Είμαι έγκυος,και σε μία εβδομάδα μπαίνω στον 8ο μήνα.Η εγκυμοσύνη μου μέχρι τώρα έχει εξελιχθεί χωρίς προβλήματα,και ο γιατρός μου μου έχει πεί πως εκτός απροόπτου θα γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό.Όλα είναι μιά χαρά,αλλά με τον σύζυγο μου έχουμε μία διαφωνία.Εκείνος θέλει να είναι μαζί μου την ώρα του τοκετού,ενώ εγώ δέν θέλω.Μου είπε ότι δέν θα κοιτάζει,ότι θέλει μόνο να είναι δίπλα μου αυτή την τόσο μοναδική στιγμή και τίποτε άλλο.Το καταλαβαίνω,αλλά εγώ ούτε αυτό θέλω.Δέν ξέρω άν έχει επηρεαστεί τόσο πολύ επειδή αυτό συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια,αλλά νομίζω πως το θέλει πραγματικά γιατί γενικότερα δέν είναι άνθρωπος που επηρεάζεται από "μόδες" ας μου επιτραπεί η έκφραση,και από το τί κάνουν οι άλλοι.Εγώ πάλι δέν θέλω όχι τώρα,την ίδια άποψη έχω εδώ και χρόνια,δηλαδή είμαι αντίθετη σε αυτό ώς προσωπική μου επιλογή πάντα και όχι ώς επιλογή των άλλων γυναικών,μήν παρεξηγηθώ.Του έχω πεί,δηλαδή αυτή την εξήγηση έχω δώσει και η ίδια στον εαυτό μου,ότι δέν θα νιώσω καλά να με δεί σ'αυτή την πολύ ευάλωτη στιγμή στην οποία θα βρίσκομαι.Μου είπε να μήν έχω τέτοιες αναστολές,και ότι αυτό θα μας δέσει ακόμα περισσότερο σαν ζευγάρι.Δηλαδή θα μας δέσει η διαδικασία περισσότερο από ότι το ίδιο το μωρό;Έχω διαβάσει πολλά για το συγκεκριμένο θέμα,και κάπου διάβασα πως αυτό μπορεί να βοηθήσει στην μετέπειτα ζωή του ζευγαριού,κυρίως όσον αφορά στην αντιμετώπιση της γυναίκας/συζύγου/μητέρας από τον σύζυγο της.Δέν υπάρχει καμία έντονη διαφωνία,ανταλλαγή απόψεων κάνουμε,και μου είπε ότι θα γίνει αυτό που εγώ θα αποφασίσω τελικά,αλλά καταλαβαίνω ότι το θέλει πολύ.Την επόμενη εβδομάδα θα πάμε στον γιατρό μου,και σκέφτηκα μήπως κάνουμε εκεί μία συζήτηση,αλλά δέν ξέρω άν είναι σωστό να εμπλέξω τον γιατρό σε κάτι τέτοιο.Λέω πάλι μήπως εγώ είμαι υπερβολική και το έχω μεγαλοποιήσει στο μυαλό μου σε αντίθεση με άλλες γυναίκες στις οποίες φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό.Συγγνώμη άν σας κούρασα,και άν θέλετε,θα με βοηθούσε οποιαδήποτε άποψη.