ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι αντρες δυστυχως λογω ανεργιας δεν τολμανε καν να πλησιασουν κοπελες γιατι δε μπορουν να ανταπεξελθουν οικονομικα σε εξοδους κτλ. Αυτος εμεινε ανεργος η ηταν ηδη?

Πολύ φοβάμαι ότι κατέληξε στα σκουπίδια όλο αυτό όχι λόγω χρονικής συγκυρίας αλλά γιατί δεν πολυκαίγεται για σένα.

Αν κάποιος θέλει, έρχεται και το δείχνει και με λόγια αλλά και με αξιόπιστες πράξεις. Αν γνωρίζεις τι συμβαίνει έστω και αν είναι κάτι αρνητικό, πρέπει να είσαι ευγνώμων. Εμένα βασικά το να μη κατατοπίζομαι και το να μη γνωρίζω ποια εικασία από όλες ισχύει στο μυαλό μου, είναι αυτό που με πονά και με απογοητεύει.

Μπορεί αυτό που ονομάζεις εσύ ως αδιαφορία, να είναι απλά αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης όλης. Πρακτικά και ψυχολογικά.Υπομονή και σύνεση συνιστώ, γιατί κάποιοι το'χουν με την επικοινωνία, ενώ άλλοι όχι.

Το να μην σε θέλει κάποιος (όσο τον θέλεις εσύ) δεν αντανακλά κάτι στην προσωπική σου αυταξία. Απλώς δεν θέλει το συγκεκριμένο πακέτο, που μπορεί μια χαρά να θέλει κάποιος άλλος. Το ίσιο άλλωστε μπορεί να συμβαίνει κι αντίστροφα: όποιος δεν είναι της αρεσκείας σου και του έρωτός σου είναι σάμπως χαμηλότερης "αξίας";Το ότι δεν "έχεις" (έχουμε άραγε ποτέ πραγματικά κάποιον;) αυτόν που θέλεις εμπίπτει σε άλλον τομέα, ότι δεν πάνε στην ζωή τα πράγματα πάντοτε όπως τα θέλουμε. C'est la vie.

Έχω άλλη οπτική για τέτοια ζητήματα (αλλά και γενικά) : με τρελαίνει η άγνοια κι όχι η γνώση. Αν ξέρω κάτι μπορώ να το διαχειριστώ, είναι στο χέρι μου να μείνω κολλημένη ή να ξεκολλήσω, δεν υπάρχει κάποια εκκρεμότητα. Υ. Γ. Αν είχατε κάτι καλό για όσο κράτησε, αυτό περί σκουπιδιών δεν το καταλαβαίνω. Η γνώμη μου είναι ότι η μόνη αξίωση που μπορούμε να έχουμε από τον άλλον αφορά το συμπεριφορικο κομμάτι σε λογικά πλαίσια, όπως κι αν απ' τον εαυτό μας. Αν υπάρχει καλή συμπεριφορά και τίμια, χαιρόμαστε τις στιγμές που μοιραστηκαμε. Αν δεν υπήρχαν ή ήταν ισχνες σε σχέση με τ' αρνητικά μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τους άλλους όχι γιατί είναι το δίκαιο απαραίτητα, αλλά για να σωσουσε οτιδήποτε αν σώζεται. :)

Εφόσον δεν προλάβατε να ζήσετε τίποτα, μάλλον δε σου λύπει ο ίδιος αλλά η ιδέα ενός ανθρώπου.