ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την πρώην μου είμασταν μαζί για 6 μήνες. Εγώ είμαι 43 και εκείνη κατά μια δεκαετία μικρότερή μου. Κάποια στιγμή συζητήσαμε γενικά για τα σχέδιά μας για οικογένεια και τότε της είπα την αλήθεια, ότι ενώ αγαπώ πολύ τα παιδιά, η οικογένεια δεν είναι στα σχέδιά μου. Δεν θα ήθελα παιδιά, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον και αμφιβάλλω ότι στα 50 μου, ας πούμε, θα είμαι αρκετά δραστήριος για να μεγαλώσω ένα παιδί. Μπορώ να παντρευτώ αλλά παιδιά δεν νομίζω να κάνω ποτέ. Εκείνη μου είπε ότι το σέβεται αυτό αλλά ότι η ίδια ψάχνει κάποιον που να έχει την οικογένεια στα σχέδιά του. Και έτσι χωρίσαμε, φιλικά και με αμοιβαία απόφαση. Ξέρω ότι ένα διάστημα με μισούσε γιατί αυτή πιστεύει ότι αν ένας άντρας δεν αρέσκεται στην ιδέα να έχει παιδιά ενώ στο πλευρό του έχει μια γυναίκα, σημαίνει ότι δεν την αγαπάει αρκετά ή ότι κατά κάποιον τρόπο αυτή δεν είναι "η ιδανική" γι' αυτόν. Μετά που μιλούσαμε την έχω διαβεβαιώσει ότι δεν είναι έτσι. Τουλάχιστον μ' εμένα δε λειτουργεί αυτό. Πρώτα ξέρω ότι δε θέλω παιδιά και μετά ότι γυναίκα κι αν έχω δίπλα μου, δεν πρόκειται να αλλάξω γνώμη για χάρη της. Μόνο αν τυχόν ανατραπεί η δικιά μου κοσμοθεωρίαΗ ειρωνία είναι ότι μετά το χωρισμό συζητούσαμε πιο ανοιχτά το θέμα των παιδιών, του γάμου και της οικογένειας απ' ότι όσο ήμαστε μαζί. Μου εξομολογήθηκε ότι δίσταζε καιρό να το συζητήσει για να μη φρικάρω και καλά ότι απειλείται η ελευθερία μου. Μου εξήγησε κάτι που δεν είχα σκεφτεί: ότι αν μια γυναίκα σου λέει ότι θέλει γάμο και οικογένεια, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το θέλει μαζί σου ντε και καλά, αλλά ψάχνει κάποιον με τον οποίο να μπορεί να πορευτεί σ' αυτό το στόχο.Έχει σχεδόν ένα χρόνο που χωρίσαμε. Στο μεταξύ όλο αυτό το διάστημα καμιά φορά βλεπόμαστε, βγαίνουμε, τα λέμε, και κάνουμε ότι κάνει ένα κανονικό ζευγάρι (καταλαβαίνετε) αν και προσέχουμε και οι δύο πολύ με τις προφυλάξεις γιατί όπως λέει, κανένας άντρας δεν αξίζει την πατρότητα αν ο ίδιος δεν τη θέλει. Της πρότεινα να είμαστε μαζί ξανά μέχρι να βρει κάποιον άλλον που είναι έτοιμος για οικογένεια να το αφήσουμε ανά πάσα στιγμή αν είναι. Αλλά μου είπε όχι. Είπε ότι δε θέλει να επενδύει χρόνο και συναίσθημα σε σχέσεις χωρίς μέλλον, οπότε τ' αφήσαμε στην περιστασιακή συντροφιά και στο σεξ. Δεν έχω βρει ακόμα κάποια που να μη θέλει παιδιά και συνάμα να μου ταιριάζει σαν άνθρωπος. Η αλήθεια είναι ότι επιζητώ την παρουσία της και τη συντροφιά της πρώην μου, την αγαπώ, αλλά θέλω και το καλύτερο για εκείνη γιατί θα ήταν ιδανική σύζυγος και μάνα. Μπορεί και να είναι αυτή η ένδειξη μιας υπέρτατης και ανιδιοτελούς αγάπης τελικά, όταν θέλεις κάποιον για σένα αλλά χωρίς να σκοπεύεις να τον φυλακίσεις στα δικά σου θέλω αν τα δικά της δεν συμβαδίζουν. Η ίδια δεν το ξέρει μάλλον και θα γελούσε αν της τα έλεγα όλα αυτά γιατί δε θα το πίστευε. Αλλά η αλήθεια είναι αυτή. Αν γνωρίσει κάποιον καλό και έντιμο άντρα, έτοιμο για οικογένεια, θα λυπηθω που θα τη χάσω από κοντά μου αλλά παράλληλα θα χαρώ πολύ γιατί θα το αξίζει.