ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν άκου μικρή φίλη.

Το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα κιλά σου. Είναι η παραίτηση και η αυτολύπηση που νιώθεις (και δεν το λέω επικριτικά, εκεί που είσαι ήμουνα) καθώς και η νοοτροπία για να κάνω το Β πρώτα πρέπει να έχει συμβεί το Α. Όχι.

Η προσπάθειά σου να χάσεις τα παραπάνω κιλά θα αρχίσει ΣΗΜΕΡΑ (αν το θες πραγματικά). 30 κιλά λες; 25 σου λέω εγώ. Ξέρεις πότε θα το πετύχεις αρχίζοντας σήμερα; Του χρόνου τον Ιούνιο. Δεν ακούγεται και τόσο μακρινό ε;

Και στη σχολή σου θα πας ΑΥΡΙΟ. Θα σφίξεις τα δόντια και θα πας. Και ναι, μπορεί να δεις και περίεργα βλέμματα, και μπορεί να ακούσεις και δυσάρεστα σχόλια. Φαντάσου όμως του χρόνου τέτοιο καιρό που θα πλησιάζεις το στόχο, πόσο διαφορετικά φλέματα θα βλέπεις από κάποιους ανθρώπους - και φυσικά θα τους ρίχνεις άκυρο, αλλά η ικανοποίηση που θα νιώθεις δεν περιγράφεται!

Δεν λέω πως θα είναι εύκολο. ΔΕΝ θα είναι. Θέλει μεγάλη αυτοπειθαρχία. Θα υπάρχουν (πολλές) στιγμές που θα νιώθεις πως το πράγμα πηγαίνει απελπιστικά αργά, και θα θες να τα παρατήσεις. Σου προτείνω να σώσεις κάπου αυτό το κείμενο και να το διαβάζεις όταν νιώθεις έτσι. Και επίσης, άνθρωποι είμαστε, θα ξεφύγουμε αρκετές φορές. Και δεν τρέχει κάτι. Το σημαντικό είναι αμέσως μετά το "παραστράτημα" να ξαναέρχεσαι στην πορεία, αντί να παραιτηθείς από την προσπάθεια.

Καλή επιτυχία.

Λοιπόν, βρίσκεις έναν διαιτολόγο ο οποίος κάνει εξατομικευμένα προγράμματα και σου ταιριάζει. Δηλαδή όχι από αυτούς που με το καλημέρα σας σου βάζει ένα μήλο το πρωί ή μια φέτα μαρμελάδα. Αρχίζει και σου βάζει πρωινό που σου αρέσει σε μικρότερες ποσότητες και τα πάντα σε μικρότερες ποσότητες μαζί με τα λαχανικά και φρούτα. Να θυμάσαι ότι η δίαιτα δεν είναι τιμωρία. Απλά πρέπει να βρεθεί ο σωστός διατροφολόγος στα μέτρα σου. Μόλις δεις ένα καλό πρόγραμμα και όχι στερητικό θα έχεις το κίνητρο να ξεκινησεθς. Επίσης ξεκινάς περπάτημα ένα μισάωρο την ημέρα για αρχή για να μη βαρεθείς, σιγά σιγά 40λεπτο, μετά 50 λεπτό και όταν αρχίσεις να χάνεις θα νιώθεις πιο ελαφριά και θα μπορείς και περισσότερο. Θέλει επιμονή ο στόχος σου. Να μην απογοητεύεσαι αν δεις ότι κολλάει κάπου η ζυγαριά γιατί δεν είμαστε ρομπότ να χάνουμε ένα κιλό την εβδομάδα, εξαρτάται βέβαια και από το μεταβολισμό σου αλλά και τον κύκλο σου. Όλα ξεκινούν από εκεί καλή μου. Όταν με τον καιρό βλέπεις ότι χάνεις θα αρχισεις να παίρνεις θάρρος, θα νιώθεις καλύτερα με εσένα και έτσι θα ανέβει η αυτοεκτίμησή σου και όλα θα έρθουν από μόνα τους. Ξέρω γυναίκες πολύ μεγαλύτερες από εσένα που το κατάφεραν γιατί όχι και εσύ; Πάρτο απόφαση ότι θα κάνεις ένα καλό σε εσένα και τα κίνητρα είναι πολλά. Όλα θα έρθουν σιγά σιγά και δουλειά θα βρεις και φίλους και σχέση. Σου αξίζει!

