LIFOLAND
Mικροπράγματα /

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Επέλεξα τέσσερα βιβλία - προσθέστε κι εσείς τα δικά σας!

Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
158

 

 

 

To bookpress ζήτησε από 18 συγγραφείς (και εικονογράφους) να ανοίξουν την παιδική τους βιβλιοθήκη. Ανάμεσα στους άλλους ρώτησε κι εμένα, την εξής ερώτηση:

«Ποια βιβλία τα οποία διαβάσατε ως παιδί παραμένουν σημαντικά για σας και για ποιο λόγο;»

Να λοιπόν -με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Παιδικού Βιβλίου- τέσσερα βιβλία που μου έχουν μείνει από την παιδική μου ηλικία.

1) Ο Θησαυρός της Βαγίας, της Ζωρζ Σαρή.

 

 

Έχει γράψει και πολύ καλύτερα (πόσο είχα κλάψει με το Ψέμα!) όμως το μείγμα συναρπαστικής περιπέτειας και καλής παιδικής λογοτεχνίας που υπάρχει στο Θησαυρό της Βαγίας είναι -κατά τη γνώμη μου- αξεπέραστο.

Αποδεικνύει περίτρανα πως τα ελληνικά παιδικά βιβλία δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα σοβαρά, πολιτικά, ή βαρετά.

Απομυθοποιώντας το μυστήριο και την περιπέτεια, η Ζωρζ Σαρή μου άνοιξε πολλούς και διαφορετικούς ορίζοντες - και στη ζωή μου και στο γράψιμο φυσικά.

2) Ο Μικρός Νικόλας

 

 

Ποτέ δεν έγινα τόσο άτακτος όσο ο Νικόλας και η παρέα του - μου έμαθε όμως να βλέπω και ως μεγάλος τον κόσμο με μάτια αθώα και παιδικά.

Διάπλατα ανοιχτά απ' τις (ευχάριστες ως επί το πλείστον) εκπλήξεις που φέρνει κάθε μέρα η ζωή. Μερικές φορές η παιδική αφέλεια προσφέρει μεγαλύτερη ηρεμία ψυχής απ' την ενήλικη καχυποψία.

3) Τα μυστήρια της Ένιντ Μπλάιτον.

 

 

Όλα των Μυστικών Επτά και των Πέντε Φίλων. Στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν τα διάβαζα ως παιδί, μου φαινόταν τρομερά θρίλερ - η αγωνία τους με συντρόφευε ακόμα και σε νυχτερινούς εφιάλτες.

Σήμερα που τα ξαναδιαβάζω καμιά φορά εκπλήσσομαι: είναι φριχτά κακογραμμένα, συνεχώς επαναλαμβανόμενα, τρομακτικά αφελή κι έχουν σχεδόν βουλιμική εμμονή με τα φαγητά. Τα αγαπούσα πολύ όμως - και θεωρώ ότι ακόνιζαν και το μυαλό.

Τα σημερινά παιδιά βέβαια δεν θα τρόμαζαν ούτε στο ελάχιστο και μάλλον θα τα βαριόταν πολύ - εμένα μου δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς και μυστηριώδους ασφάλειας...

4) Τα Ημερολόγια του Άντριαν Μολ.

 

 

Η σειρά βιβλίων της Σου Τάουνσεντ με ήρωα ένα 13χρονο αγόρι και το ξεκαρδιστικά αφελές αλλά ταυτόχρονα πανέξυπνο ημερολόγιό του ήταν για μένα μια αποκάλυψη.

Ο Μολ μεγάλωνε όπως μεγάλωνα κι εγώ - ακόμα και σήμερα που πλησιάζει τα σαράντα ακόμα βγαίνουν βιβλία για την τωρινή του ζωή.

Δεν είναι παιδικά βιβλία τα Ημερολόγιά του (όπως ας πούμε το κατά πολύ υποδεέστερο, σύγχρονο, Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα - αλλά μου σημάδεψαν την παιδική μου ηλικία, και όχι μόνο.

Δεν είναι ούτε εφηβικά τα βιβλία αυτά: είναι βιβλία για όλους - κάτι που νομίζω ότι είναι, εξάλλου, ο ορισμός του καλού βιβλίου.

[Τα δικά σας;]

158

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Mικροπράγματα / Είναι κρίμα τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή να θεωρούνται "παιδικά".

