ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πές τα βρε Ανία γιατί θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε!Και να συμπληρώσω οτί αποφεύγουν την αληθινή αιτία όπως ο διάλος το λιβάνι και έχουν μεγάλη γκάμα δικαιολογιών..Εγώ δεν κατανοώ τον λόγο που θέλουν όλο αυτό το κυνήγι και το δράμα του μου είπες σου είπα στη ζωή τους...Δηλα΄δη σίγουρα κάτι τους γεμίζει σε αυτό και καλύπτουν ένα κενό,κόμπλεξ τους θα έλεγα...Όμως, δε βαριούνται και αυτοί κάποτε;Διάβαζα και ένα αγγλικό κείμενο που αναρτήθηκε πρίν κάποιες ώρες και μέσα στις απορίες που μου δημιούργησε ήταν και αυτή...(Δεν άφησε και τα σχόλια ανοιχτά για να ρωτήσω και άλλα που ήθελα γιατί μάλλον κάτι δε καταλάβαινα καλά..)

:) Έχοντας σπαταλήσει εργατοώρες κι εργατοώρες (δεν πιάνουμε όλοι με την πρώτη) πάνω σ' αυτό το θέμα κάνοντας αναλύσεις επί αναλύσεων κατέληξα ότι είναι αδιάφοροι όσοι είναι απρόσεχτοι με τους ανθρώπους και δεν υπάρχει κάποιος φόβος ή κάποια άρνηση για την ευτυχία μαζί μας κι ότι στην ουσία δεν είναι ότι θέλουν βγάλουν όλον τον σαδισμό τους πάνω μας (που κι αυτόν μπορεί να βγάζουν) αλλά χέστηκαν. Τώρα για το κενό, νομίζω ότι έχει να κάνει με την ανάληψη ευθυνών, δεν τελειώνουν αυτοί τις καταστάσεις για να μη πάρουν την ευθύνη πάνω τους. Ενώ αν αυτοί το πάλεψαν, βρήκαν «τοίχο» (σιγά που έχει σημασία αν είναι ο 200ος τοίχος που αυτοί δημιούργησαν και ότι κάπου εσύ δεν έχεις δυνάμεις ή δεν μπορείς πλέον να τους σπας κι απλά τσακίζεσαι) και βάζουν πλώρη γι΄αλλού. Έχουν πρόσωπο έτσι. Έχουν δικαίωμα. Δίκιο. Δεν φταίνε. Υ.Γ. Επειδή καλά «θύματα» είμαστε κι εμείς, όχι δεν βαριούνται. Περνάνε καλά και μ'αυτόν τον τρόπο αποδιώχνουν τις όποιες τύψεις μπορεί κατά λάθος να διαθέτουν σε λανθάνουσα μορφή πάντα. Το θέμα είναι εμείς να βαρεθούμε τέτοιες καταστάσεις που δεν έχουμε και κάτι καλό ν' αποκομίσουμε ή υγιές αν θες.

Σαφέστατα και είναι δικό μας θέμα στην τελική το πώς θα διαχειριστούμε κάτι τέτοιο γιατί ο άλλος μας δίνει ένα ρόλο για κάποιους χ δικούς του λόγους, η απόφαση αν θα τον πάρουμε ή όχι ειναι δική μας όμως καθαρά...Απλά θεωρώ ότι είναι περισσότερο χρονοβόρο το να δημιουργήσει κανείς σκηνικά έτσι ώστε να σε ξενερώσει και να σε φτάσει στο σημείο εσύ να πεις το τέλος από το να έλεγε ο ίδιος οτί δε με γεμίζει άλλο αυτή η κατάσταση...Αλλά οκ όταν ο άλλος ειναι ευθυνόφοβος φυσικά και θα κάνει ό,τι μπορεί για θυματοποιηθεί...Απλά είναι αρκετά εκτεταμένο το φαινόμενο αυτό τελευταία νομίζω ή εγώ το βιώνω πιο έντονα...

Νομίζω ότι δύο χαρακτηριστικά είναι αρκετά έντονα : ευθυνοφοβία κι έλλειψη ενσυναίσθησης στην πράξη. Φτάνοντας την κουβέντα σε επίπεδο καφενέ, θσ κάνω την υπόθεση ότι ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι που μεγαλώσαμε- οι πιο πολλοί- πιστεύοντας ότι ο κόσμος μας χρωστάει και θα μας χαριστεί και βλέπουμε τόσο έντονη διάψευση και δυσανάλογα άδικη που επιμένουμε σ΄όποιους τομείς μας παίρνει να το κάνουμε. Τώρα για το κουραστικό της υπόθεσης, μπορεί να φαίνεται έτσι σ' όσους λειτουργούν μέσα στην ευθύτητα και δεν έχουν ανάγκη να νιώσουν ότι αρέσουν για να νιώσουν καλά. Είναι μάλλον ανακουφιστικό και όμορφο να ξεροσταλιάζει κάποιος-οι για σένα κι εσύ να μην κόπτεσαι και τόσο. Αυτό σου δίνει μια αίσθηση δύναμης και ελέγχου χωρίς ιδιαίτερο κόπο (αυτήν που σου τάξανε) κι έχει ίσως να κάνει με τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες που καλύπτονται. Ένας ευθύς άνθρωπος, δεν σε δεσμεύει και δη άσκοπα. Όμως ένας μη ευθύς το κάνει με επιτυχία εκτός κι αν βρεθεί μ' όμοιό του λογικά και κει γίνουν κουβάρι. Υ.Γ. Μπορεί να λέω και μπούρδες εννοείται. Εικάζω μόνο και μπορεί να πέφτω σε πολλά λογικά ατοπήματα.

