ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.6.2019 | 07:29

Η γνώμη σας

Καλησπέρα σε όλους. Βγαίνω εδώ και 9 μήνες με έναν χωρισμένο με 2 παιδιά. Από το σπίτι του έφυγε τον Απρίλιο του 18 και εμείς ξεκινήσαμε να μιλάμε μετά από 3 μήνες. Ολα έγιναν μέσω κοινής φίλης. Περνάμε πολύ όμορφα,μέχει γνωρίσει στους φίλους του και εγώ στους δικούς μου. Με την πρώην γυναίκα του δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις. Αυτή τον χώρισε για διάφορους λογους. Προσπαθεί όμως να είναι όσο το δυνατόν καλός πατέρας και να τους προσφέρει όσα χρειάζονται. Θα μπω λοιπόν στο ζουμί και σας παρακαλώ μην με κραξετε για αυτό που έκανα γιατί δεν είμαι και στα καλύτερα μου ψυχολογικά. Προχθές πήρα και έψαξα τη συνομιλία στο μεσσεντζερ που είχε με την πρώην του. Τον έχει μπλοκάρει μάλλον αυτή. Τον Σεπτέμβριο της έλεγε πόσο πολύ του λείπει και ότι θα την αγαπάει για πάντα και ότι το είναι της είναι και δικό του. Της αφιέρωνε επίσης τραγούδια. Αυτή του έλεγε πως δεν μπορεί να είναι πλέον μαζί του για διάφορους λόγους. Εκείνη την περιοδο ηδη μιλούσαμε περιστασιακά στο φβ και είχαμε βρεθεί μια φορά. Και εδώ λοιπόν έρχεται το ερώτημα: υπάρχει περίπτωση να άλλαξαν τα συναισθήματα του μιας και πέρασαν 9 μήνες, η ότι και να γίνει,πάντα θα υπάρχει η πρώην σαν σκια αναμεσα μας? Εννοείται πως θα τη νοιάζεται σαν μάνα των παιδιών του,απλά φοβάμαι μήπως τη σκέφτεται ακόμη και στο μέλλον πληγωθώ. Ο ίδιος πάντως μου διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει πισω. Ήταν μαζί από τα 22. Μιλάμε για 30χρονια κοινής πορείας. Τον αγαπώ πολύ και θα ήθελα να το πάω παραπέρα παρά την όποια διαφορά ηλικίας.Φοβαμαι όμως μην υπάρξει πισωγύρισμα. Ύστερα από αυτή τη συνομιλία,με έπιασε ένα αίσθημα ζήλιας και απογοήτευσης,ότι εγώ ποτέ δε θα μπω στην καρδιά του όπως εκείνη... Έκλαιγα όλη τη μερα. Πολλές φορές,όταν βάζει ένα τραγούδι ερωτικό(είναι μουσικός),η όταν είναι σκεφτικός,νομίζω ότι σκέφτεται εκεινη. Θα με αγαπούσε αραγε, στο μέλλον όπως αγάπησε την πρώην του? Τι πιστεύετε?
9
 
 
 