Με αφορμή το θάνατο της αγαπημένης μου συγγραφέως παιδικών βιβλίων, της Ζωρζ Σαρή, ένα κείμενο (που μου ζήτησε το Books' Journal) για τη λογοτεχνική δικτατορία της αδερφής μου και για το καλύτερο βιβλίο που διάβασα ποτέ.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
MariaThessaloniki
θυμήθηκα και κάτι με ένα κολλέγιο του Σαιν Κλαιρ όπου διάφορες ξενερουά Αγγλίδες έπαιζαν τύπου κροκέ και άλλα κουφά σπορ. Αλλά μου άρεσε και μάλλον έσπειρε το σπόρο για την αδυναμία μου σε σειρές τύπου Μπέβερλυ Χιλς, Γκόσιπ Γκερλ και λοιπά 'κολλεγιακά'.
alleycat
alleycat
Κάποια που ξέχασα, ένας δάσκαλος στο δημοτικό ο κος Σακλαμπανάκης, ο οποίος μας αφιέρωνε μία ώρα κάθε εβδομάδα στην ανάγνωση εφημερίδων και μας έμαθε τον Σεφέρη, τον Εμπειρίκο και άλλους πολλούς και πολλά φιλιά στην Mary Poppins σαν ανάμνηση στο ΚΤΕΛ από Γιάννενα προς την Αθήνα. (ευχαριστώ κ. Μανώλη!!!!!!)
alleycat
alleycat
Το πρώτο βιβλίο ήταν 80.000 υπό την θάλασσα, εκδόσεις Αγκυρα, δώρο της νονάς του αδερφού μου. Στους σεισμούς του 81, η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων ήταν παρηγοριά, μετά ο Μικρός Νικόλας, η βιογραφία της Μαρία Κιουρί (θυμάμαι την διάβαζα στο μαγαζί του πατέρα μου και ένας φανατικός κομμουνιστής μου έδωσε εύσημα για αυτό, χωρίς εγώ να καταλαβαίνω τι μου έλεγε), ε και μετά τα βιβλία γίναν απαραίτητη συντροφιά εώς και σήμερα.
Βαγγέλης Μακρής
Στην τελευταία τάξη του δημοτικού ο δάσκαλος είχε χαρίσει σε όλα τα παιδιά της τάξης μου ένα αντίτυπο του Μικρού Πρίγκιπα του Α. Ντε Σέντ Εξυπερί. Πρέπει να το έχω διαβάσει τουλάχιστον δέκα φορές. Ήταν ένας εκπληκτικός δάσκαλος. Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ με ένα γαλάζιο εξώφυλλο και την εικόνα της σε αυτό. Σχεδόν όλα του Ιουλιου Βερν με αυτά τα εντυπωσιακά εξώφυλλα
ΒρεΜπας...?
Όταν είχε βγει ο Θησαυρός της Βαγίας σε τηλεοπτική σειρά και το έβλεπε ο μεγαλύτερος αδερφός μου, ήμουν 3-4 χρόνων και η μουσική του είναι ΑΚΟΜΗ μια από τις πιο δυνατές παιδικές μου αναμνήσεις. Ακόμη και τώρα (που ποστάρω το link και ακούω το intro) έχω βάλει τα κλάμματα κι έχω ανατριχιάσει... Α ρε Σπανουδάκη...!http://www.youtube.com/watch?v=9nOsYFBbaaYΑπό βιβλία:- Μπόλικη Ελληνική μυθολογία (με κόλλημα στην Αργοναυτική Εκστρατεία)- Μαίρη Πόπινς- Διάφορα της Ένιντ Μπλάιτον (κυρίως ό,τι έδιναν δώρο "ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ")- Μικρούς Εξερευνητές- Σειρά βιβλίων "Ο Μικρός Βρυκόλακας" (πολύ γέλιο...)- Μεταφυσική εγκυκλοπαίδεια της TIME LIFE (το χαμε από τότε το θεματάκι μας)- Ό,τι μπορούσε να μιλάει για εξωγήινους (ήμουν δύσκολο παιδί), μυστήρια, φαντάσματα κλπ (πολύ δύσκολο παιδί όμως...)