ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ερωτευμένος με την κολλητή μου, η οποία είναι σε σοβαρή σχέση εδώ και 2 περίπου χρόνια. Από τότε που γνώρισε το συγκεκριμένο τύπο, με έβαλε σε δεύτερη μοίρα. Όταν της ζήτησα το λόγο, μου είπε πως και κορίτσια να είχε για κολλητές, όφειλε να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στη σχέση της. Για μένα που είμαι άντρας, χτυπάει ακόμα πιο άσχημα σαν εικόνα. Το παλικάρι με το οποίο είναι μαζί, δε δείχνει να με ζηλεύει, μιας και την αγαπάει και της έχει εμπιστοσύνη. Εγώ όμως δεν μπορώ ούτε να τον βλέπω. Αναρωτιέμαι πώς γίνεται να μη με ζηλεύει. Δεν έχω τη δική του εξωτερική εμφάνιση και χρήμα, όμως δεν περνάω απαρατήρητος ως άντρας. Μήπως δεν τη θέλει πραγματικά; Βλεπόμαστε μια φορά τη βδομάδα για καφέ οι δυο μας εις γνώσιν του και δε φέρνει καμιά αντίρρηση. Ο ίδιος δεν κάνει ποτέ πρόταση να έρθει μαζί μας, πολύ σπάνια έρχεται. Μήπως με υποτιμάει; Ή μήπως δεν τη θέλει πραγματικά; Πιστεύω πως αν την αγαπούσε και τη νοιαζόταν θα της απαγόρευε να βγαίνει μόνη με άντρες. Έχω μια συνάδελφο στη δουλειά μου, η οποία τυχαίνει να τον γνωρίζει μέσω τρίτων και τον γουστάρει, αλλά δεν έχει ανταπόκριση. Είναι εμφανίσιμη κοπέλα, ιδιαίτερα εντυπωσιακή και περπατημένη, κοινώς έχει τον τρόπο της. Της έκανα πρόταση να του την πέσει κι έτσι να κάνω εγώ το βήμα που θέλω για να είμαι με την κολλητή μου. Ίσως και να με απορρίψει. Τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει. Εκείνη δέχθηκε. Εσείς τί πιστεύετε; Καφρίλα ή αξίζει τον κόπο; Μήπως αυτός ο τύπος για να δίνει ελευθερία στη φιλία μας έχει κι άλλες μαζί με την κολλητή μου; Σας παρακαλώ, δεν είναι τρολ.