 
σχόλια
Πισογυρισμα δεν θα υπαρξει απο τη στιγμη που η πρωην του (προφανως) δεν θελει καμια σχεση μαζι του.Ενταξει, μετα απο τοσα χρονια, λογικο να σου παρει χρονο να ξεπερασεις ενα χωρισμο. Αυτο δε σημαινει οτι δεν μπορεις να αγαπησεις καποιον αλλο στην πορεια.
Δε νομίζω ότι ένας άνθρωπος που έχει ένα τόσο γερό συναισθηματικό δέσιμο με την πρώην γυναίκα του καταφέρνει ποτέ να το ξεπεράσει εντελώς. Είναι μία πολύ δύσκολη κατάσταση και η γνώμη μου είναι ότι δεν μπορείς να στηριχθείς στο ότι σε διαβεβαίωσε ότι δεν θα επιστρέψει ποτέ σε εκείνη γιατί απ' ότι φαίνεται δεν έχει καν αυτή την επιλογή αφού εκείνη τον απομάκρυνε. Συν ότι δε θα μπορούσε να σου πει ποτέ "ναι αν είχα τη δυνατότητα θα γύριζα". Στην ουσία είναι ένα μεγάλο ρίσκο που πρέπει να πάρεις αλλά ξέρεις ήδη προς τα που γέρνει η ζυγαριά. Ή θα ζήσεις μαζί του αποδεχόμενη ότι δεν είναι 100% μαζί σου, ή θα φύγεις και θα ψάξεις να βρεις κάποιον άλλο που θα έχει να σου δώσει περισσότερα συναισθηματικά. Εγώ θα έκανα το δεύτερο. Είναι δύσκολο αλλά νομίζω ότι κανείς δεν αξίζει να μπει σε μια προβηματική κατάσταση που θα νιώθει ανασφάλεια και μονίμως ότι απειλείται από την σκιά μιας πρώην. Μπορεί να καταφέρει να την ξεπεράσει, δεν το αποκλείω, μπορεί όμως και όχι. Το ερώτημα είναι αντέχεις να ζεις με την αμφιβολία;
Εσύ αντέχεις να ζεις με τις ανασφάλειες σου; Γιατί όλα αυτά που περιγράφεις είναι δικές σου ανασφάλειες; Ετσι όπως σε διαβάζω, φαντάζομαι ότι σε κάθε σου σχέση θα προβάλεις και μια ανάλογη ανασφάλεια . Εσύ φοβάσαι σε κάθε νυν . Η εξ αν τον θέλει μπορεί να το ρισκάρει. Άλλωστε χωρίς ρίσκο δεν υπάρχουν σχέσεις. Αλλιώς ας κλειστούμε όλοι στο σπίτι μας και να περιμένουμε για τον κατάλληλο χωρίς προηγούμενες άλυτες υπόθεσης . Άρα τον αγέννητο.
Εξαρτάται για τί είδους ανασφάλειες μιλάμε. Αν έβλεπα μηνύματα που αποδείκνυαν ότι ο σύντροφός μου είναι ιδιαίτερα δεμένος συναισθηματικά με την πρώην γυναίκα του και θα ήθελε να γυρίσει πίσω σε εκείνη, τότε ναι θα ένιωθα ανασφάλεια και δικαιολογημένα αν με ρωτάς. Εγώ συνηθίζω να λύνω τις προηγούμενες υποθέσεις μου πριν προχωρήσω στην επόμενη, γιατί αυτό κρίνω ότι είναι το σωστό για τον επόμενο άνθρωπο στη ζωή μου.
Εγώ πάλι ....Δεν θα έψαχνα το κινητό του συντρόφου μου . Αλλά ούτε και θα ανεχόμουν να ψάξει εκείνος το δικό μου. Εκτός κι αν το κάνει με άλλο τρόπο ....κρυφό .
Πάντα υπάρχουν συναισθήματα για τον/την σύζυγο αφού τους δένει η ύπαρξη παιδιών . Ναι πάντα θα είναι γονείς και αυτό θα τους ενώνει. Έως το τέλος. Εάν διαλέξεις να είσαι μαζί του, Θα πρέπει να υπολογίσεις σε αυτό. Από δική μου εμπειρία, σου λέω πως ως γονείς συνεργαζόμαστε, σε καθημερινή βάση υπάρχει συνεχή επαφή . Τρέξιμο αγώνας. Αλλά ως εκεί. Ο καθένας έχει ξεχωρίσει τους ρόλους του . Ναι μου έχει σταθεί σε πολύ δύσκολες στιγμές . Στην ουσία είναι ο μόνος δικός μου άνθρωπος που έχω. Παρόλο που το διαζύγιο δεν ήταν από τα ήρεμα . Πέρασαν τα χρόνια κι έχει μπει μια κόκκινη γραμμή. Προσωπικά ιδιαίτερα συναισθήματα δεν υπάρχουν ούτε μία στο εκατομμύριο. Πολλές φορές, δεν σου κρύβω, πως όταν νευριάζω μου βγαίνουν τα παλιά στην επιφάνεια. Αλλά εκείνος θα είναι εκεί για ο,τι χρειαστεί η οικογένειά του. Τι θέλω να πω; Ακόμα με ανέχεται ακόμα τρέχει για εμένα . Με έχει στηρίξει ακόμα και σε μια συναισθηματική κρίση που είχα, σε προσωπικό επίπεδο. Είμαστε κάτι σαν αδέλφια. Λοιπόν για να μην σε κουράζω άλλο. Η σύζυγός ναι θα είναι εκεί μια ζωή. Εσύ θα πρέπει να οριοθετηθείς. Με τον καιρό θα μπουν κανόνες, θα πρέπει όλοι να δείξετε υπομονή και συνεργασία. Ρώτα τον εαυτό σου εάν αντέχεις μια κατάσταση με δύο παιδιά και μια πρώην σύζυγο, που μπορεί παράδειγμα να πάρει τηλ. και να πει, σε μια ακατάλληλη στιγμή για εσάς, "τρέξε τα παιδιά". Αν αντέχεις μείνε. Σίγουρα όμως δεν θα είναι εύκολο.
Δεν υπάρχουν κανόνες και βεβαιότητες. Υπάρχει μόνο το σήμερα. Αν σε βοηθάει, εγώ τα έφτιαξα με τη γυναίκα μου μόλις δέκα μέρες μετά από χωρισμό από μεγάλο έρωτα, χωρισμό που εγώ δεν ήθελα. Μου λέγανε τότε ότι είναι σπασμωδικό, και κατά μία έννοια ήταν. Τον πρώτο χρόνο η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα ταλαντευόμενος συναισθηματικά. έκανα πισωγυρίσματα. Σιγά σιγά ο έρωτας για τη νέα μου σχέση υπερίσχυσε κατά κράτος. Βοήθησε και η κατανόηση που έδειξε εκείνη, παρόλο που την έκανα να υποφέρει. Τη θυμάμαι μερικές φορές να σιγοκλαίει για το λόγο αυτό. Τελικά είμαστε μαζί τώρα 21 χρόνια, αγαπιόμαστε ακόμα πολύ ζεστά, και νιώθω πολύ ερωτευμένος και τυχερός.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon