Νιώθω απέραντη μοναξιά..ενα τεράστιο κενό που προσπαθώ να γεμίσω αλλά δεν αλλάζει τίποτα παρα τις πολλές μου προσπάθειες για βελτίωση της ζωής μου γενικότερα...ειμαι κοπελα 23 χρονων.. εχω καταθλιψη διεγνωσμενη..δεν εχω καμια φιλη καμια παρέα στη πολη μου από τότε που γύρισα πισω στο πατρικο εδώ και 1 μισο κοντα 2 χρονια. Είμαι μια χαρά ατομο οπως μ λενε κιολας ευχαριστο, καλοκαρδο, δοτικο, με χιουμορ οχι καμια μαλακο αλλα μου ηρθαν ολα πολυ ασχημα απο τοτε που γυρισα. Εχω φιλες απο τη σχολη μου που κρατω καλες σχεσεις αλλα μενουμε πολυ μακρια εγω βορεια αυτες νοτια Ελλαδα δυστυχως. Ειμαι σε μικρη σχετικα πολη ακομα πιο δυσκολο να βρεις ατομα εχουν ηδη παρεες οι περισσοτεροι χρονω. Και Αθηνα δυσκολα δε λεω παντου βασικα.. Δεν μου αξιζει αυτο που περναω. Με καποιες εκοψα γιατι μου εκαναν χοντρες πουστιες, με αλλες γιατι απλα αλλαξαμε σαν ανθρωποι απο το λυκειο και δεν ταιριαζαμε πια λογικο. Κάνω ό,τι μπορώ ωστε να κοινωνικοποιηθώ μεσα απο δρασρηριοτητες και να δημιουργήσω για αρχή εναν κυκλο γνωστων που ισως μπορουν στην πορεια να γινουν φιλοι. Αλλα μαντεψτε χωρις κανενα αποτελεσμα. Κανεις δεν εχει διαθεση απο αυτους που γνωριζω να σε συμπεριλαβει στις παρεες τους ειναι ηδη σχηματισμενες παρεες και κλειστες. Για μενα πολυ κακως συμβαινει αυτο. Οτι δηλαδη επειδη και καλα ειμαι ''βολεμενος'' δεν εχω αναγκη αλλα νεα ατομα για παρεα. Μια ξαδελφη μου μονο που καποιες ελαχιστες φορες μου λεει για εξω να βγουμε εν τελει συνηδητοποιω οτι δεν με θελουν με τις φιλες της στην παρεα. Η μια εκανε πως δεν με ειδε προχτες οταν πηγα να την χαιρετησω και η ξα μου με εδιωξε απο το μαγαζι που δουλευει που περασα να πω 1 γεια λεγοντας μου πας σπιτι Ναι καλο σου μεσημερι με υφος και εννοωντας δινε του δεν θα λαβεις καμια προσκληση απο εμενα για τις αποκριες τωρα. Να πω οτι δεν την παρακαλαω ποτε δεν την ενοχλω ουτε γινομι πιεστικη. Ουτε εχω πει καιτι ωστε να παρεξηγηθουν αθελα μου εξω τα εζω σκεφτει ολα. Απλα δεν με θελουν μαζι τους στην παρεα. Γιατι ολοι ετσι ρε παιδια; μια αλλη της ειπα για καφε κ με εριξε ακυρο 2 φορες.. αλλη κια επισης..κανενας νιωθω δεν θελει να ανοιχτει αν εχει την παρεα του ελεος...γιατι να κλαιω; αποκριες ολοι εξω εγω τιποτα..μονη περπατω, μονη βγαινω εξω οχι εξοδο..ολα μονη δεν αντεχω αλλο..να κανεις προσπαθειες και να μην αλλαζει τιποτε ειναι οτι χειροτερο..να πω οτι καθομουν απραγη να πω οκ αναμενομενο... λες εχω κατι απωθητικο εχω κατι ;; οχιιιι δεν ειναι δικο σας λαθος παιδια αλλα τον αλλων δεν εχει να κανει με εμενα....οχι οτι ταιριαζουμε με ολους αλλα καταλαβατε πολυ κλειστοτητα βιωνω ..μια αδικια..θα μπορουσα να γραψω κ αλλα...