ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω καιρο να γράψω εξομολόγηση και ηρθε η ώρα ώστε να μου δώσετε τις συμβουλές σας γυναίκες και άντρες και κυρίως η Καραβαν αν το δει που μετράω παρα πολυ τις συμβουλές που δίνει γενικά! Ακολουθεί μικρο σεντονακι! Γνωρίστηκα με μια κοπελα (19 χρ αυτη, 24 εγω) τον Νοέμβριο και με τα πολλα καναμε σχεση! Ημουν ο 1ος της (και σε σχεση και σε σεξ, ακόμα και στο φιλί) και για εμενα ηταν η πρωτη μου σχεση (γενικα) μετα απο πολυ προσπαθεια που κανω τα τελευταία χρόνια να βρω και με συνεχείς αποτυχίες! Απο την αρχη της ειχα δηλώσει οτι σπουδάζω στο εμπορικό ναυτικό (μερικοι-ες μόλις καταλάβατε ποιος ειμαι μαλλον) με οτι αυτο συνεπάγεται σε 2-3 χρονια που θα φυγω για το επόμενο ταξίδι, με την θητεία του στρατου να συμπεριλαμβανεται μεσα! Έτυχε ομως να παρω μεταγραφη σε αλλη πολη αρχες Δεκέμβρη ωστε να τελειώσω την σχολη και έπρεπε ουσιαστικα να φυγω για 6-7 μηνες! Τις το ειπα και μου ειπε οτι αν και δεν ειναι υπερ της σχέσης από απόσταση, θα δοκιμασουμε και όντως το καναμε! Βέβαια αυτοι οι μηνες ηταν σπαστοι αφου, τα Χριστούγεννα γυρισα για 3 εβδομαδες, το ιδιο και το Πασχα, γυρισα μια εβδομαδα τελος Ιανουαριου και 2 εβδομαδες στο τελος Μαιου... με λιγα λογια οι 7 μηνες εγιναν 5,5 και το εκανα κυριως για να βλεπόμαστε περισσότερο! Μεσα σε αυτους τους μηνες οσο ήμουν Αθηνα βρισκομασταν μερα παρα μερα, περνάγαμε τέλεια, ολοκληρώσαμε αν και υπήρχαν δυσκολίες και έκανα υπομονή και βοηθουσα κλπ και οσο ημουν Κρητη μιλάγαμε καθε μερα και 1-2 φορες την εβδομαδα καναμε και βιντεοκληση! Το κακο που εχω ειναι οτι δεν εκφράζομαι ευκολα, οποτε δεν τις ελεγα συχνα οτι μου λείπει, οτι την σκεφτομαι κλπ παρολο που τα ένιωθα και κάποια στιγμή μου το ανέφερε, αναγνώρισα το λάθος μου και τις ειπα οτι ειχε δίκιο! Γύρισα με την λήξη της εξεταστικής μου βγήκαμε μια έξοδο που περάσαμε καλα, φιλια αγκαλιτσες κλπ, τις εδωσα και το δωράκι της που πηρα για τα γενέθλια που ειχε, ολα καλα και 4 ημερες αργοτερα (ενδιάμεσα πηγε εκδρομή 2 μερες με τις φιλες της) οταν ξαναβρεθηκαμε, μου ανακοίνωσε οτι θελει να χωρισουμε! Να σημειωσω οτι μεσα στο καλοκαιρι ενω το περιμεναμε και οι δυο ωστε να αρχίσουμε επιτελους μια κανονικη σχεση και να δεθούμε, κανόνισε τις διακοπες της να φυγει για 2 εβδομαδες, κανονισα και εγω ξεχωριστά! Μου ειπε οτι ολους αυτους τους μηνες εξαντλήθηκε η αντοχη της ωστε να με περιμενει, οσο έλειπα ένιωθε οτι δεν ειχαμε σχεση και οτι δεν μου αξιζει αυτο και δεν της αξιζει ουτε της ιδιας! (Ολα αυτα με δυσκολία μου τα ελεγε και κλαίγοντας, σαν να