ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.1.2020 | 05:29

Βοήθεια_νομίζω ότι έχω καταθλιψη

Γεια σας! Είμαι 23 και νομίζω ότι έχω καταθλιψη. Πάντα στην ζωή μου ήμουν χαρούμενη, ανέμελη και αισιόδοξη. Ήρθε η στιγμή όμως να φυγω από την πόλη που σπούδαζα καθώς τελείωσα τις σπουδές μου και οι δικοι μου δεν είχαν την δυνατότητα να με στηρίξουν αλλο οικονομικα. Δεν ήθελα να φυγω , ήθελα να βρω οποιαδήποτε εργασία μονο και μονο για να μείνω εκεί. Αυτό που εισέπραξα ήταν αρνητικότητα του τύπου δεν μενεις αν δεν βρεις δουλειά στο αντικείμενο σου...λες και είναι ευκολο! Γυρισα λοιπόν πισω στο πατρικό μου έχοντας κάνει την μεγαλύτερη μαλακια στην ζωή μου που τους ακουσα. Επίσης εκει που σπούδαζα είχα βρει τον μεγάλο μου έρωτα , τα είχαμε 1.5 χρόνο...ειχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας και ξέραμε ότι θα χωρίσουμε. Δεν είναι εύκολο όταν έχεις δεθεί μετα απο τοσο καιρο και όταν ξέρεις ότι είναι ο μόνος άνθρωπος που σε κάνει ευτυχισμένη να πρέπει να τον χάσεις. Βρίσκομαι σε ενα μέρος μακρυα απο αυτα που με κάνουν χαρουμενη, προσπαθώντας να συνηθίσω να ζω ξανά στο πατρικό μου και να ξεπεράσω έναν χωρισμο και να έχω να σκεφτώ και τι σκατα θα κάνω με το μέλλον μου. Δεν εχω καμια διαθεση να κανω τιποτα , ούτε καν να σηκωθώ από το κρεβάτι Μου, νιωθω ότι τίποτα δεν έχει νόημα, είμαι δυστυχισμένη και δεν με καταλαβαίνει κανείς! Έχω κουραστεί....μπορει να με νιωσει κάποιος; Όλα μου φαίνονται απαισιόδοξα, δεν γελάω πλέον, πολυ σπάνια και δεν ειμαι αυτη που ήμουν καθε μερα Νιωθω να χάνω τον εαυτό μου ολο και πιο πολυ. Βοήθεια
2
 
 
 
 
σχόλια
Ηρεμησε βρε δεν ήρθε το τέλος του κόσμου! Μπορείς πάντα να κάνεις το βήμα! Σίγουρα σε αυτή τη πόλη που σπουδάζει θα έχεις άτομα που θα σε στηρίξουν το πρώτο μήνα μέχρι να ορθοποδήσεις. Δεν είσαι 17,εισαι 23!!εισαι μεγάλο κορίτσι και μπορείς και ΠΡΕΠΕΙ να αποφασίζεις εσύ για εσένα και να στηριχτείς στα πόδια σου!Βρες αρχικά μια άλλη δουλειά εφόσον δεν είναι εύκολο να βρεις στον τομέα σου. Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα στη χώρα μας. Αλλά από κάπου πρεπει να ξεκινήσεις... Θεληση να υπάρχει όμως και όλα γίνονται. ?
Συγχαρητήρια που έχεις συνειδητοποιήσει το πρόβλημα. Μάζεψε δυνάμεις και ζήτησε βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας. Βοήθεια πρακτική, που θα σου αλλάξει την ζωή εάν ο επαγγελματίας είναι έμπειρος. Καλή τύχη, όλα αλλάζουν μην το ξεχνάς :)
Scroll to top icon