ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γενικά είμαι άνθρωπος που δύσκολα μετατοπίζεται με σταθερές αντιλήψεις και πρακτικές. Πράγμα βέβαια όχι πάντα καλό. Έχω αποδειχθεί και δύσκολος με τις συναναστροφές μου με τους ανθρώπους... Ασχέτως το κοινωνικό προφίλ που δείχνω στην δουλειά που τυχαίνει να έχω και καλή θέση και να απολαμβάνω ευρεία αποδοχή ... Σε λίγες μέρες πατάω το 29 και αρχίζω να μετράω αντίστροφα για τα 30. Και έχω κάνει έναν μίνι απολογισμό. Και βλέπω τα θετικά και τα αρνητικά. Ένα από αυτά είναι και οι προσωπικές συναναστροφές μου με το άλλο φύλο. Πρακτικά μηδενικές. Αν εξαιρέσουμε μια μηνιαία αναλαμπή με μια φίλη κάποτε φίλου προ 5ετιας ποτέ άλλοτε τίποτε σχολείο, πανεπιστήμιο, δουλειά. Εδώ και 4,5 πια χρόνια δεν το σκέφτομαι ούτε κάνω κάτι γι' αυτό. Δεν είχα και ποτέ δεξιότητες επί του θέματος εξ' άλλου. Και να είχα δηλαδή που χρόνος όλο δουλειά και σπίτι και οι όποιο 1-2 γνωστοί που κάνω παρέα όποτε γίνεται σε αντίστοιχη κατάσταση και χειρότερα ίσως .... Άκουγα μια γεροντοκόρη συνάδελφο κοντά τώρα στα 59 που έλεγε προ 4ετιας ότι αν τη φλερτάρει κάποιος άγνωστος σε μια συνεστίαση θίγεται ! Τότε γέλαγα από μέσα μου ... Τώρα - αναλογικά πάντα - παρόμοια με την κυρία αισθάνομαι και πράττω ! Αισθάνομαι μέσα μου μια παραξενιά, ιδιαιτερότητα στις αντιδράσεις μου πάνω σε αυτό από ότι παλαιότερα. Στην δουλειά που συνάδελφοι ίδιας ηλικίας πάνω κάτω μιλάνε για σχέσεις κτλ που έχουν αποφεύγω και την κάνω, πάω για κουβέντα στον διευθυντή, για νερό - φαγητό. Δεν ξέρω αν είστε και άλλοι στην θέση μου ... Όχι τίποτε άλλο, τους γονείς μου σκέφτομαι που θέλουν κάποια στιγμή να με δούνε και παντρεμένο με παιδάκι (τα οποία ασχέτως με τα παραπάνω αγαπώ πολύ) ... Υιοθεσία τέκνου από άντρα επιτρέπεται ή απαγορεύεται; Χαίρομαι που μπόρεσα να γράψω όσα σκέφτομαι εδώ ! Βοηθάει ! Καλό ξημέρωμα ! Υ.Γ.: Επιστρέφω στην στήλη μετά από 9 χρόνια.