H Γαλλία θα απαγορεύσει να πετάγονται στα σκουπίδια τα απούλητα ρούχα και καλλυντικά

H Γαλλία θα απαγορεύσει να πετάγονται στα σκουπίδια τα απούλητα ρούχα και καλλυντικά Facebook Twitter
1

H ανάγκη για πολυτέλεια δεν μπορεί πλέον να καταστρέφει τα απούλητα αντικείμενα προειδοποιεί η Γαλλία, καθώς η Γερουσία ενέκρινε απαγόρευση της καταστροφής ειδών ένδυσης και άλλων προϊόντων από τον χώρο της μόδας. 

Συγκεκριμένα, η Γερουσία της Γαλλίας ενέκρινε νομοθεσία που απαγορεύει την καταστροφή όσων προϊόντων δεν έχουν πωληθεί, συμπεριλαμβανομένων των καλλυντικών και των ειδών πολυτελείας, σε «παγκόσμια πρώτη», σύμφωνα με την κυβέρνηση.

Οι νέοι κανόνες θα βοηθήσουν ώστε να μην καταστραφούν ή να πεταχθούν στα σκουπίδια προϊόντα αξίας ενός δισεκατομμυρίου ευρώ στη Γαλλία, δήλωσε ο υπουργός οικολογικής μετάβασης, Brune Poirson, ο οποίος εκτιμά ότι το βάρος δύο πύργων του Άιφελ σε παπούτσια και ρούχα πετάγεται ετησίως σε κάδους απορριμάτων.

Η Γαλλία έχει ήδη θεσπίσει νόμο που απαγορεύει στα σουπερμάρκετ να καταστρέφουν τα απούλητα τρόφιμα και υποχρεώνει τα σούπερ μάρκετ να τα παραδώσουν σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, γεγονός που οδήγησε στην αύξηση της τάξης του 30% τις δωρεές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Ωστόσο, η νέα νομοθεσία επεκτείνει την απαγόρευση στα καλλυντικά, τα είδη ένδυσης, τα παπούτσια, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα ηλεκτρονικά, τα πλαστικά και άλλα προϊόντα.

Στο πλαίσιο ενός ευρύτερου νομοσχεδίου για την καταπολέμηση της... σπατάλης, η κυβέρνηση αναμένεται να υποχρεώσει τους παραγωγούς, τους εισαγωγείς ή τους διανομείς να επαναχρησιμοποιούν ή να δωρίζουν τα προϊόντα (εκτός των τροφίμων) που μένουν απούλητα. 

Τα βίντεο των επιστραφέντων προϊόντων σε μια αποθήκη της Amazon που αποστέλλονται προς καταστροφή, τα οποία προβλήθηκαν στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι M6, προκάλεσαν φρίκη φέτος, όπως και το γεγονός ότι αθλητικά ρούχα και παπούτσια της αλυσίδας Go Sport, βρέθηκαν διαλυμένα σε ένα κάδο σκουπιδιών έξω από κατάστημα του Παρισιού.

Η βιομηχανία της μόδας, στην οποία η Γαλλία είναι παγκόσμιος ηγέτης, φέρεται να είναι είναι άκρως σπάταλη καθώς 100 εκατομμύρια τόνοι ρούχων και παπουτσιών παράγονται ανά έτος. Οι διάφορες εταιρείες επιδιώκουν να διατηρήσουν την αποκλειστικότητα των ετικετών τους και μόνο το 1% των προϊόντων αυτών ανακυκλώνεται.

Θεωρούμε ότι οι εταιρείες θα πρέπει να βρουν και άλλες λύσεις, όπως η πώληση σε μειωμένες τιμές στο προσωπικό, η απενεργοποίηση των ετικετών, η επαναχρησιμοποίηση των υλικών σε αλυσίδες ανακύκλωσης, δήλωσε κυβερνητικό στέλεχος.

Το νομοσχέδιο, το οποίο θα τεθεί σε εφαρμογή μεταξύ του 2021 και του 2023, περιλαμβάνει επίσης τη δημιουργία ενός «δείκτη επισκευής» για τα προϊόντα, ενώ θα περιλαμβάνει πρόστιμο 3.000 ευρώ για κάθε φυσικό πρόσωπο και 15.000 ευρώ για τα νομικά πρόσωπα που δεν συμμορφώνονται με τον νόμο.

 Με πληροφορίες από Telegraph

Διεθνή
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Διεθνή / Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Περίπου ένα μήνα μετά το πολυδιαφημισμένο άνοιγμα των κέντρων κράτησης, αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, «επαναπατρίζονται» στην Ιταλία δεκάδες αστυνομικοί και κοινωνικοί λειτουργοί
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Ζούμε στον παραλογισμό (και το αποδεχόμαστε σαν κάτι απόλυτα φυσικό) του να φτιάχνεις 1.000.000 κομμάτια και να πετάς τα 600.000 στα σκουπίδια.Γιατί; Επειδή η μαζική παραγωγή είναι φτηνότερη από το να φτιάξεις εξ αρχής μόνο όσα χρειάζεσαι.Το πιο λογικό είναι να φτιάξεις όσα χρειάζεσαι. Αυτό θα ήταν και περιβαλλοντικά το πιο ωφέλιμο. Το να καταλήξουν στα σκουπίδια επιβαρύνει το περιβάλλον, αφού ξοδεύτηκαν ενέργεια + πρώτες ύλες για να φτιαχτούν και μεταφερθούν.Το οικονομικό / καταναλωτικό μας μοντέλο επιδοτεί την μαζική παραγωγή και αφήνει απ' έξω το περιβαλλοντικό κόστος. Ιδίως όταν τις επιπτώσεις του περιβαλλοντικού κόστους δεν τις φορτωνόμαστε προσωπικά αλλά οι φτωχοί και ο 3ος κόσμος.Η μόνη λογική λύση είναι να ενσωματωθούν στην τιμή του κάθε προϊόντος πράγματα που σήμερα θεωρούνται αδιάφορα και "τζάμπα". Το πρώτο παράδειγμα είναι το περιβαλλοντικό κόστος. Προσωπικά, θα ενσωμάτωνα και την οδύνη στην τιμή του κάθε προιόντος. Γιατί είναι άλλο πράγμα να φτιάχνεται ένα προιόν από μια μηχανή και άλλο πράγμα να φτιάχνεται από παιδιά-σκλάβους (10 εκατομμύρια παιδιά λέει ο ΟΗΕ είναι σκλάβοι σε φάμπρικες και ορυχεία) είτε από ζώα που υποφέρουν.