ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.3.2020 | 20:31

Διαγραφή συζήτησης

Μιλούσαμε για μήνες διαδικτυακά. Μου άρεσε πολύ. Αλλά στο τέλος τσακωθήκαμε, με έβρισε και έτσι τον διέγραψα. Τέλος διέγραψα και την συζήτηση γιατί ήθελα να υπάρχει ίχνος του . Αλλά αυτό και αν δεν με πόνεσε. Ένιωσα να σπάει κάτι μέσα μου. Τόσο καιρό... Τόσο καιρό να πάρει ανυπομονούσα για ένα μήνυμά του, με έκανε να χαμογελώ, να ονειρεύομαι, είπαμε τόσα πράγματα. Και όλα αυτά ήταν σωμενα στην συζήτηση. Μέχρι που πάτησα "διαγραφή συζήτησης" και ο,τι είπαμε εξαφανίστηκε. Διαγράφτηκε έτσι απλά. Χωρίς επιστροφή... Πόνεσε πολύ. Γιατί αισθάνθηκα ότι αυτά που είπαμε διαγράφτηκαν μία και καλή. Αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι δεν διαγράφτηκαν τελείως. Ακόμα δεν έχουν διαγραφεί από την μνήμη μου. Και αυτό δεν είναι τόσο απλό. Δεν υπάρχει καπουμπι διαγραφής εκεί. Και καμιά φορά ΕΠΑ αλαμβανω συζητήσεις και νοσταλγώ. Σκέφτομαι να του ξαναστειλω αλλά απλά το σκέφτομαι. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω. Γιατί αν το κάνω θα ξεφτιληστω παρά πολύ. Οπότε κρυβω μεσα μου αυτήν την επιθυμία. Και λέω όχι. Και το εννοώ το "όχι" όσο και αν το θέλω. Γιατί πολύ απλά θέλω τον αυτοσεβασμό μου περισσότερο από το να του στείλω. Οπότε αντιοςςςςς
24
 
 
 
