Το 1863 ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε την 13η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ που κατοχύρωνε την ανεξαρτησία όσων βρίσκονταν σε καθεστώς σκλαβιάς. Είχε προηγηθεί έναν χρόνο νωρίτερα ανάλογη νομοθετική πράξη για την περιοχή της Κολούμπια, όπου προκειμένου να εξευμενίσει τα πνεύματα των πλουσίων ιδιοκτητών της εποχής ώστε να μην αντιτεθούν στην ψήφιση της 13ης τροπολογίας, ο Λίνκολν τους αποζημίωσε.
Συγκεκριμένα όρισε ανώτατο όριο αποζημίωσης τα 300 δολάρια ανά σκλάβο που θα απελευθερωνόταν. Το 1865 ο 16ος Πρόεδρος των ΗΠΑ θα δολοφονούνταν στο θεωρείο του θεάτρου Φόρντ, στην Ουάσινγκτον, αφήνοντας την προάσπιση της ελευθερίας ως κληροδότημα στους Αμερικανούς.
Ωστόσο, υπήρχαν κάποιοι που έφεραν βαρέως αυτό το κληροδότημα. Οι πρώην ιδιοκτήτες των απελευθερωμένων πλέον σκλάβων, που θεωρούσαν ότι είχαν χάσει την περιουσία τους, έψαχναν διακαώς τρόπους να αποζημιωθούν με τρόπο ανάλογο με την πράξη της Κολούμπια. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα θεωρούσαν ότι θα είχαν ενταχθεί στο ίδιο ή παρόμοιο σχήμα αποζημίωσης, αν ο Πρόεδρος δεν είχε δολοφονηθεί.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις του Αβραάμ Λίνκολν που είχε θέσει θέμα επέκτασης της Πράξης της Κολούμπια σε άλλες Πολιτείες, μόνο σε περίπτωση που συνέτρεχαν πολιτικοί λόγοι και όχι λόγω αρχής. Έτσι οι Αμερικανοί δεν θα μπορούσαν ποτέ να διεκδικήσουν αποζημιώσεις ανάλογες των Άγγλων «ομοϊδεατών» τους, που έλαβαν συνολικά 20 εκατομμύρια λίρες όταν η Βρετανία έθεσε εκτός νόμου την σκλαβιά το 1833.
Με αυτόν τον τρόπο έχασαν την δυνατότητα να συσσωρεύσουν πλούτο ανάλογο των βρετανικών οικογενειών της εποχής (πολλές από τις οποίες έχουν εξελίξει την ισχύ τους ανά τους αιώνες και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σήμερα) και εγκλωβίστηκαν σε μια αιώνια πικρία. Έγιναν έτσι με διάφορους τρόπους ευάλωτοι στις ορέξεις διάφορων επιτήδειων που τους υπόσχονταν «δικαίωση» με το αζημίωτο.
Το Ινστιτούτο Gilder Lehrman για την Αμερικανική Ιστορία, δημοσιεύει την ακόλουθη επιστολή που εν έτη 1893 απευθυνόταν σε απογοητευμένους Νοτίους με απώτερο σκοπό να τους αποσπάσει χρήματα. Αυτοί που έπεσαν στην παγίδα μάλιστα ήταν τόσοι πολλοί που η εφημερίδα των βετεράνων από τον πόλεμο (National Tribune) αναγκάστηκε να γράψει άρθρο για να επιστήσει την προσοχή στα υποψήφια θύματα:
(Γραφείο Εγγραφής Πρώην Ιδιοκτητών Σκλάβων των ΗΠΑ
Αγαπητέ κύριε,
Πριν τριάντα χρόνια υπογράφηκε η Διακήρυξη της Χειραφέτησης. Με την πράξη αυτή, περιουσία αξίας άνω των 800 εκατομμυρίων δολαρίων αποσπάστηκε από τους ιδιοκτήτες της στις Νότιες Πολιτείες.
