Άντεξες 17 χρόνια και συγχαρητήρια που τα κατάφερες! Και μόνο που διαβάζω την εξομολόγησή σου, νιώθω ότι έχεις τη δύναμη να προστατέψεις τον εαυτό σου όσο μπορείς πνευματικά. Εύχομαι να έρθουν γρήγορα οι φωτεινές μέρες που ποθείς :-)
3.6.2019 | 14:15
αλλο ενα
Πάντα ήξερα οτι κάτι πάει λάθοσ, ήταν η μαμά μ που πάντα έλεγε ότι ήμουν άχρηστη και αχάριστη , οτι τησ κοστίζω πολλά ; Ηταν ο μπαμπάσ που αποφάσισε να φύγει; Ή ήταν η αρρώστια μου , που όλοι έλεγαν ότι ειναι στο κεφάλι μου , και είχαν δίκιο , τόσα φάρμακα και ψυχίατροι, τόσεσ προσπάθειεσ και τόση κούραση . Τόσεσ φωνέσ , καποίεσ μέρεσ είναι πολύ δυνατέσ και αλλέσ μέρεσ είναι πολύ ήσυχεσ , με κρατάνε ξύπνια μέρα και νύχτα .Προσπαθώ να ζήσω με αυτό , το εχω καταφέρει 17 χρόνια τωρα , και όμωσ δεν θα αντέξω αλλεσ σκοτεινέσ μέρεσ
2
