Ο κυνικός (αν κ προτιμω το προσγειωμένος) ακριβως επειδη ερωτεύτηκε κ πληγώθηκε, κ πόνεσε εφτασε σε ενα σημειο που εμαθε να πατάει στη γη κ οχι να πετάει στα σύννεφα. Ακριβως λοιπον επειδη ερωτεύτηκε εγινε τωρα αυτο που εσύ βλεπεις ως εναν κυνικό ανθρωπο. Κ οχι επειδη δεν ερωτεύτηκε. Οσο για το "τι πειραζει να σκεφτόμαστε αυτον ή αυτη που δε μπορουμε να εχουμε" η γνωμη μου είναι οτι δεν πειραζει κανεναν αυτο εκτος απο σενα (ενδεικτικό το δευτερο προσωπο) που σκεφτεσαι οοοολα αυτα τα "αν". Σε παει πισω κ δεν το καταλαβαινεις. Η ζωη μας ειναι αυτη που ζουμε, με τα καλα κ τα κακα που μας φερνει. Οχι αυτη που θα θέλαμε κ την παίζουμε μεσα στο κεφαλι μας σαν ταινια. Ρεαλιστικό δεν ειναι αυτο? Γτ να ειναι κυνικό?
25.7.2019 | 16:47
Γλυκιά και ζωογόνος αυταπάτη
Ηθελα να ήξερα, κάποιοι άνθρωποι που θεωρούν φαντασιόπληκτους όσους ζουν έναν ανεκπλήρωτο έρωτα ή χαίρονται με το να σκέφτονται κάποιο πρόσωπο που τους ενδιαφέρει αλλά για διάφορους λόγους δεν μπορούν να είναι μαζί ή δεν μπορούν να ομολογήσουν τον έρωτά τους, δεν έχουν ζήσει ποτέ έναν τέτοιο έρωτα;Τόσος κυνισμός πια;Ή κάποιοι και κάποιες είχαν πάντα την τύχη με το μέρος τους και είχαν πάντα θετική ανταπόκριση;Κι εγώ συμφωνώ με το ρεαλισμό, να μην ονειροβατούμε σε γενικά πλαίσια αλλά και λίγο παραμύθι δε βλάπτει.Αν δεν μπορείς να είσαι με αυτόν ή αυτή που θες μαζί και χαίρεσαι απλά και μόνο με τη σκέψη του, με το να κάνεις ευχάριστες σκέψεις για τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου, τι κακό έχει αυτό δηλαδή;Ναι, μερικές φορές είναι προσόν το να μην έχεις κάτι ή κάποιον αλλά να ονειρεύεσαι ότι το έχεις.Κάποιες φορές αυτό σου δίνει ζωή.Είναι γλυκιά η αυταπάτη κι έχει ευεργετικά αποτελέσματα αρκετές φορές, ειδικά όσο μεγαλώνεις. Αλλά και σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι.
6
