Εμπεδοκλής

Ο Εμπεδοκλής ήταν ένας φυσικός φιλόσοφος που έζησε γύρω στο 499 - 434 π.Χ. Αυτός ήταν που έδωσε την απάντηση σε ένα μεγάλο φιλοσοφικό αίνιγμα της εποχής και στην διαμάχη απόψεων δύο φιλοσόφων: του Παρμενίδη και του Ηρακλείτου. Ο Παρμενίδης έλεγε ότι: α) τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει στην φύση και β) ότι, επομένως, οι εντυπώσεις που φτάνουν ως εμάς μέσω των αισθήσεων μας πρέπει να είναι λανθασμένες. Από την άλλη ο Ηράκλειτος έλεγε: α) ότι όλα αλλάζουν στην φύση ("τα πάντα ρει") και β) ότι οι εντυπώσεις που φτάνουν σ' εμάς μέσω των αισθήσεων μας είναι αληθινές και πραγματικές.Τελικά αυτός που κατάφερε να δώσει την σωστή απάντηση, ήταν ο Εμπεδοκλής. Ο Εμπεδοκλής λοιπόν σκέφτηκε πως και οι δύο είχαν δίκιο ως προς ένα σημείο της σκέψης τους, άδικο όμως ως προς το δεύτερο. Για τον Εμπεδοκλή το λάθος στις θεωρίες τους ξεκινούσε από το ότι πίστευαν στην ύπαρξη ενός πρωταρχικού στοιχείου, δηλαδή στην ύπαρξη ενός μόνο στοιχείου απ' το οποίο δημιουργήθηκαν όλα όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα στη φύση. Οπότε ο Εμπεδοκλής κατέρριψε την θεωρία ενός πρωταρχικού στοιχείου γιατί σκέφτηκε ότι το νερό, ότι και να γίνει μένει νερό. Δεν μπορεί ξαφνικά να γίνει μία πεταλούδα! Άρα ο Παρμενίδης δίκιο είχε: τίποτα δεν αλλάζει. Και ο Ηράκλειτος όμως είχε δίκιο. Όλα αλλάζουν γιατί η φύση είναι μία σειρά ατέλειωτων αλλαγών.Άρα, που καταλήγουμε; Ότι η φύση δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με ένα μονάχα πρωταρχικό στοιχείο. Έτσι ο Εμπεδοκλής σκέφτηκε ότι υπάρχουν τέσσερα πρωταρχικά στοιχεία τα οποία ήταν: 1) η γη (το χώμα δηλαδή) 2) το νερό 3) η φωτιά και 4) ο αέρας. Επομένως όλες οι μεταβολές στην φύση γίνονται επειδή αυτά τα τέσσερα στοιχεία ενώνονται με διαφορετικό τρόπο και σειρά και δημιουργούν όλα όσα βλέπουμε γύρω μας.Είχε δίκιο ο Εμπεδοκλής; Και πως κατέληξε σε αυτά τα συμπεράσματα; Μπορούμε να φανταστούμε ότι μια μέρα είδε ένα ξύλο να καίγεται. Ακούμε το ξύλο να τρίζει, καθώς οι χυμοί του σταλάζουν. Αυτό είναι το νερό. Από τη φωτιά βγαίνει καπνός .Αυτός είναι ο αέρας. Τέλος, όταν η φωτιά σβήσει μένουν μόνο οι στάχτες. Η γη.Δίκιο είχε ο Εμπεδοκλής, μόνο που είχε ξεχάσει ένα ακόμη στοιχείο: τον αιθέρα. Όμως αρκετά έξυπνο μυαλό, ε;Αυτά σας τα έγραψα με πληροφορίες από ένα υπέροχο βιβλίο, το "Ο Κόσμος της Σοφίας". Αξίζει να το διαβάσετε αν σας ενδιαφέρει η φιλοσοφία, όπως κι εμένα! Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι έχετε αφήσει το κείμενο από την πρώτη κιόλας γραμμή. Όμως όσοι καταφέρατε και φτάσατε εδώ σημαίνει πως ίσως σας άρεσε, ίσως βρήκατε λίγο ενδιαφέρον σ' αυτό. Αυτό σημαίνει ότι σας αρέσει η φιλοσοφία. Θα ήθελα τότε πολύ να επικοινωνήσουμε! Γράψτε μου σχόλιο από κάτω.Θα ήθελα αρκετά να βρω ένα άτομο που θα μπορούσα να συζητήσω τέτοια ουσιαστικά πράγματα κι όχι σαχλαμάρες!