Αυτό που πέρασες είναι κατάθλιψη, και δυστυχώς το πέρασες μόνη σου, κι ίσως το περνάς ακόμα. Μη μαστιγώνεις τον εαυτό σου για σχολές και περιποιήσεις εξωτερικής εμφάνισης, εδώ μιλάμε για ένα ζήτημα που παραλύει τη ζωή σου. Και στην τελική, να σου πω, το να έπαιρνες πτυχίο τώρα από το Ιστορίας & Αρχαιολογίας, αμφιβάλλω σοβαρά ότι θα σου άνοιγε προοπτικές εργασίας. Προσωπικά, πιο πολύ θα στεναχωριόμουν για τον εαυτό μου και θα χτυπούσα το κεφάλι μου αν θα παρατούσα σχολή Τεχνικού Κομμωτικής Τέχνης ενός ΤΕΙ Κωλοπετεινίτσας, ξέρω γω, παρά μία σχολή ΑΕΙ ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών στην πρωτεύουσα. Μη σκας, είσαι 24 και όλα είναι μπροστά σου. Κοίτα να επενδύσεις σε κάποιον ειδικό ν' ανακτήσεις την ψυχική σου υγεία και παράλληλα θα τα χάσεις τα κιλά, τα οποία κιόλας, μην ξεχνάς, δεν μπήκαν σε μια μέρα αναπνέοντας. Προφανώς έβαλες κιλά γιατί έτρωγες τ' αρνητικά σου συναισθήματα, κι αν δεν χτυπήσεις το πρόβλημα στη ρίζα του, θα βρεθείς στο φαύλο κύκιλο του να τρως ψυχαναγκαστικά και να νιώθεις ενοχές γι' αυτό, χωρίς να βγαίνεις απ' την κατάθλιψή σου.

Καταρχήν δεν χρειάζεται να γίνεις αυτή ``που ησουν``. Θα γίνεις καινούργια και πιο σοφή. Πάμε στο πρώτο κομμάτι , το φαγητό . Παρατήρησε στον εαυτό σου τι είναι αυτό που σε πάει στο ψυγειο. Αν είναι το στρες , τότε δούλεψε στο να χαλαρώσεις . Κάνε αναπνοές από την κοιλιά σου (αντί για το στήθος ) και επέκτεινε την εκπνοή σου. Αναπνεε πιο αργά. Πήγαινε έναν περίπατο στην φύση. Αν από την άλλη φταίει το ότι η ζωή σου είναι άδεια από επικοινωνία , προσπαθησε να μιλάς με ανθρώπους , να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου ! Το φαι το χρησιμοποιούμε κατά την γνώμη μου ή για να χαλαρώσουμε ή για να γεμίσουμε από κάποια άλλη ανάγκη μας που "πεινάει". Δεν είναι απαραίτητο να χάσεις πρώτα τα κιλά. Μπορείς να εστιάσεις σε άλλες ανάγκες της ζωής σου και τα κιλά να χαθούν μόνα τους επειδή είσαι καλά συναισθηματικά! Ο τρόπος που προσπαθούσες να αλλάξεις ως τώρα δεν ήταν σωστός γι'αυτό δεν έπιασε , ξεκινά με αγάπη και υπομονή προς εσένα , με θέληση να σε καταλάβεις και να σε ηρεμησεις! Μην πιστεύεις τις αρνητικές σκέψεις στο μυαλό σου έρχονται απλά από ένα φοβικό μέρος του μυαλού ,είσαι πολλα περισσότερα !!!

Η κορη μου εχει συμφοιτητη που εδωσε 1η φορα πανελληνιες και ξεκινησε σχολη στα 25 του. Φαντασου μαζι με τα 18χρονα.! Εισαι μικρη ακομα μπορεις να ξεκινησεις τη σχολη σου τωρα . Αυτο που θα πρεπε να σ απασχολει ειναι οχι αυτο καθαυτο τα 30 κιλα αλλα γιατι τα εβαλες ετσι ξαφνικα?? Ξερεις οτι τα πανεπιστημια εχουν ψυχολογους, ψαξε να τον βρεις να μιλησετε λιγο. Οι γονεις σου ειμαι σιγουρη θα σε στηριξουν στο νεο ξεκινημα.

Δεν είσαι η μόνη που μια ψυχική ασθένεια την καβαλάει. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι 18 και να σε πιάνει μια σοβαρή ψυχική ασθένεια. Το θέμα είναι πως δεν το αναγνωρίζεις και δεν έχεις μάλλον πάει να δεις κάποιον ειδικό. Το πανεπιστήμιο δεν είναι η αρχή και το τέλος του κόσμου. Βάλε στόχους κάνε γιόγκα γνώρισε κόσμο, σιγά σιγά. Είσαι απέναντι στο τέρας και παίζεις με έναν αντίπαλο που ακόμα κ μεγάλοι άνθρωποι τα παίζουνε. Τη κατάθλιψη. Πάρτο σοβαρά και δες έναν ειδικό τώρα.