Μέχρι που κάπου στο γυμνάσιο μας βάζει με το ζόρι ένας φιλόλογος να διαβάσουμε Καζαντζάκη και να γράψουμε περιλήψεις των βιβλίων του. Μου κλήρωσε "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται". Τότε τον είχα σκυλοβρίσει τον καθηγητή, πλέον αναγνωρίζω ότι ήταν ο καλύτερος που είχα ποτέ. Ουσιαστικά ήταν το έναυσμα να σταματήσω τις μπούρδες και να διαβάσω κανονική λογοτεχνία (με ένα διάλειμμα Χαρρυ Ποτερ στα 29 μου...) ;-)Υ.Γ.: Και ένα που το διάβασα στα 25-26 μου και μακάρι να το είχα διαβάσει ΠΟΛΥ μικρότερος είναι το Ντέμιαν, του Herman Hesse.
LemmyLisa
LemmyLisa
Αυτό που με τρομάζει είναι ότι κάποια που τότε τα είχα σαν αγαπημένα τα έχω ξεχάσει και τα θυμήθηκα με αυτό το post.. Μάλλον πρέπει να ξαναθυμηθώ την παιδική μου ηλικία... Η Ένιντ Μπλάιτον και οι περιπέτειες που έγραφε με συγκλόνιζαν αλλά είχα αιώνες να θυμηθώ αυτά τα βιβλία...Όπως και πολλά άλλα που αναφέρονται παραπάνω..
miradaver
να ειναι καλα ο Αρης αλλα και οι συγχολιαστες , μου θυμισαν και αλλα...το Με και Χωρις Οικογενεια του Μαλο (Ρεμι και γερο Βιταλης)την παιδικη εκδοση των Αθλιων (συγκεκομμενη)καθως και το Κριμα και Αδικο που μου θυμισε η συγχολιαστρια Αλινα.
Αλίνα
Αλίνα
Δεν θα πρωτοτυπήσω σε σχέση με τους περισσότερους...Τζέην ΈυρΟ γλάρος ΙωνάθανΟ μικρός πρίγκιπαςΕνα παιδί μετράει τ'άστραΟ μεγάλος περίπατος του ΠέτρουΔίπλα στις ράγεςΤο ψέμαΚρίμα κι άδικο (πόσο είχα κλάψει που η μάνα δεν πρόλαβε να δει το γιο της στη Γερμανία...)Η ΠολυάνναΟ τρελαντώνηςΜικρές κυρίεςΧωρίς οικογένειακαι άλλα πολλά...Επιτρέψτε μου και ένα 'ενήλικο' το οποίο όμως διάβασα γύρω στα 11-12 και εξακολουθεί να είναι από τα αγαπημένα μου: η Αρχαία Σκουριά, της Μάρως Δούκα ΥΓ. Ο θησαυρός της Βαγίας μάλλον μου έχει ξεφύγει ή δεν το θυμάμαι. Θα το αναζητήσω πάντως, κι ας είμαι 30+
miradaver
Σχεδον τα ιδια με προηγουμενους σχολιαστες, καποτε τα παιδια διαβαζαν..-Κοντα στις Ραγιες και Αρραβωνιαστικια του Αχιλλεα , Αλκη Ζεη (ειδικα το πρωτο, φοβερη απεικονιση τσαρικης Ρωσιας μεσα απο τα ματια ενος παιδιου)-Ενα παιδι μετραει τα Αστρα , Λουντεμης (κλαμα για τον Μελιο που δεν τον αφηναν να παει στο σχολειο...)-Πηνελοπης Δελτα, ο Τρελαντωνης, τα Μυστικα του Βαλτου και το Παραμυθι χωρις Ονομα.-Ζωρζ Σαρρη διαβασα ενηλικη , αλλα με ειχε εντυπωσιασει το Ψεμμα.-Απο ξενη λογοτεχνια , τα απαντα Ιουλιου Βερν (με προτιμηση στα Τεκνα του Πλοιαρχου Γκραντ και το Μιχαηλ Στροφγγωφ), τον Τομ Σογιερ και τον Ροβινσωνα Κρουσω.Ιδιαιτερη μνεια δωρο Χριστουγεννων 11 ετων απο οικογενειακο φιλο το Ημερολογιο της Αννας Φρανκ, με επηρεασε βαθεια και αργοτερα γονεις μου του εκαναν παρατηρηση καθως ειχα ταραχτει παρα πολυ διαβαζοντας το και ολο ρωτουσα για Β'Παγκοσμιο (και ειμουν ενα παιδι με μεγαλη αγαπη απο μικρο για παιδικα βιβλια)
lakimeli
lakimeli
