμα για ενδοσκοπηση ,ωστε να εχουμε μια καλυτερη ζωη με τους δικους μας ορους για μια φορα.

Πωωω ρε παιδιά..Μου βγάζετε τόση συζήτηση επάνω σε αυτό το θέμα αλλά είναι εξολόγηση ενός άλλου ανθρώπου ούτως ώστε να εστιάσουμε σε αυτά που συζητάμε για την δική μου άποψη επάνω σε αυτό...Με συγκινούν απίστευτα τα όσα γράφετε ειλικρινά σας το λέω και παράλληλα νιώθω πως καταλάβατε ακριβώς τι θέλω να πω και εστιάζετε εκεί που πρέπει! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ ειλικρινά για όλο αυτό,είναι μια βοήθεια όσο δεν φαντάζεστε!Το θέμα είναι πως είμαι υπερβολικά κοινωνικός άνθρωπος και πάντα καταφέρνω και προσπαθώ όσο καλύτερα μπορώ να βοηθάω τους ανθρώπους γύρω μου όμως σε προσωπικό επίπεδο όταν κάποιος με προσεγγίζει ερωτικά,τραβάω χειρόφρενο και κοκκαλωνω εξηγώντας πως δεν επιθυμώ κατι τέτοιο και πως θα προτιμούσα να έχουμε μια όμορφη φιλία όσο μπορεί να γίνει μεταξύ μας..Όταν κάποιος επιμείνει παραπάνω διαφορετικά τότε νιώθω πως πνιγομαι από την στιγμή που εγώ ξεκαθάρισα την θέση μου και έχω πει πως δεν θέλω... Τι να πω? Φόβος? Ανασφάλεια? Πικρα? Πώς να το εξηγήσω στο θέμα σχέσης νιωθω πως φρενάρω από την στιγμή που δεν βλέπω κάτι να με εξιταρει να το γνωρίσω και μετά να περάσω στο κομμάτι να το προσπαθήσω ξανά...