Mετά το θεό τα πιο αξιαγάπητα πρόσωπα είναι οι γονείς σου.H μητέρα σου είναι εκείνη που σε έφερε στον κόσμο και σου καλλιέργησε τη ψυχή.Mπράβο σου που φτιάξατε τη σχέση σας.Σου εύχομαι τα καλύτερα και η μανούλα σου σιδερένια και να παρακαλείς το θεό να ζήση πολλά χρόνια για να σας καμαρώσει και να δεί πως οι κόποι της δεν πήγαν χαμένοι και οι θυσίες που έκανε για σας.και συ να την φροντίζεις και να την αγαπάς.
21.7.2018 | 13:18
Εξομολόγηση καρδιάς
Θα εκμεταλλευτώ την ανωνυμία για να μιλήσω ειλικρινά και οχι εν θα μιλήσω για γκόμενους, για ερωτες, για τέτοιες σχέσεις.. Θα μιλήσω για τη μητέρα μου.. Θα πιάσω στο στόμα μου αυτή την ιερή λέξη. Μια ζωή με τη μητέρα μου εν ταίριαζα και το είχαμε καταλάβει και οι δύο... Παρόλα αυτά προσπαθούσαμε να συμβιώνουμε και να ταιριάζουμε τους δύο αυτούς δια μέτρου αντίθετους και αταίριαστους χαρακτήρες μας. Συνέχεια τσακωνόμασταν. Φυσικά είχα και έχω και εγώ δύσκολη εφηβεία με όλες τις εκρήξεις και τις κυκλοθυμικες συμπεριφορες που τη συνοδεύουν. Η μαμά μου όμως πριν 6 χρόνια νόσησε από καρκίνο του μαστού. Και σε μένα και στα αδέρφια μου μας το γνωστοποίησε περσι. Έκανε και μια εγχείριση και τώρα το ξεπερνάει θέλω να πιστεύω αν και δεν συζητάμε για αυτό. Εγώ όμως το ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι πάλευε με τον καρκίνο. ΤΟ ΗΞΕΡΑ. Και δεν της το είπα ποτε. Την είχα ακούσει να μιλάει στο τηλέφωνο και να εξομολογείται σε κάποιον ότι έχει καρκίνο.( Γράφω με δάκρυα στα μάτια). Από τότε έχω γίνει πολύ ευαίσθητη. Θέλω να σκοτώσω όποιον ακούω και εύχεται καρκίνο. Όποιον ακούω και ξεστομίζει αυτό το πράγμα. Της μητέρας μου λοιπόν είχε αλλάξει πάρα πολύ η ζωή της. Δεν μπορούσε να μυρίζει κάποιες μυρωδιές όταν της πηγαίναμε κόντρα νευρίαζε πάρα πολύ και ξεσπούσε σε κλάματα. Ώσπου κάποια στιγμή εγώ στην ηλικία των 16 ετων έκανα ένα ξέσπασμα. Γενικά είναι άνθρωπος που δεν μου αρέσει να κλαίω μπροστά σε άλλους και να εκφράζω το πως νιώθω. Τότε σε αυτό το ξέσπασμα τα έκανα και τα δύο. Έκλαψα έκλαψα μίλησα μίλησα μίλησα άνοιξα την ψυχή μου στην μητέρα μου την αγκάλιασα τη φίλησα της εξήγησα και εκείνη το ίδιο. Κλάψαμε μαζί μιλήσαμε ενώσαμε για πρώτη φορά τις αταίριαστες καρδιες μας. Και καταλάβαμε ότι μπορεί να ήταν αταίριαστες αλλά ξεχείλιζαν από αγάπη. Και αυτή η αγάπη όσο και αν κλονίστηκε έμεινε ασβεστη. Από εκείνη τη μέρα η ζωή μας αλλαξε. Δεν ξανατσακωθηκαμε. Όλα έγιναν όπως πριν. Και τώρα απλά φοβάμαι για την υγεία της. Για τίποτα άλλο δε φοβάμαι γιατί πλέον έχουμε χτίσει αν όχι την τέλεια σχέση μια αρκετά καλή σχέση. Ευχαριστώ όσους μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν αυτή την εξομολόγηση η οποία βγήκε από τα βάθη της καρδιάς μου. Να είστε καλά και πάντα να εκφράζετε αυτά που νιώθετε.
1