Τζέραλντ Ντάρελ - Η οικογένεια μου κι άλλα ζώαΜ. Λουντέμης - Ένα παιδί μετράει τα άστρα, Συννεφιάζει και Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος (πολύ κλάμα αυτό το βιβλίο)Λότη Πέτροβιτς - Στο τσιμεντένιο δάσοςΆλκη Ζεη, Πηνελόπη Δέλτα και Ζωρζ Σαρρή φυσικά!τα ξαναδιάβαζα άνετα όλα...
Maria S.
Maria S.
Ο Μικρός Πρίγκιπας του Α. Ντε Σέντ Εξυπερί,Τα Ψηλά Βουνά του Ζαχ. Παπαντωνίου,Μικρές Κυρίες της Λ. Μ. Άλκοτ,Ένα Καπλάνι στη Βιτρίνα Ι.Δ. ΙωαννίδηΤα Κοριτσάκια με τα Ναυτικά της Ελένης Δικαίου
Deniz karadeniz
Φίλοι, τώρα γνωριζόμαστε μεταξύ μας , τώρα μας ενώνει η αθωότητα. Μπράβο, κύριε Δημοκίδη...Μεγάλη συγκίνηση... Μεγάλες προσδοκίες (Κάρολος Ντίκενς)Ανεμοδαρμένα ύψη ( Εμιλυ Μπροντέ)Δαύιδ Κόπερφιλντ (Κ.Ντίκενς)Τομ Σώγιερ (Μάρκ Τουέιν)
Vice
Vice
Εμένα παρόλο που οι γονείς μου δεν ήταν ιδιαίτερα σπουδαγμένοι, η μητέρα μου είχε φροντίσει να έχουμε βιβλιοθήκη. Στα μέσα των 80s η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Καλλιθέας ήταν εξάλλου πολύ δημοφιλής στα παιδιά της περιοχής. Περνούσα πολλές ώρες εκεί και όλοι έπαιρνα τουλάχιστον ένα-δυο βιβλία κάθε 15ήμερο :ο) Δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω από παιδικά βιβλία. Το πρώτο που μου έκαναν δώρο ήταν ο «Τομ Σόγερ» του Μαρκ Τουέιν. Το πρώτο που διάλεξα και διάβασα μόνος μου ήταν «Η Μυστηριώδης Νήσος» του Ιούλιου Βερν. Αξέχαστος ο Μικρός Νικόλας των Σανπέ/Γκοσινί (ακόμη τον διαβάζω και στα 30+ μου κατόρθωσα να πεισθεί ο Σανπέ να μου υπογράψει το παιδικό μου αντίτυπο και με ένα σκιτσάκι του!) Για τη σειρά των «Πέντε Φίλων» της Ένιντ Μπλάιτον συμφωνώ απόλυτα Άρη (τους Μυστικούς Επτά ποτέ δεν τους χώνεψα). Ήταν η αφορμή να δοκιμάσω πρώτη φορά για πρωϊνό αβγά με μπέικον και να ζητάω από τη μάνα μου τουρσί :-pΛάτρεψα επίσης και πολυδιάβασα την «Οικογένεια Ελβετών Ροβινσώνων» του Γιόχαν Βις. Έστηνα ολόκληρα νησιά και κόσμους και άγρια θηρία με τα πλέιμομπιλ στις γλάστρες στο μπαλκόνι! Από Έλληνες, «Ο Θησαυρός της Βαγίας» της Ζορζ Σαρή και πολλά της Κίρας Σίνου, με καλύτερο το «Στη χώρα των μαμούθ». Αγαπημένος «Ο Άκης και οι Άλλοι» του Κυριάκου Ντελόπουλου και ο «Μαστροπολύξερος» του Ντίνου Δημόπουλου :-)
cinnamon and glove
Ευχαριστώ που μου θύμισες τον τίτλο του βιβλίου "Στη χώρα των Μαμούθ". Θυμάμαι ακόμα τον πρωταγωνιστή Άμου αλλά δεν ήξερα πως να ξαναβρώ το βιβλίο για να το αγοράσω πια για τον γιό μου...
Vice
Vice
Και τον φίλο του τον Βαμ έέέέ ;-) Δεν το βλέπω πάντως διαθέσιμο στο σάιτ του Κέδρου http://www.kedros.gr/product_info.php?manufacturers_id=&products_id=1484 Ίσως σε κάποιο βιβλιοπωλείο το βρεις όμως
efmiro
Ένα παιδί μετράει τ'άστρα-Μ.ΛουντέμηςΌταν ο ήλιος-Ζ.ΣαρήΟ γύρος του κόσμου σε 80 μέρες-Ι.ΒερνΤο σπιτικό μας-Κ.ΒιβιέΚάθε ένα διαβασμένο πολλές φορές όταν ήμουν παιδί, άνετα θα τα ξαναδιάβαζα και τώρα.