ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.8.2018 | 13:41

Να πω κι εγώ τον πόνο μου.

Χώρισα.... Ήταν η πρώτη μου σχέση. Είχα εξαντληθεί ψυχολογικά με το να προσπαθώ εγώ για όλα ενώ εκείνος να μη κάνει τίποτα. Οπότε πήρα την απόφαση να τον χωρίσω κι αυτός προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Τέλος πάντων.Μέσα μου νιώθω τόσο πικραμένη και πληγωμένη και έχω ένα απίστευτο παράπονο. Παρόλα αυτά δε μπορώ να κλάψω. Έκλαιγα σε κάθε άσχημη κατάσταση που υπήρχε και έπρεπε να την λύσω ολομόναχη. Ίσως να ήξερα κατά βάθος ότι θα χωρίζαμε και να πενθουσα σταδιακά. Δε ξέρω. Νομίζω ότι χρειάζομαι ένα διάστημα μόνη μου να συνειδητοποιήσω τι έγινε. Όλα μέσα μου είναι ένα μιξ θυμού, θλίψης κ πικρίας. Θέλω να βρω έναν τρόπο να τα χειριστώ όλα αυτά χωρίς να μου μείνει κάποιο ψήγμα κακού συναισθήματος. Να μπορέσω να συγχωρέσω και αυτόν και εμένα και να το αφήσω να φύγει.
15
 
 
 
