ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λυπάμαι που το λεω, αλλά έτσι είναι. Λυπάμαι που έχω ένα πατέρα παγερά αδιάφορο. Οι γονείς μου έχουν χωρίσει εδώ και κάτι χρόνια. Ο πατέρας μου έχει την κηδεμονία από την πρώτη ημέρα, γιατί τάχα μου θα έπαιρνε κάτι επιδόματα για να μας βοηθήσει. Από την πρώτη μέρα μέναμε με την μητέρα μας και ας λέγαν τα χαρτιά ότι την κηδεμονία την είχε ο πατερας μας. Όταν χώρισαν, ο πατερας μου είχε ακόμη πρόσβαση στις κάρτες τραπέζης της μάνας μας και της άδειασε τους λογαριασμούς. Έφαγε τα λεφτά, με τα οποία θα σπουδάζαμε και αγόρασε στον εαυτό του μια ωραία και ακριβή μηχανή. Έτρωγε τα επιδόματα με την νέα του γυναίκα. Πέρασα Πανεπιστήμιο και λεφτά μου έστειλε μόνο τους 2 πρώτους μήνες. Τον 3ο μήνα έμεινα με 50€ για να περάσω τον μήνα μου. Εκεί είναι που αποφάσισα οτι έπρεπε να πιασω δουλειά. Έκανα 2 δουλειές για να τα βγάλω τα έξοδα μου και πανεπιστήμιο πατούσα μόνο εξεταστικές. Τέσσερα χρόνια πέρασαν χωρίς φοιτητική ζωή, χωρίς φίλους, αφού γυρνουσα σπίτι κομμάτια. Τέσσερα χρόνια χωρίς να μου στελνει καθόλου λεφτά, χωρίς να με παίρνει ένα τηλέφωνο να δει αν ζω ή αν πεθανα. Με καλουσε μόνο όταν ήθελε να προσέχω την μικρή ετεροθαλή αδερφη μου για να βγεί εκείνος και η γυναίκα του έξω. Και αυτό που με εξοργίζει περισσότερο είναι ότι έχει μια σταθερή δουλειά, με μεγάλες αποδοχές και το ίδιο και η γυναίκα του. Νιώθω οργή, γιατί έχουμε μια μητέρα τόσο εξαιρετική, τόσο δοτική και ταπεινή. Ήταν πάντα εργατική και ας μην έβγαζε ουτε τα μισά, από αυτά που παίρνει ο πατέρας μου. Μου σπάει την καρδιά και μόνο που την θυμάμαι να φοράει φθαρμένα ρούχα και σε εμάς να παίρνει πάντα καινούργια.Να τρώμε και να βάζει την μικρότερη ποσότητα στο πιάτο της, ισχυριζόμενη ότι δεν πεινάει.Προτιμούσε να στερηθεί η ίδια από να στερηθούμε εμείς.. Ακόμα και σε οικοδομή έχει παει για να τα βγάλει πέρα. Και από την άλλη έχουμε έναν πατέρα, ο οποίος με την πρώτη ευκαιρία θα μειώσει μπροστά μας την γυναίκα που μας μεγάλωσε. Που δεν μας κάλεσε στον γάμο του, ούτε στην βαπτιση της μικρής μας αδερφής, την οποία πρόσεχα πολλάκις για να βγαίνουν έξω και να κάνουν την ζωούλα τους. Μια φορά προσφέρθηκε να με βοηθήσει,γιατί η συγκάτοικος μου αποφάσισε μια μέρα να εξαφανιστεί και μου είχε αφήσει χρέη και ένα σπιτι που δεν μπορούσα να συντηρήσω μόνη.Η βοήθεια του ήταν να με φιλοξενήσει στο σπιτι του για κανέναν μήνα μέχρι να βρω καινούργιο.Και μαντέψτε ποιος δεν μπόρεσε να κάνει ούτε αυτό; Μου τηλεφώνησε μια μέρα πριν πάω και μου είπε ότι έχουν έρθει τα πεθερικά του και δεν μπορούσε να φιλοξενήσει και εμένα. Προφανώς τα πεθερικά του δεν ξέρουν καν ότι είναι διαζευγμένος με 2 παιδιά,γι'αυτό και δεν μας κάλεσε σε γάμο και βάπτιση. Με εκνευρίζει τόσο που υποτιμάει την νοημοσύνη μας.Έχω βαρεθεί την ευθυνοφοβία του και την συμπεριφορά του. Μακάρι κάποια μέρα να αντιληφθεί ότι υπάρχουν επιπτώσεις στις αποφάσεις του . Όσο για την μητέρα μου ελπίζω κάποια μέρα να ανταμειφθούν ο κόπος και ο ιδρώτας της, γιατί πραγματικά της αξίζει...