ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προς συνάδελφους αναγνώστες/σχολιαστές: Το πρόβλημα της γράφουσας δεν είναι η πιθανότητα να είναι υιοθετημένη. Είναι το gaslighting που "τρώει", το ότι έχει πολύ έντονα /οφθαλμοφανή στοιχεία προς μια κατεύθυνση και οι γύρω της, τα πιο κοντινά και αγαπημένα της πρόσωπα, κάνουν σαν αυτά να μην υπάρχουν, υποτιμώντας τη νοημοσύνη της, περιφρονώντας τα συναισθήματά της, τις ανησυχίες της και τους φόβους της και παίζοντας με την ανάγκη της να τους έχει εμπιστοσύνη. Και όλο αυτό ΕΧΕΙ σημασία. Προσοχή, δε λέω ότι αυτό γίνεται συνειδητά και σκόπιμα εκ μέρους τους, λέω ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα των χειρισμών τους. Ακόμα και να μην είναι υιοθετημένη και όσα νιώθει να είναι αποτέλεσμα υπερβολικού άγχους με ρίζες σε άλλα θέματα, δεν είναι αυτή η αντιμετώπιση η σωστή - την αφήνει με αμφιβολίες, χωρίς οριστική απάντηση και μπερδεμένη για κάτι πολύ σπουδαίο στη ζωή της. Έπρεπε να την στηρίζουν, όχι να κάνουν σαν το πρόβλημα να μην υπάρχει.Αν, δε, είναι υιοθετημένη, ακόμα χειρότερα, γιατί με το να αρνούνται την αλήθεια, αρνούνται στην κοπέλα τη δική της αλήθεια, τις ρίζες της και την ικανότητα που φαίνεται ότι έχει να αναγνωρίζει την ουσία και να συνεχίσει να δίνει αγάπη στους δικούς της ανεξαρτήτως γενετικού δεσμού. Δηλαδή τι φοβερό θα συμβεί αν αποκαλυφθεί το "μυστικό" σε αυτή την περίπτωση; Και τραγική ιστορία να υπάρχει από πίσω, η υιοθεσία μόνο καλό πράγμα είναι. Και τι στο καλό πάει να πει "τύπωσαν λάθος το προσκλητήριο"; σοβαρά τώρα; Και ούτε μία φωτογραφία της ως μωρού; Είμαι πολύ μεγαλύτερή της και πρόλαβα τις φωτογραφίες, σε περιβάλλοντα με οικονομικές δυσκολίες. Κορίτσι μου γλυκό, θεωρώ ότι έχεις το δικαίωμα να ξεδιαλύνεις τις απορίες μέσα σου. Αν βρίσκεις αντίσταση στην προσπάθειά σου με τον τρόπο που την κάνεις, δώσε ηρεμία και χρόνο στον εαυτό σου, απόφυγε τις κρίσεις για την οικογένειά σου και αναζήτησε εναλλακτικό τρόπο να φτάσεις στη βεβαιότητα που ζητάς. Σου εύχομαι καλή επιτυχία.

Και πες ότι είσαι υιοθετημένη.Τι θα μάθεις που θα σε πονέσει πολύ? Ότι σε μεγάλωσαν δυο άνθρωποι που σε αγαπάνε και ήταν πάντα εκεί για σενα? Και γιατί να αλλάξει η αγάπη σου για αυτούς? Τι αλλάζει δηλαδή αν δεν σε γέννησε αυτή η μάνα και σε γέννησε μια άλλη? Μην πληγώσεις τους γονείς σου και τον εαυτό σου για πράγματα που δεν έχουν καμμία σημασία. Και συζήτησε τους προβλήματισμους σου μαζι τους.Πες τους ότι έχεις ψιλιαστει αυτό κι αυτό, ξεκάθαρα - όχι γύρω και τριγύρω-και ωραία, ψύχραιμα και με σεβασμό.Wish u the best :)

Το γεγονός ότι δεν έχει φωτογραφίες δεν λέει κάτι. Εκείνη την εποχή όντως τα φιλμ και οι μηχανές ήταν ακριβά. Καμια σχέση με τώρα. Είμαι κ εγώ μοναχοπαιδι και εγώ δεν έβρισκα φωτογραφίες της μαμάς μου από την εγκυμοσύνη της και θυμάμαι παλιά με είχε προβληματισει κ εμένα κ την είχα ρωτήσει και μου είχε πει ότι τότε δεν κατέγραφαν κάθε στιγμή. Η μαμά μου πέρασε δύσκολη εγκυμοσύνη με πολλά παραπάνω κιλά και δεν είχε διάθεση να βλέπει τον εαυτό της έτσι για αυτό και δεν υπάρχει τώρα κάτι. Βρήκα στοιχεία αργότερα που πιστοποιούν ότι είμαι παιδί τους οπότε οι φωτογραφίες δε λένε και πολλά. Δεν ήταν γενικά πολύ διαδεδομένο αυτό με τη φωτογραφία τότε και ήταν μια διαδικασία πολύ διαφορετική. Εμείς λίγο το ζήσαμε αυτό. Οπότε δεν είναι πολύ περίεργο αυτό. Ακόμα όμως και να είσαι υιοθετημενη τι σημασία έχει; Η αγάπη και τα βιώματα δεν αναιρουνται, μη σου πω μεγαλώνουν γιατί για να υιοθετήσει ένα ζευγάρι παιδί σημαίνει ότι το θέλει πολύ και έχει πολλά να δώσει. Δε μπαινεις εύκολα στη διαδικασία αυτή... Εμένα που το έχω σκεφτεί δεν θα με πείραζε. Τι με νοιάζει αν είναι βιολογικοί γονείς η θετοι;; Με νοιάζει που για σχεδόν 30 χρόνια τώρα με αγαπούν και με φροντίζουν. Μόνο αυτό μετράει. Τίποτα δεν θα χαλάσει, τίποτα δεν θα αλλάξει ακόμα και αν είσαι.