 
σχόλια
Όλα αυτά τα ξενύχτια για ένα άτομο σε μια οθόνη τα έκανες όντως για το άτομο στην οθόνη; Ήθελες όντως να κοιμηθείς; Θυσίασες κάτι; Άμα ξενυχτάς, ξενυχτάς για 'σένα. Να ξενυχτάς για να δεις το πρώτο φως του ήλιου, να νιώσεις όλη την νύχτα και μετά να συγκρίνεις το χρονικό διάστημα αυτό με όμοιο του μέσα στην ημέρα. Πόσο πιο γρήγορα περνάει το 4 με 10 το απόγευμα; Πόσο πιο αργά περνάει το 7 με 1 το πρωί; Ζούμε πλέον μέσα από ρολόγια; Όχι! Δεν μας άρεσαν ποτέ οι δείκτες του ρολογιού. Κοιτάμε την ώρα στα κινητά μας και πάλι, ξέρουμε ότι θα χάσουμε την αίσθηση του χρόνου χαζεύοντας και γελώντας. Ακόμα και σε μία τάξη, σε ένα αμφιθέατρο σε μία πλατεία. Αλλά ξενυχτάς για τον άλλον ή για 'σένα ή για να πας κόντρα στην μάνα σου που φώναζε από της 1 ή στον πρώην που δεν ξενύχτησε για πάρτη σου και λες έμεινα ξύπνια όλο το βράδυ και λες έμεινε ξύπνια ενώ ξύπνια θα ήσουν εάν κοιμόσουν. Το μυαλό σου θα ήταν εκεί. Οι σκέψεις ενός κοιμισμένου ανθρώπου παραμένουν κοινές με αυτές του ξύπνιου. Εμείς βλέπουμε ξύπνιοι τα όνειρα, τα ζούμε τα όνειρα και κοιμόμαστε και ζούμε τα όνειρα και τρέχουν τα μυαλά μας στα κείμενα που πρέπει να σημειώσουμε/ποστάρουμε/γράψουμε γιατί θα χαθούν. Αποτέλεσμα, μία ξύπνια και ζωντανή κουρασμένη μάζα ατόμων με όνειρα ,ελάχιστη ψυχική ή σωματική δύναμη και μάτια κουρασμένα από οθόνες-μούσες.
Διαγραφή αγκαλιάς, διαγραφή φιλιού, διαγραφή αρώματος, διαγραφή ματιάς Απλά δεν υπάρχουν και καλύτερα που δεν....Ο άνθρωπος που είσαι (Και είμαι) σήμερα 4 Φεβρουαρίου είναι αποτέλεσμα όλων των παραπάνω σημαντικών στιγμών γιατί λοιπόν να τα διαγράψουμε;
Ναι έχεις δίκιο. Η ομορφιά είναι στις στιγμές που ζούμε και ζήσαμε. Σε μια αγκαλιά, σε ένα βλέμμα, σε ένα χαμόγελο, σε μια βόλτα, σε μια χορευτική φιγούρα, σε μια σιωπή ακόμα που ο άλλος κάθεται δίπλα σου ακόμα και αν δεν μιλάει.
Όταν λοιπόν τα κλείσω θα σκεφτώ να κάνω μια στροφή στην υγιεινή διατροφή. :D Η γραμμωση για να είμαι ειλικρινής δε μ' ενδιαφέρει και γενικά ο μόνος λόγος που ίσως κάποια στιγμή περιορίσω τα γλυκά θα είναι αν μάθω ότι εξαφανίζει τις ρυτίδες έκφρασης που έχω γύρω από το στόμα από τα 22 μου. :D
Αυτό που προσπαθώ να πω εξομ. είναι ότι είναι αδύνατο να έχεις ουσιαστική σχέση με έναν άνθρωπο που δεν ξέρεις. Που δεν τον έχεις δει στην πραγματικότητα, που δεν ξέρεις πώς γελάει, πως μιλάει, πως είναι η φωνή του, το βλέμμα του, το βαδισμά του. Απλά πράγματα και ανθρώπινα.
@μικρή αδερφή, γενικά κάνω έντονες γκριμάτσες (εγώ κι ο Τζιμ Καρει) και εκφράσεις. Χαμογελάω και γελάω συχνά αλλά είναι και τα κακά γονίδια στη μέση σε συνδυασμό με πολλές στρεσογονες καταστάσεις και κακό ύπνο. Μάλλον πρέπει να τις αποδεχτώ ή να δω τι μπορούν να κάνουν οι θεραπείες τύπου peeling. :DY. Γ. Θα είμαι χαρούμενη χωρίς γλυκά Artyom?
@Αριάδνη, μάλλον είμαι καταδικασμενη, μου αρέσουν τα γλυκά πάρα πολύ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν τρώω και τίποτα πιο θρεπτικό(έφαγα παντζάρια σήμερα, μαζί μια μικρή παστουλα). :D@ Artyom, προσπάθησα κάποτε με το μέλι και περιόρισα την υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης.@μικρή αδερφή εννοώ την χημική απολέπιση (πού να καταλάβεις κι εσύ) όπου ξεφλουδιζεις αλλά αυτό θέλει συνέπεια γιατί μετά το δέρμα είναι πολύ εύθραυστο κι αν δε γίνει σωστή ανάπλαση... Αυτό που θα κάνω κάποια στιγμή γιατί βοηθάει γενικά τα δέρματα με τάση ακμής και γενικά βελτιώνει την υφή του δέρματος είναι μια θεραπεία με οξυγόνο (δε θυμάμαι τ'ονομα) που πρέπει να την κάνεις μια φορά το χρόνο και ιδανικά χειμώνα και πάλι λόγω αυξημένης φωτοευαισθησιας που προκαλεί και μ' αυτη τη μέθοδο παίζει να μην υπάρχει και ξεφλούδισμα.
Αν έχω λεφτά και δουλειά τότε, προς Νοέμβρη μεριά μάλλον. Προς το παρόν παστωνομαι στις αντηλιακές να γλιτώσω εκείνες τις ρυτίδες. Όχι ότι κάνουν τρελά πράγματα οι κρέμες, αλλά μια ενυδάτωση δε βλάπτει βρε αδερφέ και στο λέω εγώ που βάζω τις κρεμουλες μου πολύ τακτικά και σχεδόν ψυχαναγκαστικά. Μαγική κρέμα δεν υπάρχει, εξάλλου είναι και η δομή του προσώπου, η δική μου ήταν ξεκάθαρο ότι θα οδηγούσε σε πρόωρες ρυτίδες έκφρασης γύρω από το στόμα μιας και "βαθουλωμα" προϋπήρχε. Θα πω αυτό που λέει η κολλητή μου - ίσως για παρηγοριά- ότι είναι γοητευτικές. :Ρ
Ο διάλογος σας με γυμναστήρια και κρέμες αντιρυτιδικες είναι σαν την σκηνή στο τρελή απίθανη πτήση με την παρθένα που ήθελε να κάνει σεξ πριν πεσουν... Αναγκαστικά
Scroll to top icon