Κάθισα τις προάλλες και αναλογίστηκα τι μπορεί να κάνουμε λάθος και καταλήγουμε μόνοι μας
Φυσικά ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα μου δε βρήκα !
αλλά σκέφτηκα κάτι άλλο !
Αφού υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που είναι μόνοι τους, γιατί δεν ψάχνουμε αυτούς και τρέχουμε σε αυτούς που δεν είναι;
Λίγο ανόητο δεν είναι; Θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι, και παρ' όλα αυτά διαλέγουμε να περνάμε συνεχώς δύσκολα και να μιζεριάζουμε για ανθρώπους που ούτε στιγμή δε μας εκτίμησαν, αγνοώντας ότι μπορεί να υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω που θα μπορούσε να μας κάνει ευτυχισμένους.
Όλοι κάποια στιγμή πρέπει να βρούμε αυτό που μας αξίζει
Και όταν το βρούμε είμαι σίγουρη πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα!
Όσο για σας που αγαπηθήκατε, αλλά δεν αγαπήσατε και δεν εκτιμήσατε την αγάπη των άλλων,
το μόνο που έχω να πω είναι πως όταν θα έρθει η στιγμή που και εσείς οι ίδιοι θα αγαπήσετε, θα καταλάβετε τον πόνο που προκαλέσατε και θα μετανιώσετε για αυτό. Δυστυχώς όμως τότε θα είναι αργά..
Όπως και να έχει, μη φοβηθείτε να αγαπήσετε! Και οι μεν και οι δε ! Μην κλείνετε την πόρτα στους ανθρώπους !
Μην κλείνετε την πόρτα στη ζωή ! Γιατί όσο εγκαταλείπεις κάτι, τόσο σε εγκαταλείπει και αυτό
Και όπως λέει και ο αγαπητός Παπακωσταντίνου στο τραγούδι του,
"Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"
Μη φοβηθείτε τη ζωή ! Στραπάτσα υπάρχουν και θα υπάρξουν κι άλλα πολλά
Αλλά ποιος θα μετανιώσει; Αυτός που προσπάθησε και μπορεί και να μην τα κατάφερε; Ή αυτός που δεν προσπάθησε ποτέ για αυτά που πραγματικά ήθελε;
Εγώ βάζω τα ερωτήματα και τις απαντήσεις τις αφήνω σε εσάς
Ζήστε, αγαπήστε, και πάνω από όλα μην αφήνετε κανέναν να σας πείσει πως δεν αξίζετε !
Ο καθένας μας αξίζει για κάτι και αυτό πρέπει να το θυμόμαστε συνεχώς
Γι' αυτό βγείτε έξω και αλλάξτε ζωές lifoαναγνώστες :)
σχόλια