α)Έχεις την πεποίθηση πως θα το αλλάξεις και θα τον φέρεις στα μέτρα σου, από το να κοιτάξεις γύρω σου μήπως βρεις κάποιον που είναι πιο κοντά στα ζητούμενα σου λόγω χαρακτήρα, χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει για πάρτη σου.β) Βαριέσαι να γνωρίσεις άλλον και βολεύεται με ότι έχεις,γ) Δεν έχεις τα κοτσια να χωρίσεις επειδή δεν έχεις βρει αντικαταστάτηδ) είσαι πολύ ανασφαλής,ε) δεν ξέρεις τι θες ακριβώς, είσαι ελαφρώς μαζοχα, γουστάρεις τα ρεμαλια ενώ ξέρεις ότι σε βλαπτουνΣτ) Όλα τα παραπάνωΑ και η ανασφάλεια τι καλό μας προσφέρει;Και άλλη ανασφάλεια. Φαύλος κύκλος δηλαδή.
13.11.2019 | 10:11
Τι ακριβώς γίνεται?
Γιατί κάποιες φορές μένουμε σε κάποιες καταστάσεις που βλέπουμε ότι δεν έχουν μέλλον? Γιατί επιλέγουμε να δίνουμε τον εαυτό μας σε ανθρώπους που δεν το εκτιμούν και επιμένουμε να προσπαθούμε? Δεν θέλουμε να δεχθούμε ότι δεν μας θέλει αρκετά? Αρνούμαστε να αποδεχθούμε την έμμεση απόρριψη? Γιατί όταν σου λέει δε είμαι σε φάση σχέσης αλλά δε θέλω και να σε χάσω, είναι ξεκάθαρο ότι απλά σε κρατάει για καβάτζα, λογικά του αρέσεις αλλά δεν επενδύει συναισθηματικά. Και όταν έρχεται η ώρα που το τελειώνει το θέμα τόσο απλά, γιατί εμείς το παίρνουμε κατάκαρδα? Μας πληγώνει τον εγωισμό? Ξέραμε ότι το τέλος δεν αργεί αλλά θέλαμε να αλλάξουμε το τέλος της ιστορίας, να τον κάνουμε να μας αγαπήσει. Μήπως όλα αυτά γίνονται γιατί δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας ότι θα βρούμε αυτό που μας ταιριάζει συναισθηματικά? Έναν άνθρωπο δηλαδή που θα έχει τη διάθεση να είναι μαζί μας χωρίς όρους και περιορισμούς? Μήπως απλά ωραιουποιούμε τον χαρακτήρα του άλλου γιατί απλά δεν τον ξέρουμε καλά και νομίζουμε ότι θα ήταν ο ιδανικός?Γίνεται απωθημένο? Κόλλημα?
7