ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.6.2020 | 22:19

Επαρχια

Αυτο το συνηθειο στην επαρχια , ειδικα στα νησια να κοιτανε τοσο αδιακριτα , να καθεσαι σε ενα καφε και να κοιτανε ολοι να τσεκαρουν απο πανω μεχρι κατω την καθε κινηση, να μιλανε μεταξυ τους και να κοιτανε και σε σενα να χτυπα τοσο ασχημα.Και αν οντως λενε κατι ? Ειλικρινα δεν μπορω αλλο..νιωθω να με πνιγουν..Τι να κανω για να το ξεπερασω?
7
 
 
 
 
σχόλια
Και τα σκετα εγκαρδια χαμογελα πιανουν πολυ. Επισης ηθελα να πω οτι το ιδιο συμβαινει και στις πολεις, η περιεργεια (και η αδιακρισια ακομη αν θελετε) δεν αποτελει αποκλειστικο "προνομιο" των ανθρωπων της επαρχιας. Θυμαμαι καποτε οταν επισκεπτομουν εναν πολυ δικο μου ανθρωπο στην Αθηνα, εισεπραττα στην εισοδο της πολυκατοικιας και στο ασανσερ αδιακριτα βλεμματα. Ηταν φως φαναρι οτι εσκαγαν να μαθουν ποια ειμαι και τι του ειμαι. Τους μιλουσα και παραδοξως αλλαζαν τελειως υφος, γινοταν φιλικοι και συστηνοταν και εκεινοι με την σειρα τους. Οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν ειναι κακοι ακομη και οταν ειναι περιεργοι. Δεν κοστιζε κατι να συστηθω, εφτασε μαλιστα και περισσεψε. Tωρα οποτε παω και συναντησω καποιον γειτονα η γειτονισσα, μιλαμε πια σαν παλιοι γνωστοι: "Καλως την! Τι κανεις; Θα μεινεις πολυ;".(:
Απλα τους γραφεις,δεν δινεις σημασια και κανεις οτι κανεις αδιφορωντας πληρως.Συνηθειες ανθρωπων που δεν αλλαζουν,και στην πολη συμβαινουν δυστυχως.Στην επαρχια κανουν και κατι αλλο,δεν ξερω αν το κανουν εκει που εισαι εκει,θυμαμαι απο παιδι,εφηβη για παραδειγμα να βγαινω με φιλες,ειχε και αγορια η παρεα,και την αλλη μερα το πρωι πριν παει ακομα μεσημερι η μανα μου ειχε μαθει που ημουν και με ποιους.Τι να λεμε τωρα χαχαχα :DD Ουυυ εχω ιστοριες ολοκληρες να σου πω,αμα θες στις λεω για να καταλαβεις πως καταστασεις τετοιες δεν αλλαζουν,απλα τους γραφεις και κανεις οτι κανεις.Λοιπον το αλλο που κανουν,το ειχα παρατηρησει πολλες φορες,ειναι να σε βλεπουν στο δρομο,να πεφτεις πανω τους,δε λεω να εισαι μακρια και να μη σε βλεπουν,να περνανε διπλα σου σχεδον και να κανουν οτι δε σε ειδαν,δεν ξερω αν το κανουν εκει που μενεις εσυ.Και εσυ να περιμενεις να πεις ενα γεια και να τρως τον αλλον που κανει τον αδιαφορο και δε σε ειδε στο 0.5 αποσταση απο σενα.Επισης δεν ξερω αν σε σενα εκει κουτσομπολευουν πολυ το κρεβατι,δηλαδη αλλο να κοιτανε πχ τι ρουχα φορας κλπ ενταξει αυτο ειναι αμελητεο,ο μισος πληθυσμος και παραπανω το κανει,αλλα να σε κουτσομπολευουν με ποιον εισαι και μπουρου μπουρου και ποιος παει με ποιον κλπ και άλλα πολλά.Απλα αδιαφορεις γλυκια μου και αν δεις και καταλαβεις οτι σε κοροιδευουν για παραδειγμα ή πουν κατι,εκει τους στολιζεις αναλογως.Απλα δε θα χαλιεσαι.
Μπορεις να τους μιλας, δεν θα σε ξανακοιταξουν. Τουλαχιστον οχι τοσο απροκαλυπτα. Γυρνας και λες χαρουμενα κατι σαν: "Τι κανουμε; Ολα καλα; Υπεροχη μερα σημερα!". Δοκιμασε το και θα με θυμηθεις.
Αν και απο επαρχια κ γω, επρεπε να φαω λιγο κραξιμο απο τη μανα μου για να μην κοιταω και γω και να μην κουτσομπολευω..Και ειχε απολυτο δικιο..Καλα αυτο το σε κραζω αλλα το κανω και ψυθιριστα να μην τους καταλαβεις κ καλα..ποσο ηλιθιο..
Να τους αγνοήσεις απλά. Μια μέρα μια γειτόνισσα από την απέναντι πλευρά είπε στη μαμά μου πως κατάλαβε ποια ώρα κοιμάται επειδή είδε κλειστό το φως της κουζίνας. Μια μέρα μια άλλη καρακάξα ρώτησε γιατί έχω λεμόνια στο καλάθι μου και αγοράζω, αφού ο μπαμπάς μου ο συγχωρεμένος είχε λεμονιές. Τι τους λες τώρα; Να εξηγήσω τι; Τι τους νοιάζει; Δικαιώματα να μη δίνεις πάλι είναι περίεργοι, σιχαμένοι και αδιάκριτοι.
Scroll to top icon