 
σχόλια
Να πω και εγώ κάτι στις χωρισμένες που τελικά γιορταζουνε αντιθετως με αυτά που λέει η lady angela ..Μην λέτε ότι καθισατε πολύ κ καλά κ τώρα λέτε αχ τι βλακεια εκανα !!!είναι σαν να τρώτε όλο το φαγητό κ μετά να λέτε έφαγα πολύ κ έσκασα ....έλεος ...Εγώ έχω να πω ότι θέλατε κ κάτσατε για τους λόγους που εκείνη την στιγμή κρινατε η καθεμία για άλλο λίγο ακόμα ...εκτός αν είστε "χαζες" στο μυαλό κ δεν ξέρατε τι θέλετε ...επόμενος σκέφτητα ότι η κατάσταση πηγαίνει κάπως έτσι ....Η είχατε κάποιους λόγους κάποιες λογικές για λίγο ακόμα η είχατε χαζομαρα στο μυαλό κ δεν ξέρατε τι θέλετε ...ΑΥΤΆ ..όχι για να προσβάλω με χαρακτηρισμόυς αλλά όχι να το παίζετε κ αδικημένες χήρες που άλλους οι ζωή τους ανεβάζει κ άλλους τους κατεβάζει ..όλο παράπονα είστε ...ελεος
Δηλαδή όταν τρως παραπάνω και σκας δεν είναι λάθος; Επίσης διάβαζε λίγο καλύτερα, πριν ξεκινήσεις να αμολάς ...(καλούμπα).Και που λες Μπαμπίνο, διάβασα κάπου ένα πετυχημένο, εγώ θα στο πω και αν κατάλαβεις, κατάλαβες.Η δυσκολότερη μάχη σου, είναι ανάμεσα σε αυτό που ξέρεις και σε αυτό που νοιώθεις.
Γεια σου! Έζησα ακριβως το ίδιο πριν λίγες μέρες και εχω να σου πω τις παρατηρησεις μου μηπως και βοηθησω. Καταρχας μπραβο σου που πηρες μια αποφαση, επειτα καταλαβαινω πολυ καλα αυτην την πικρα που νιωθεις και τον θυμο σου. Εγω απεναντι στον πρωην μου δεν νιωθω καθολου ασχημα, τον θεωρω ηλιθιο εν μερη, αλλα δεν μου βγαζει θυμο ουτε κακια. Τις πρωτες μερες σκεφτομουν μικρες σκηνες και περιστατικα και ανακατευομουν, αλλα πλεον τον θυμαμαι με συμπαθεια. Θυμο ενιωθα για τον εαυτό μου (και νιωθω) που εμεινα τοσο και που προσπαθουσα να κανω τα πικρα γλυκα. Ισως και εσυ εισαι θυμωμενη με τον εαυτο σου καταβαθως... Αν ισχυει αυτο, ηταν η πρωτη σου σχεση...Πηρες ενα μαθημα την επομενη φορα θα εισαι πιο αποφασιστικη. Αν σε παρηγορει εγω μεσα σε 15 μερες απο τοτε νιωθω σαν να μην εγινε...Αντε ολα καλα θα πανε <3
Παθούσα κι εγώ, κάτι μέρες πριν. Έζησα κι εγώ περίπου το ίδιο. Πολλή στεναχώρια κατα την διάρκεια της σχέσης και πολλά on/off. Τις πρώτες φορές, ένοιωθα να χάνεται ο κόσμος κάτω απο τα πόδια μου όταν χωρίζαμε. Αυτή την φορά όμως, συνειδητοποίησα πως ο κόσμος θα χανόταν αν έμενα. Δεν έπαιρνα αυτά που χρειαζόμουν, δεν ήταν υπερβολικά, προσπαθούσα εγώ περισσότερο για αυτή την σχέση και απο κάποια φάση και μετά, νομίζω μόνο εγώ. Αν έμενα, θα συνέχιζα να μην είμαι ευτυχισμένη, δίπλα σε έναν άνθρωπο που ναι μεν αγαπούσα, αλλά αγαπώντας αυτόν, έχανα και έριχνα τον εαυτό μου. Σκέψου το μέλλον που θα είχες μέσα σε αυτή την σχέση, το πραγματικό όχι μέσα απο ροζ γυαλιά. Εγώ πλέον βλέπω πως άφησα πίσω μου μια βεβαιότητα δυστυχίας και οδεύω πλέον για κάπου που ίσως βρω την ευτυχία. Ακόμα και μόνη μου, δεν ήμουν ποτέ πριν ο άνθρωπος που χρειαζόμουν κάποιον άλλον για να είμαι καλά.
Σε νιώθω... Ο πρώην μου δεν ηταν κακό παιδί, ισα ισα! Απλά δεν το είχε ρε παιδάκι μου! Ξέρεις όταν κοιτάω πίσω και βλέπω ότι ήμουν στεναχωρημένη επί 8 μήνες για κάτι τετοιο, νιωθω χαζη. Δεν βαριέσαι? Αυτό που εμαθα βλεποντας το απο αποσταση, είναι οτι δεν ημουν οτι ανασφαλης, ουτε υπερβολικη για να αμφισβητω την κριση μου. Ολα καλα παντως..!
Ούτε ο δικός μου ήταν κακός, αυτό που λες κι εσύ. Απλά δεν το είχε. Μωρ' λες να είχαμε τον ίδιο; :P Απλά, δεν ήμουν και πολύ των σχέσεων παλιότερα ή των συναισθημάτων και το ένιωσα ως κάτι ξεχωριστό.Το bottom line, είναι πως εγώ έπραξα όπως ένοιωθα. Υπήρξα και υπερβολική σε κάποιες αντιδράσεις μου, απλά επειδή είχαν προηγηθεί άλλα, στα οποία δεν είχα αντιδράσει. Νοιώθω καλά με τον εαυτό μου, παρά τον χρόνο που έχασα.
Εγω όταν σκεφτομαι τον χρονο που εχασα με πιάνουν τα νευρα μου! Οταν σκεφτομαι οτι εριξα χυλοπιτα σε ατομα μακραν πιο ταιριαστα με μενα, νευριαζω ακομα πιο πολύ... (-_-)Βεβαία οταν σκεφτομαι οτι ειμαι μονο 19 ηρεμώ κάπως. Το θετικο ειναι οτι πηρα ενα καλο μαθημα οσον αφορα τις σχεσεις χωρις να μου συμβει κατι τραγικο.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon