Λοιπον απλα ειναι η άρνηση αποδοχής της απώλειας και σου βγαίνει έτσι με φωνές κλπ. Ένας ψυχολόγος αν ήθελες θα σε βοηθούσε. Γνωμη μου είναι να γεμισεις τις μέρες της , τις μέρες σας που περνάτε μαζί με χαρά, με όμορφες στιγμές, με αγάπη. Οσο γινεται. Μπορεις? Ξερω ειναι δυσκολη η απώλεια, πονάει, σε ξεριζώνει, αλλα όσο χρόνο έχετε μαζί θα ήθελα να ειναι γεμάτος με αγάπη, με χαρα, με όμορφα πράγματα. Προσπάθησε το σε παρακαλώ. Για κείνη. Και για σενα να μην εισαι μονο με ενοχές οτι φωνάζες και ξεσπαγες. Η μαμά σου σε έκανε εναν υπέροχο ανθρωπο, αυτο ειναι νομιζω που πρεπει να νιώθεις υπερηφανη. Δωστης μια αγκαλια απο μενα κι ένα φιλί για όσα σου έδωσε. Εύχομαι να πάνε ολα καλα. ❤️
2.7.2020 | 23:21
Νιώθω τόσο χαλια
Η μαμά μου είναι άρρωστη και ενώ ξέρω ότι είναι αναπόφευκτο και κάποια στιγμή θα γίνει και θα φύγει δε μπορώ να το διαχειριστώ. Τρομάζω,νευριάζω,κλαίω, της φωνάζω και την κατηγορώ που ενώ θα έπρεπε να ζήσουμε πολλά ακόμα μαζί, θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου χωρίς εκείνη. Ξέρω είναι λάθος μου που της φωνάζω. Ήταν πάντα σ όλα τέλεια, τέλεια μαμά τέλεια σύντροφος, τέλεια δίκη ΜΟΥ φίλη. Όποτε την ήθελα ήταν πάντα δίπλα μου να με αγαπάει να με νταντευει, παρόλο που μεγάλωσα, να με ανέχεται, να με συμβουλεύει και να μου φωνάζει. Σ όλα να είμαστε ΜΑΖΙ και τώρα απλά δε ξέρω τι θα κάνω χωρίς αυτήν. Ο κόσμος μου διαλύεται και δε μπορεί να με βοηθήσει να τον φτιάξω πάλι. Νιώθω τόσο πληγωμένη. Εύχομαι μια μέρα όλη την αγάπη που μου έδωσες να την δώσω και εγώ στα παιδιά μου μόνο. Δε το γράφω το κείμενο για να με λυπηθεί κανεις απλά γιατί πονάω τόσο πολύ και δε μπορώ να το πω στη μαμά μου να με αγκαλιάσει και να με βοηθήσει.
1
