ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στις 8/5 είχα γράψει την εξ. ότι διαφωνούσα με τον σύντροφο μου( Γ) σχετικά με το επίθετο του μωρού που περίμενουμε. Για την ακρίβεια εγώ θέλω να πάρει και το δικό μου επίθετο γιατί θεωρώ το να παίρνει μόνο το επίθετο του πατέρα σεξιστικό και κατάλοιπο πατριαρχιας. Το επώνυμο δηλώνει καταγωγή στο δικό μου το μυαλό, δεν θέλω να έχει μόνο το δικό του λες και εγώ είμαι φιλική συμμετοχή. Εκείνος διαφωνεί καθ υποστηρίζει πως θα του δημιουργήσουν προβλήματα τα δύο επίθετα, όπως γραφειοκρατικα , ίσως το κοροϊδεύουν στο σχολείο κλπ, πως είναι ευλογία που μπορώ να φέρω στη ζωή έναν άνθρωπο και δεν έχω καμία ανάγκη να έχει και το δικό μου επίθετο για να μην το νιώθω ξένο. Κανένας από τους δύο δεν έκανε πίσω. Οι καυγάδες συνεχίστηκαν.Είχα μια επιπλοκη στην εγκυμοσύνη εξαιτίας της οποίας παραλίγο να αποβάλλω. Αναγκάστηκα να μείνω στο κρεβάτι για πάνω από εβδομάδα. Ο γιατρός είπε πως πρέπει να είμαι ήρεμη και αν συνεχίσω έτσι θα αποβάλω. Αποφάσισα να χωρίσω μαζί του και να φύγω από το σπίτι. Ο Γ μου είπε πως είμαι τόσο εγωίστρια που αντί απ όλο αυτό να καταλάβω ότι το πιο σημαντικό είναι να πάει καλά η εγκυμοσύνη, να γεννηθεί γερό το μωρό και να σταματήσουμε να τσακωνομαστε για επίθετα, εγώ αποφάσισα να χωρίσουμε. Συγνώμη αλλά δεν τσακωνομαι μόνη μου, ούτε είναι μόνο δική μου ευθύνη να δοσω τέλος στους καυγάδες. Μπορεί και εκείνος να υποχωρήσει. Του είπα ότι δεν μπορώ να είμαι με έναν ανθρώπο που δεν σέβεται μια τόσο σημαντική μου επιθυμία και δεν είναι δίπλα μου. Απάντησε πως δεν θα συμφωνήσει με κάτι που θα προκαλέσει προβλήματα στο παιδί απλώς και μόνο επειδή με έχει πιάσει εμμονή και πως ο ρόλος του είναι να αγαπάει, να φροντίζει και να προστατεύει εμένα και το μωρό μας και να διασφαλίσει ότι δεν θα μας λείψει τίποτα, και ότι αγαπαω και νοιάζομαι δεν σημαίνει να συμφωνεί με ότι λέω και να υποχωρεί σε κάθε μου καπρίτσιο. Καπρίτσιο; έχω αυτήν την άποψη από το λύκειο, δεν είναι απλώς ένας εγωισμός. Ξέρει την άποψή μου από την αρχή της γνωριμίας μας, γιατί να κάνω πίσω; εκείνος λέει ότι πίστευε ότι το λέω απλώς σε θεωρητικό επίπεδο και πως όταν θα αποφάσιζαμε για κάτι πρακτικό θα είχα "συνετιστει". Ότι τι δηλαδή; με θεωρούσε ανωριμη που λέει βλακειες επειδή είμαι 7 χρόνια μικρότερη του; δεν κατάλαβα. Το βρίσκω σχεδόν προσβλητικό αυτό που είπε. Γιατί να κάνω εγώ υποχώρηση όταν από την αρχή ήμουν ξεκάθαρη; Επίσης μπορώ να συντηρώ μόνη μου και τον εαυτό μου και το μωρό όταν έρθει. Από τι να με προστατεύει; από τα άγρια θηρία; στο 2019 είμαστε, δεν έχω ανάγκη κανέναν ούτε να με προστατεύει ούτε να με συντηρεί. Κάποιον να με καταλαβαίνει και να είναι δίπλα μου θέλω.  Εν τω μεταξύ αυτή η ιδέα ότι στη πράξη δεν θα εφαρμόσω αυτά που λέω του ήρθε λόγω λανθασμένης ερμηνείας κάποιων γεγονότων. Για παράδειγμα λέει πως ενώ με εκνευρίζουν τα εμφυλα στερεότυπα, ξενερώνω όταν βλέπω κάποιον άνδρα να μην έχει αρρενωπή συμπεριφορά, πως ενώ υποστηρίζω πως δεν θα πρέπει να σχολιάζεται μια γυναίκα που κάνει σεξ με πολλούς πιο αρνητικα απθ έναν άνδρα, εγώ στη ζωή μου έχω επιλέξει έναν άνδρα που να το πω κομψά είχε πολύ πλούσια ερωτική ζωή, ενώ ήμουν παρθένα μέχρι τα 23 που τον γνώρισα και είναι ο μοναδικός άνδρας με τον οποίο μπορώ να πάω. Εγώ φταίω που του είχα πει ότι δεν μπορώ ούτε στη σκέψη να με αγγίζει κάποιος άλλος. Άλλο παράδειγμα, ότι