Αυτό φαινόταν την εποχή εκείνη να είναι κατάλληλο μέτρο και επιβλήθηκε από τον πρόεδρο Λίνκολν με βάση τον πόλεμο. Ο Πρόεδρος Λίνκολν δεν ευνόησε ποτέ την πρακτική της σκλαβιάς όπου εφαρμόστηκε, ούτε την απελευθέρωση των σκλάβων χωρίς αποζημίωση στους ιδιοκτήτες τους, και αν είχε ζήσει δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είχε χρησιμοποιήσει την μεγάλη του επιρροή για να αποδοθεί δικαιοσύνη ανάμεσα στην Κυβέρνηση και έναν τόσο μεγάλο αριθμό πολιτών, χάθηκε όμως από το χέρι του δολοφόνου και στη συνέχεια ο μεγάλος ανταγωνισμός για τον τόπο, την προτίμηση και την απόκτηση χρημάτων που έχει κυριαρχήσει για περισσότερα από 30 χρόνια, έχει αποτρέψει την εφαρμογή οποιασδήποτε καλοπροαίρετης πράξης ή συμφωνημένης δράσης στην επικράτεια.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι καμία πολιτισμένη χώρα δεν απελευθέρωσε τους σκλάβους της και απέτυχε να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες τους. Επομένως, δεν είναι ουτοπιστής όποιος περιμένει αυτή η Κυβέρνηση να αποδώσει δικαιοσύνη στους πολίτες. Πιστεύουμε ότι αυτό θα αποτελέσει γεγονός στη ζωή των εκπροσώπων της παρούσας γενιάς. Είμαστε αυτή τη στιγμή στην αυγή ενός ισχυρού πολιτικού αγώνα, το αποτέλεσμα του οποίου θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από τον τόνο που θα δώσει η κοινή γνώμη.
Έχοντας λάβει γνώση των παραπάνω στοιχείων και συνειδητοποιώντας ότι πλησιάζει γρήγορα ο καιρός που θα είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσει κανείς αυθεντικό πιστοποιητικό των σκλάβων που είχε στην κατοχή του, έχουμε οργανώσει ένα σύστημα καταγραφής όπου κάθε πρώην ιδιοκτήτης σκλάβων ή οι κληρονόμοι του μπορούν να τους καταχωρίσουν σε θεωρημένα βιβλία, και να διατηρήσουν τις υπεσχημένες αποζημιώσεις για τους δηλωθέντες με ελάχιστο κόστος.
Συμπλήρωσε προσεκτικά την επόμενη λευκή σελίδα με τον αριθμό και το φύλο (στην ανάλογη στήλη) όλων των σκλάβων που είχες στην κατοχή σου την 1η Ιανουαρίου 1863. Αν δεν είχες κανέναν, είσαι όμως ο νόμιμος κληρονόμος κάποιου που είχε, δήλωσέ το στο αντίστοιχο πεδίο. Στη συνέχεια πήγαινε σε όποιον κυβερνητικό ή τοπικό εκπρόσωπο έχει τη δυνατότητα να πιστοποιήσει όρκο και πιστοποίησε το αυτό. Στη συνέχεια στείλε την διακήρυξη σε αυτό το γραφείο με την ακόλουθη αμοιβή: από έναν έως δέκα σκλάβους, 1 δολάριο. Από δέκα έως είκοσι, 2 δολάρια. Από είκοσι έως τριάντα, 3 δολάρια. Από τριάντα έως σαράντα, 4 δολάρια. Από σαράντα έως πενήντα ή πάνω από πενήντα, 5 δολάρια.
Τα βεβαιωμένα κέρδη σου θα αναγνωριστούν και θα καταγραφούν επισήμως στα βιβλία των γραφείων μας στην Ουάσινγκτον DC και τα πρωτότυπα έγγραφά σου θα φυλαχθούν στα αρχεία μας για μελλοντική χρήση. Δεν χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση για την απόλυτη αναγκαιότητα αυτών των αρχείων (στην περίπτωση που η κοινή γνώμη αναγνωρίσει το δίκαιο αυτού του αιτήματος ) ή της ύψιστης σημασίας της πραγματοποίησής τους αυτή την χρονική στιγμή.
Θα αναγνωριστεί ότι η αμοιβή που απαιτείται για την δημιουργία αυτών των αρχείων με δυσκολία καλύπτει τα έξοδα και την πληρωμή όσων κάνουν αυτή τη δουλειά.
Αν έχεις άλλα περιουσιακά στοιχεία, δήλωσέ τα στην διακήρυξή σου ώστε να προστεθούν στα προσωπικά σου αρχεία.
Θα σου σταλεί πιστοποιητικό μόλις παραλάβουμε τα θεωρημένα πιστοποιητικά ιδιοκτησίας και την αμοιβή εγγραφής.
Μετά τιμής
Γραφείο Εγγραφής Πρώην Ιδιοκτητών Σκλάβων των ΗΠΑ)
σχόλια