ηταν αναγκασμένη), οσο βρισκόμασταν, μου ειπε, οτι πέρναγε τέλεια, απολάμβανε τις στιγμές μας κλπ! Επαθα σοκ στην αρχη, τις ειπα οτι τωρα γυρισα και θα βρισκόμαστε συχνα, προσπάθησα να βρω λύσεις, να το προσπαθησουμε, τις ειπα να μειώσω την μια εβδομαδα που θα εκανα διακοπες εγω για να παμε καπου μαζι με τα εξοδα δικα μου (αφου δυσκολεύεται να βρει λεφτα)... γενικα προσπαθησα να την πείσω να αλλαξει γνωμη αλλα ηταν αποφασισμένη παρολο που έκλαιγε πεπεισμένη οτι κανει το σωστο.... Μετα απο αυτα το δέχτηκα με βαρια καρδια και θέλοντας να μην την πιέσω κι αλλο και την φερω σε ακομα πιο δυσκολη θεση! Ειπαμε τελικα να μην μιλησουμε ο ενας στον αλλον για καποιο καιρο (μεχρι στιγμης το εχουμε καταφερει), θα βρεθουμε καποια στιγμη στο μελλον για να μου δωσει και μια μπλουζα που της εχω δωσει και που και που με τον καιρο θα λεμε με μηνύματα τα νεα μας! Συγνώμη για το σεντονι και ευχαριστώ που φτάσατε ως εδω Αλλα ρε παιδια μου ειναι δυσκολο να την ξεπεράσω... Ισως ειναι επειδη ηταν 1η σχεση, δεν ξερω, αλλα την σκέφτομαι καθε μερα σε καθε κενο οταν δεν κανω κατι (προσπαθώ να απασχολούμε με αλλα πράγματα)! Ειναι νωρις ακομα το ξερω, απο το Σαββατο χωρίσαμε αλλα καθε πρωι και βράδυ μου ερχονται στο μυαλο στιγμες που περασαμε μαζι...Δεν μπορω να καταλαβω γιατι τωρα ξαφνικα, χωρις καμια ένδειξη... γιατι τωρα που γυρισα και εχω 2 χρονια για να φυγω (1 με τον στρατο μεσα).... το ειδε μακροπροθεσμα και ειπε οτι δεν θελει να το ξαναπερασει αυτο? αν μια σχεση δεσει τοσο πολυ, θα μπορει να την χωρισει η αποσταση λιγων μηνων? ή μηπως σκέφτηκε οτι αν δεθουμε περισσοτερο θα ειναι ακομα πιο δύσκολος ο χωρισμος οταν φτάσει η στιγμη και δει οτι δεν αντέχει? Εχω στεναχωρηθεί πολυ, γιατι ηταν μια κοπελα που άξιζε, οχι τοσο εμφανισιακά (που αντικειμενικα ειχε καποια αρνητικά, προσωπικά δεν με πείραζαν καθολου) οσο σαν προσωπικοτητα και ειχα επενδύσει πανω της ακομα και με αρκετη υπομονη σε καποια πραγματα που αλλοι θα την ειχαν παρατήσει με την πρωτη! Ουτε προλαβα να της πω οτι την αγαπω πολυ, ουτε οτι ειναι το πιο ομορφο κεφαλαιο της ζωης μου μεχρι σημερα (γτ ειμαι μλκς και δεν εκφράζομαι).... Την θελω πισω απο την μια και εχω σκεφτει πολλες φορες να της στείλω μήνυμα να το ξανασκεφτεί, αλλα απο την αλλη βρίσκω και μιση λογικη για τον λογο που με άφησε, αν ειναι αυτος και οχι κατι αλλο που δεν μου ειπε και δεν θελω να την ξαναφερω σε δυσκολη θεση! Ποια ειναι η γνωμη σας? Πραγματικα χρειάζομαι τις συμβουλες σας και των δυο φύλων με το πως το βλέπετε απο τις δικες σας σκοπιές! Ευχαριστω σε οποιον το διάβασε!