ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.6.2022 | 12:18

χρειαζομαι γνωμες και συμβουλες

Πριν κάποια χρόνια είχα σχέση με κάποιον η οποία για μενα ηταν πολυ τραυματική. Στην αρχή της σχέσης ήταν οκ αλλά όσο προχωρούσε η συμπεριφορά του ήταν όλο και πιο προβληματική και γι'αυτό τον χώρισα. Για χρόνια δυσκολευομουν να κάνω σχέση, δεν εμπιστευόμουν, είχα κλειστεί στον εαυτό μου, υποτιμουσα τον εαυτο μου. Ομως πριν 3 μηνες ξεκινησα μια σχεση με εναν αντρα που ξερω αρκετα καλά και όλα ειναι τέλεια. Ειναι ακριβως αυτο που ψάχνω σε έναν άντρα. Το πρόβλημα μου είναι το εξής. Χωρίς να το θέλω, κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να συγκρίνει τον πρώην αυτόν με τον οποίο ειχα την πιο ασχημη σχεση στη ζωη μου, με τον καινουργιο. Πιο συγκεκριμενα συγκρινω συμπεριφορες αντιδρασεις και λογια των δυο οπου σκεφτομαι ποσο ο δεύτερος μου φερεται υπεροχα και ποσο χαλια ηταν ο πρωην αυτός και εξαγρειωνομαι. Με λιγα λογια ενω σιγά σιγά αισθανομαι οτι προχωράω, μου επανερχονται μνημες απο σκηνικα μαζι του και πραγματικα μου χαλαει τη διαθεση. Εχω προσπαθησει να ''σταματησω'' να σκεφτομαι αυτη την πρωην σχεση, αλλά πολλές φορες ερχονται εικονες, λογια του, τελειως συνειρμικά. Δεν ξερω πως να διαχειριστώ αυτη τη κατάσταση. Να σημειωσω οτι με αυτόν τον πρωην εκοψα τελειως επαφες μαζι του μολις χωρίσαμε συνεπως δεν εχω τη δυνατοτητα να επικοινωνησω μαζι του να βγαλω απο μεσα μου αυτα τα πραγματα, κι ουτε θελω να επικοινωνησω μαζι του. Επισης τοτε οταν χωρισαμε του τα ειχα πει και οχι μονο τα ειχε αγνοησει αλλα μου ειχε επιτεθει οποτε η οποιαδηποτε επαφη μαζι του θεωρω οτι δεν εχει κανενα νοημα και δεν θα με βοηθησω να προχωρησω. Επισης αφοτου χωρισαμε εμαθα οτι ειχε παρομοιες κακες συμπεριφορες με αλλες κοπελες δηλαδη υπαρχει ενα ειδος επαναλαμβανομενου μοτιβου. Δεν καταλαβαινω γιατι μου συμβαινει αυτο. Δηλαδη απο τη στιγμη που εχω μια ομορφη σχεση με καποιον δεν μπορω να καταλαβω γιατι μου ερχονται αυτες οι εικονες, τα λογια, οι συμπεριφορες απο αυτον τον πρωην. Συζητωντας με φιλους και με την οικογενεια μου για το προβλημα αυτο, μου ειπαν ολοι τους οτι επειδη ηταν απότι φαινεται τραυματικο για μενα γιαυτο επανερχονται οι μνημες και οτι αυτο θα περασει με τον καιρο. Ειναι μια εξηγηση αλλα δε καταλαβαινω γιατι συμβαινει τωρα που ειμαι σε μια πολυ ομορφη σχεση, και οχι πριν που ηταν πιο ''φρεσκος'' ο χωρισμος... Αυτά.
8
 
 
 
 
σχόλια

Νομίζω πως είναι συμπτώματα μετατραυματικού στρες. Ο εγκέφαλος σου προσπαθεί κάτι να ΄΄λύσει'' ακόμη. Mήπως θα ήθελες ο πρώην να είχε την συμπεριφορά του νυν και εν μέεερει θες ακόμη εκείνον; Μόνο έτσι μπορώ να το σκεφτώ διαφορετικά. Όπως και να χει , κάτι δεν μπορείς να άφήσεις πίσω. Ίσως δεν μπορείς να αφήσεις το κομμάτι του εαυτού σου που πληγώθηκε. Κρατάς κοντά σου τον λυπημένο εαυτό σου με λίγα λόγια, όχι τον πρωην. Ίσως δεν πιστεύεις ότι σου αξίζει η χαρά. Παραδώσου από το να θες να ''διορθώσεις'' κατι στην παλιά σου σχέση... με το Overthinking αυτο προσπαθεις να κάνεις....να αλλάξεις αυτό που δεν αλλάζει. Φ'ερε ολο σου τον εαυτό στο τώρα. Ένα κομμάτι σου ακόμα πενθεί για κάτι . Ψάξε πως μπορείς να βιώσεις την χαρά που σου προσφέρει το νέο αγόρι. Είναι σαν να προσπαθείς να ξεφύγεις από αυτη την χαρα. Ίσως τελικά να είναι μία αμυνα για να μην ξαναπληγωθείς....σαν να μην θες να βιωσεις το καλο που σου ερχεται τωρα για να μην το πιστεψεις. Δεν ξερω, ΥΠΟΘΕΣΕΙς!!! ευχομαι να βρεις τον χαρουμενο δυνατο εαυτο σου και να παραμεινεις σε αυτον

