χαχαχαχαχαχα
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
χαχαχαχαχαχα
Τόσο διασκεδαστικό και αστείο βρίσκεις λοιπόν τον πόνο των ανθρώπων; Να το κοιτάξεις φίλε μου. Λέει πολλά και όχι καλά για σένα.
Εγώ πιο πολύ στεναχωριέμαι τώρα που έχει περάσει ένας χρόνος παρά στην αρχή. Γιατί με το Κάιρο η απώλεια μου φαίνεται πιο έντονη.
αυτα ας τα βλεπουν αυτοι που σκαν που δε εχουν τερια !!! μην σκας ρε φιλαρακι με εναν τυπο που την εκανε θα χασεις εσυ τη ζωη σου ?? ρε κι ουστ πεστου
Οι χαζομαρες πληρωνονται
Όταν χωρίζεις πας για αλλά πιο μεγάλα. Αυτό Να κάνεις.
Η μόνη γιατρειά είναι ο χρόνος.Προσπαθησε να κάνεις πράγματα για να ξεχάσεις και δώσε χρόνο δεν υπάρχει κατι αλλο να κάνεις δυστυχώς το έχω περάσει και εγω αυτο απλά θες να σου κεντρίσει το ενδιαφέρων κατι αλλο ώστε μαζί με το χρόνο που θα περνάει να ξεπεράσεις όλο αυτο...
είναι όμως τόσο δύσκολο.. κάθομαι στο κρεββάτι κ' δεν αντέχω τα λεπτά που περνάνε.. βασανίζομαι πραγματικά.
Ναι είναι δύσκολο πολύ σκέψου εγω μόνο στη δουλεια ήμουν καλά επειδή την γουστάρω πολύ και έπρεπε να έχω το μυαλό μου εκεί λόγο υπεύθυνης θέσης...με το που έφευγα από τη δουλειά νεκρός άστα....να βγαίνεις βόλτες μονη σου με παρέα δεν έχει σημασία μουσική που σε ανεβάζει και όχι καταθλιπτικες νότες...υπομονή μακαρι να βρεθεί αυτό το κάτι που θα δε κάνει να ξεχάσεις τελείως γιατί δεν αξίζει να βάζουμε τπτ πανω από τον εαυτό μας....
Θα πάρει καιρό να συνέλθεις και μέχρι να γίνει αυτό θα περάσεις δύσκολα, θα χάσεις την όρεξη σου, ακόμα και τον ύπνο σου, θα χάσεις το χαμόγελο σου. Οι μέρες θα περνάνε δύσκολα και οι νύχτες ακόμα δυσκολότερα.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να θρηνήσει χωρίς να αυτολογοκρίνεσαι. Ελπίζω ότι έχεις φίλους που θα έχουν τη διάθεση να σε ακούσουν, αν θες να μιλήσεις σε κάποιον ή έναν ώμο για να κλάψεις. Όσο περνάει ο καιρός θα νιώθεις καλύτερα. Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα σχετικά με το πόσο θα σου πάρει να συνέλθεις. Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στον πόνο και χρειάζεται άλλο χρόνο. Πάντως σίγουρα οι δώδεκα μέρες που αναφέρεις δεν είναι τίποτα. Μόνο η αρχή. Κάνε υπομονή. Κάποια στιγμή όλα περνάνε, ακόμα και αν μένουν οι ουλές που κάπου κάπου πονάνε, για να μας θυμίζουν τι περάσαμε. Να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου. Τώρα το χρειάζεται ακόμα περισσότερο.
Πόσο όμορφο σχόλιο.. ναι.. συγγενείς, η κολλητή μου, κάποιοι γνωστοί.. οι πολλοί κοντινοί μου έχουν λιώσει να προσπαθούν.. δεν υποφέρεται.. νιώθω να μην αντέχω το οριστικό.. η σκέψη να κάνει πράγματα με άλλες.. το πως τοξικό περιβάλλον του μου έριξε λάσπη κ' το ευχαριστήθηκε.. το ότι δεν με προστάτεψε καθόλου κ' με κάνει τέρας λες κ' λίγα είχα σηκώσει.. πόσο βάνευσα κόβει κάθε επαφή ενώ στις αρχές της σχέσης μας είχε ακόμη τυπικές επαφές με πρώην.. κ' από εμένα ούτε καλημέρα κ' διαγραφή από παντού.. να υου λες σε χρειάζομαι κ' να λέει δεν με νιάζει εγώ χρειάζομαι άλλα.. σ'ένα τηλεφώνημα μετά χωρισμού του είπα πως δεν μου άφησε καν περιθώριο να μιλήσω για τη μεριά μου.. την Τρίτη είναι να με βοηθήσει σε μια υποχρέωση που είχαμε κανονίσει πριν τον τσακωμό.. κ' μου είπε εκνευρισμένα ναι μεν να πάμε για καφέ να πω όσα θέλω μετά την υποχρέωση κ' να μου δώσει κ' κάτι πράγματα που άφησα σπίτι του.. όλοι μου λένε λάθος να με πάει.. τόσο απελπιστικά ανένδωτος.. δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόση λύσσα να κόψει πιο πολύ κ' από μαχαίρι κάθε επαφή.. εγώ αν επέλεγα χωρισμό θα είχα κ' μια ενσυναίσθηση στον άνθρωπο που είχα κ' περάσαμε τόσα τόσο καιρό.. αυτός δεν θέλει το παραμικρό.. ρίχνοντας τα σε ζήλια γκρίνια κλπ χωρίς να λέει για δικά του.. νιώθω ότι δεν θα επανέλθω ποτέ.. αβάσταχτο..
κάποιοι λένε πως αν δείξω ανανεομένη με προσωπικότητα κλπ κ' βρω επιτέλους δουλειά ίσως δει.. δεν νομίζω όμως.. τόσο ανένδωτος.. πονάει πολύ..
Όλα αυτά που κάνει είναι μια ευκαιρία, για να δεις ότι τελικά δεν άξιζε. Ψηλά το κεφάλι. Κάποτε ο πόνος θα καταλαγιάσει. Όμως θα θυμάσαι ακόμα και όταν δεν θα πονάς το πως συμπεριφέρθηκε στο τέλος. Θες να είσαι με έναν τέτοιο άνθρωπο; Αυτό να αναρωτηθείς.