Τα προβλήματα στην ταχύτητα της απονομής της Δικαιοσύνης εξετάζει μεγάλη έρευνα της διαΝΕΟσις στην οποία συνέβαλλαν κορυφαίοι δικαστικοί λειτουργοί. Η έρευνα προτείνει μία σειρά από λύσεις, ανάμεσα τους είναι και η ψηφιοποίηση των δικογραφιών όπως και η εφαρμογή της τηλεσυνεδρίασης.
Σύμφωνα με τον δείκτη Doing Business 2019, η Ελλάδα βρίσκεται στην 132η θέση (σε σύνολο 190 χωρών) όσον αφορά την ταχύτητα απονομή της δικαιοσύνης ενώ στη χώρα μας χρειάζονται 1.580 ημέρες για την επίλυση μίας συγκεκριμένου τύπου δικαστικής διαφοράς που αφορά επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία σημαντικών διεθνών οργανισμών η Ελλάδα:
-έχει μία από τις χειρότερες αναλογίες δικαστικών υπαλλήλων ανά δικαστή (1,5:1, το 2016 –μέσος όρος χωρών Συμβουλίου της Ευρώπης 3,9:1)
-έχει έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς δικαστηρίων κατά κεφαλήν στην Ε.Ε.
-το δικαστικό της σύστημα δεν χρησιμοποιεί σε σημαντικό βαθμό τεχνολογικές λύσεις για την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας
-δαπανά λιγότερα χρήματα για τη λειτουργία του δικαστικού της συστήματος (-33% οι δημόσιες δαπάνες για τη δικαιοσύνη το διάστημα 2014-2016).
Οι επτά δικαστικοί που συνέβαλλαν στην έρευνα, ανάμεσα τους και η πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου,(οι υπόλοιποι: Μιχάλης Πικραμένος, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Αν. Καθηγητής Νομικής Σχολής Α,Π.Θ., Ιωάννης Συμεωνίδης, Αντεπίτροπος στη Γενική Επιτροπεία της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων, Καθηγητής Νομικής Σχολής Α.Π.Θ., Βασίλειος Π. Ανδρουλάκης, Πάρεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Θεοκτή Νικολαΐδου, Εφέτης, Λάμπρος Τσόγκας, Αντεισαγγελέας Εφετών, Πέτρος Αλικάκος, Πρόεδρος Πρωτοδικών) προτείνουν μια σειρά μεταρρυθμίσεων σε πέντε άξονες: Τεχνολογία, εκπαίδευση, εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης των διαφορών, χωροταξία των δικαστηρίων αλλά και στην εργασία των δικαστικών υπαλλήλων.
Στις προτάσεις περιλαμβάνονται η μείωση του αριθμού των δικαστηρίων με τη συγχώνευση μικρών περιφερειακών δικαστηρίων και η δημιουργία δικαστικών καταστημάτων σε μικρότερες πόλεις και απομακρυσμένα μέρη όπου θα μπορούν να γίνονται μία σειρά από δικαστικές διαδικασίες (Πχ. ακροάσεις δικηγόρων, διαδίκων) μέσω τηλεσυνεδρίασης.
Επίσης ζητούν παρεμβάσεις στο κτιριακό πρόβλημα, το θέμα των υποδομών, στο δικαστικού μάνατζμεντ (διοίκηση, διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, μέτρηση αποτελεσμάτων) και εφαρμογή της «ψηφιακής δικογραφίας», ώστε ο φάκελος κάθε υπόθεσης να μπορεί να αποθηκεύεται και να εντοπίζεται ευκολότερα από τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Επιπλέον, οι επτά δικαστικοί προτείνουν:
-Επιβολή επιπλέον τέλους στους διαδίκους που επιθυμούν να καταθέσουν έντυπα δικόγραφα, ως κίνητρο για την ηλεκτρονική υποβολή των πάντων.
-Ολοκλήρωση του έργου του «Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων» (ΟΣΔΔΥ), το οποίο βρίσκεται ήδη σε φάση υλοποίησης.
-Εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων σπουδών στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών (ΕΣΔΙ), με την υιοθέτηση πρακτικών που ακολουθούνται από άλλες χώρες.
-Συνέχιση των νομοθετικών πρωτοβουλιών για την εισαγωγή του θεσμού της διαμεσολάβησης και σε νέες κατηγορίες διαφορών, όπως η ενδοοικογενειακή βία.
-Αναμόρφωση των κλάδων του νέου Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων με την εισαγωγή νέων που προϋποθέτουν ειδικά τυπικά προσόντα ώστε να καλυφθούν οι σύγχρονες ανάγκες των δικαστηρίων όλων των δικαιοδοτικών κλάδων και των εισαγγελιών.
σχόλια