ο κύριος Αυγολέμονος

10.6.2019 | 05:42

Θα θελα να βλέπω συχνότερα τέτοια θέματα που δίνουν ερεθίσματα και τροφή για σκέψη.Σχετικά με το θέμα τώρα δε μπορώ να σχολιάσω πολλά καθώς έχω ασχοληθεί ελάχιστα με τους συγκεκριμένους φιλοσόφους.Ωστόσο αυτό που θα θελα να επισημάνω είναι ότι πολλοί από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους υπήρξαν μύστες κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να πουν και να γράψουν όλα όσα ηξεραν και τα περιέγραφαν με συμβολισμους και αλληγορίες. Παραδείγματα, ο μεγάλος Πλάτωνας που ήταν επόπτης των Ελευσινίων μυστηρίων και ο Πλούταρχος ο τελευταίος ιερέας του μαντείου των Δελφών. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι έννοιες όπως ο αιθέρας για παραδειγμα ξαναμπενουν στην κουβέντα και χρήζουν αποσυμβολισμο υπό το πρίσμα της σύγχρονης πλέον επιστήμης, όπως η κβαντική φυσική, τα βαρυτικά κύματα κα.

| Μόνιμος σύνδεσμος

Ένας ακόμα άγνωστος.

10.6.2019 | 01:12

Αυτοι οι ανθρωποι ειχαν μοναδικο τους οπλο τη σκεψη. Το πως φτασανε σε αυτα τα συμπερασματα ,σωστα η' λαθος δεν εχει σημασια, πρωτοι χωρις να στηριχτουν καπου μου προκαλει εντυπωσιασμο. Τσεκαρα το βιβλιο,το οποιο αναφερεις,και φαινεται αρκετα ενδιαφερον.

| Μόνιμος σύνδεσμος

Lyra

14.6.2019 | 03:06

Είναι πραγματικά υπέροχο και σου μαθαίνει ουσιαστικά την ιστορία της φιλοσοφίας με έναν πολύ ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο. Καμία σχέση με το σχολείο, εκεί διδάσκουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα με πολλές λεπτομέρειες και λίγη ουσία, δίνοντας σου μια εντελώς λανθασμένη εικόνα. Σου προτείνω να διαβάσεις το βιβλίο, είναι εύκολο και κατανοητό!

| Μόνιμος σύνδεσμος

Λέων Νικολάγιεβιτς Μίσκιν

10.6.2019 | 01:10

Το νερό δε μπορεί να γίνει ξαφνικά πεταλούδα (νομίζω), αλλά μπορεί να γίνει ατμός, ο οποίος με τη σειρά του θα ξαναπέσει στη γη και θα ανθίσει ένα λουλούδι (βασική προυπόθεση βέβαια, ο σπόρος). Το νερό μεταμορφώθηκε σε λουλούδι ή ήταν απλώς ενας κρίκος στην αλυσίδα;Λίγο μετά το μπιγκ μπανγκ (αν και το "λίγο" εδώ είναι σχετικό, καθώς μιλάμε για εκατομμύρια χρόνια), σχηματίστηκαν στο σύμπαν στοιχεία όπως ο φώσφορος, ο σίδηρος, το ασβέστιο κλπ, στοιχεία δηλαδή που βρίσκονται σε καθέναν από εμάς (δε θα ήταν καμιά φοβερή υπερβολή εάν λέγαμε πως αποτελούμαστε -μεταξύ άλλων- κι από αστρόσκονη).Και μην ξεχνάμε βέβαια και τη διαδικασία της ειδογένεσης, όπου νέα είδη γεννιούνται από ένα και μοναδικό πρωταρχικό είδος.Εμείς και όλα όσα μας περιβάλλουν είμαστε σαφώς μέρη της ίδιας γενετικής δεξαμενής, μέρη του Όλου, το οποίο συνεχώς αλλάζει, συνεχώς εξελίσσεται (τα πάντα ρει). Η ίδια η Γη βρίσκεται σε διαρκή κίνηση -γύρω από τον Ήλιο-, το ίδιο το ηλιακό σύστημα βρίσκεται σε διαρκή κίνηση εντός του Milky Way, το ίδιο το Milky Way βρίσκεται σε διαρκή κίνηση εντός του σύμπαντος και -αν πιστέψουμε τη θεωρία της πολυσυμπαντικότητας- το ίδιο το σύμπαν βρίσκεται σε διαρκή κίνηση εντός ενός πλαισίου που δεν έχει οριστεί ακόμη.Για μένα το ερώτημα δεν είναι αν όλα αλλάζουν ή παραμένουν σταθερά, αλλά το εξής: ως αναμφισβήτητα μέρη του Όλου, αυτό κάνει τα πάντα μέρος μια κοσμικής Ενότητας και άρα είμαστε όλοι και όλα Ένα (φιλοσοφική και θρησκευτική θεώρηση εξ Ανατολής) ή είμαστε όλοι μέρος ενός συνόλου, διατηρώντας ωστόσο ο καθένας τη δική του ξεχωριστή υπόσταση (principium individuationis - φιλοσοφική και θρησκευτική θεώρηση εκ της Δύσης);

| Μόνιμος σύνδεσμος

Νίκος Λύκος

10.6.2019 | 12:44

Καλά κάνεις και διαβάζεις αρχαίους έλληνες συγγραφείς ή βιβλία σχετικά με αυτούς. Πολλοί ήταν πρωτοπόροι και επηρέασαν την μετέπειτα φιλοσοφία και επιστήμη, Παρ' όλ' αυτά να έχουμε επίγνωση ότι έχουν ξεπεραστεί και δεν μπορούμε να τους επικαλούμαστε για να κατανοήσουμε τον κόσμο.

| Μόνιμος σύνδεσμος