ενώ μιλάω συχνά κατά της εκκλησίας και των θέσεων της, νηστεύω σε κάθε νηστεία και πηγαίνω να εξομολογηθώ και να κοινωνησω. Ότι ενώ τασσομαι υπέρ του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση και θεωρώ ότι το έμβρυο τον πρώτο καιρό δεν θα πρέπει να αντιμετωπιζεται ως άνθρωπος , όταν προέκυψε η δική μου απρογραμματιστη εγκυμοσύνη είπα πως δεν ήθελα να σκοτώσουμε το μωρό μας. Από διάφορα τέτοια κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο στη θεωρία εκφράζω πολύ προοδευτικές απόψεις, από αντίδραση επειδή μεγάλωσα σε παραδοσιακή οικογένεια, ενώ η συμπεριφορά μου στην πράξη δείχνει πολύ παραδοσιακό άτομο. Μπούρδες! Τόσα χρόνια μαζί και δεν έχει καταλάβει τίποτα για τις πεποιθήσεις μου. Τον χαρακτηρισμό παραδοσιακή τον παίρνω για βρισιά και φυσικά δεν ισχύει. Πήγα στο σπίτι του αδερφού μου για λίγες μέρες αλλά σκοπεύω να νοικιάσω δικό μου σπίτι, αν και ξέρω ότι ειδικά τους επόμενους μήνες θα είναι λίγο επικίνδυνο να μένω μόνη μου. Ο αδερφός μου όμως μου λέει ότι κάνω βλακειες καθ θα χασω κάποιον πούμε λατρεύει και θα τον ήθελαν πολλές από πείσμα. Άνδρας δεν είναι; τι θα έλεγε; ναι να επιμείνεις; Επίσης μιλάει μαζί του κάθε μέρα στο τηλέφωνο για να του πει τι κάνω, ενώ του έχω πει ότι δεν θέλω επικοινωνία μαζί του και εγώ δεν του σηκώνω το τηλέφωνο. Η μαμά μου μου λέει να "ακούσω τον άνδρα μου". Δεν είναι ακόμα καθ δεν σκοπεύω να γίνει. Απθ γυναίκα που θεωρεί τον εαυτό της πρότυπο ενώ δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή της και δεν έχει δουλέψει ποτέ, μόνο και μόνο επειδή είναι "καλή νοικοκυρά", μεγάλωσε 4 παιδιά και έκανε υπομονή για να μην" χαλάσει το σπίτι της" τι περιμένεις; το σπίτι της ήταν ένας άθλιος γάμος, γεμάτος καυγάδες, βία από τον έναν στον άλλο και από τους δύο προς τα παιδιά τους, κατάρες προς εμάς και ένα μόνιμο "να πάω να πεθάνω να ησυχάσω από εσάς". Έχουμε βρει βγει και οι 4 με ψυχολογικά από εκεί μέσα. Πάντα ήταν πρότυπο προς αποφυγή. Και μόνο που διαφωνεί σημαίνει ότι μάλλον κάνω το σωστό. Χθες ο Γ μου έστειλε μήνυμα ότι ταλαιπωρω και εμένα καθ εκείνον και το μωρό από έναν ψυχαναγκασμο και να συνέλθω. Είπε ότι τον πονάει πολύ να μην περάσουμε μαζί την εγκυμοσύνη, ότι ήθελε να βλέπει την κοιλιά μου να μεγαλώνει κάθε μέρα αλλά πρέπει να μάθω να φερομαι σαν ώριμη γυναίκα που θα γίνει μητέρα και όχι σαν κακομαθημένο 15χρονο. Μου πρότεινε, αφού θέλω να μείνω μόνη μου, τουλάχιστον να μείνω εγώ στο σπίτι μας και να φύγει εκείνος να πάει στο παλιό του σπίτι, για να έχω τις ανέσεις που χρειάζομαι και να μην ταλαιπωρηθώ με μετακομίσεις. Δεν πρόκειται να το κάνω. Δικό του είναι, εκείνος το αγόρασε. Θα τα καταφέρω μόνη μου χωρίς να χρειαστώ κάτι από εκείνον. Μου λείπει πολύ. Θέλω να πάω να χωθω στην αγκαλιά του. Όμως δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Αφού δεν με καταλαβαίνει κανείς και δεν νοιάζεται για το πως νιώθω, θα μεγαλώσω μόνη μου το παιδί . Αν εγώ που τισα χρόνια έχω αυτήν την άποψη και λέω (από μέσα μου) ηλιθιες, κορόιδα και θύματα όσες δέχονται να έχει το παιδί τους μόνο το επίθετο του άνδρα τους, τοτε δεν θα είμαι συνεπής προς τις απόψεις μου, θα νιώθω εγώ θύμα και ηλιθια. Θα θέλω ένα καμτσικι να αυτιμαστιγωθω και θα βράζω στο ζουμί μου. Τουλάχιστον τώρα που μένω σταθερή στα πιστεύω μου νιώθω μια ικανοποίηση. Δεν μπορώ να ακολουθήσω μια σεξιστικη συνήθεια συμβάλλοντας στη διαιώνιση της.