Ο καθένας εδώ μέσα τη γνώμη του λέει και ο καθένας εαν θέλει σοβαρότερες απαντήσεις μπορεί να τις ψάξει μέσα του.Με κάλυψες με τα λεγομενά σου για να είμαι ειλικρινής.Το φαινόμενο όμως είναι εκτεταμένο και το βιώνω στην καθημερινότητα μου αλλα και εδώ μέσα.

Ξέρεις τι δεν γνωρίζουν βιωματικά οι πιο πολλοί και αυτό το έχω παρατηρήσει και λίγο από το αντικείμενο των σπουδών μου : ότι η ελευθερία έχει ευθύνες αλλιώς είναι ασυδωσία που απλά σπαταλιέσαι. Επίσης, ότι όταν τα θες όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά δεν επιλέγεις τίποτα και αν τυχόν επιλέξεις μετά μέσα στην αναμπουμπούλα δεν σημαίνει ότι σ' εκφράζει η επιλογή σου. Αυτό δεν γνωρίζουν πολλοί γιατί δεν τους το μαθαίνουν. Μαζί με την στρεβλωμένη έννοια της συνέπειας: κάποιοι γονείς ό,τι κι αν κάνουν τα παιδιά τους δεν αντιδρούν κι άλλα τα τιμωρούν. Λίγοι δίνουν την δυνατότητα στα παιδιά τους να έχουν τις λογικές συνέπειες των πράξεων τους (σε λογικά πλαίσια, τύπου αφού κάναμε αχταρμά το υπνοδωμάτιο ίσως να μην προλάβουμε ανοιχτό τον παιδότοπο γιατί πρέπει να μαζέψουμε με αποτέλεσμα την επόμενη φορά να έχουμε προνοήσει να το μαζέψουμε στην ώρα του ή να μην το χαλάσουμε) κι έτσι μετά στις μεγαλύτερες ηλικίες πόσοι από μας κάνουμε από μόνοι μας τις απαραίτητες διορθώσεις ;Πώς λοιπόν θα κάνουμε ωραίες σχέσεις και ξηγημένους χωρισμούς με τέτοια εφόδια; Αν δεν είχα την ιδιοσυγκρασία που έχω και τα βιώματα που έχω, ίσως κι εγώ να 'χα καταλήξει μέσα στην άπλετη αδιαφορία για τους άλλους...Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ για τον διάλογο. ΑΝ μπορείς πες μου λίγο όταν λες ότι το βλέπεις κι εδώ, τι ακριβώς εννοείς; Από καθαρή περιέργεια ρωτάω. :)

Εννοώ σε εξομολογήσεις που ανεβάζουν οτι συζητείται αρκετά αυτό το θέμα...Ειλικρινά σκεφτόμουν πρίν λίγο αυτό που είπες για την ελευθερία και σοκαρίστηκα που το είδα γραμμένο.Δεν έκανα εγώ την εξομολόγηση αλλά όπως όλοι έχω και εγώ τα βιώματα μου.Θεωρώ ότι όντως είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας γιατί ανά τον κόσμο δε δίνεται η δυνατότητα στον κάθε άνθρωπο που θα γίνει ενήλικας να έρθει σε επαφή με έναν ψυχολόγο και να ανακαλύψει τον εαυτό του.Δε θα έλυνε προβλήματα, ούτε ο ψυχολόγος είναι πανάκεια όμως ίσως κινούμασταν περισσότερο συνειδητά.Στο μεταξύ, διαπιστώνω ότι αν κοιτάξεις στο ηλικιακό γκρούπ 30-40 θα δείς ότι όντως έννοιες όπως η ελευθερία και η δοτικότητα για παραδειγμα, είναι αρκετα συγκεχυμένες..Επίσης, ένα άλλο θέμα άκρως σημαντικό που έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου είναι κατά πόσο κάποιος είναι επιρρεπής σε άσκοπες συνήθειες, όπως ποτό, ναρκωτικές ουσίες.Συνήθως επιρρεπή άτομα είναι και αυτά που δε μπορούν να διαχωρίσουν μέσα τους πολλά πράγματα και καταφεύγουν σε τέτοιου ιδιους συμπεριφορές.Άρα, ένα ακόμη που θα ήθελα να θίξω στο άτομο που εξομολογήθηκε ειναι ποια η στάση του σε μία τέτοια επιρρεπή συμπεριφορά και γενικότερα σε μια χειριστικη συμπεριφορά, σαν και αυτή που περιγράφει.Αυτό γιατί το προφίλ που περιγράφει κολλάει πολύ σε τέτοια άτομα και γιατί διάβασα και ξανά την εξομολόγηση που αφορά στα ναρκωτικά..