Καμία φορά αυτά που θέλουμε να θυμόμαστε τα ξεχνάμε, κι εκείνα που θέλουμε να ξεχάσουμε ή είναι τελείως ασήμαντα… κολλάνε στο μυαλό σαν bug και δεν φεύγουν ποτέ.
Ας πούμε…κάθε φορά που στεγνώνω τα μαλλιά μου με την πετσέτα έπειτα από λούσιμο, θυμάμαι μια φίλη που είχε τύχει μια φορά να είναι μπροστά να μου λέει…”Πως τα στέγνωσες έτσι παιδί μου; Είναι τελείως μούσκεμα! Κάνε τα πιο καλά!!”.
Πόσο ασήμαντο;; Κι όμως…ούτε θυμάμαι πριν πόσα χρόνια έγινε αυτό αλλά η φράση της δεν λέει να ξεκολλήσει από το κεφάλι μου με τίποτα! χαχα Είναι σαν ένα coding loop και η συνθηκη που θα δώσει τέλος σε αυτό θα είναι μάλλον αν (if) θα έχω γίνει σαν τον Τέλι Σαβάλας από το πολύ το στέγνωμα, ή αν θα έχω τεζάρει χαχα
Μπορεί πάλι από το πολύ το στέγνωμα… χαχα
Κι έχω διάφορα τέτοια δυστυχώς :/

Δεν βλέπω τον λόγο να σκέφτεσαι συνέχεια τον πρώην. Άλλο να νευριάζεις ώρες ώρες ανακαλώντας στη μνήμη σου την κακή όπως λες συμπεριφοά του, άλλο να σου έχει γίνει εμμονή. Ίσως να ζητούσες τη συνδρομή ενός ψυχολόγου.

Δυστυχώς οι κακές εμπειρίες αποτυπώνονται στον εγκέφαλο πιο έντονα απ' ότι οι καλές, ειδικά όταν είναι ανάμεικτες με θετικά συναισθήματα. Εκείνη την περίοδο για σένα συνέτρεχαν και θετικά συναισθήματα όπως έρωτας προς τον τότε σύντροφό σου, που σημαίνει ότι, αν το δούμε καθαρά βιοχημικά, είχες μια έκρηξη ορμονών που προκαλούσαν ανάμεικτα συναισθήματα: αφενός ο έρωτας, η έντονη επιθυμία σου ν' ανακαλύψεις τον άνθρωπο που είχες δίπλα σου και να επενδύσεις συναισθηματικά για να χτίσετε τη σχέση σας, και αφετέρου ο αρνητισμός που έπαιρνες πίσω, ο οποίος στην αρχή μπορεί να σου έδινε κίνητρο μεν ("να προσπαθήσεις περισσότερο"), αλλά σταδιακά σ' αποθάρρυνε κι έπειτα σ' έκανε να νιώσεις απέχθεια για τον άνθρωπο αυτό. Ίσως κιόλας υποσυνείδητα να ένιωθες για καιρό πολύ άσχημα για τον εαυτό σου, γιατί ένα κομμάτι σου αυτοκατηγορείται που "το άφησε να συμβεί," π.χ. επειδή δεν είχες θέσει τα όριά σου ή επειδή επένδυσες στη σχέση εκείνη πολύ περισσότερο χρόνο απ' όσο άξιζε. Και τέλος, δεν ξέρω αν ήταν η πρώτη σου σχέση ή ο πρώτος σου παράφορος έρωτας, πάντως, καλώς ή κακώς, όταν βιώνουμε πρωτόγνωρα συναισθήματα με κάποιον, όσο νά 'ναι, μετά μας μένει καιρό η εμπειρία, θέλουμε-δεν θέλουμε. Η δεύτερη φορά ενός bungee-jumping, για παράδειγμα, είναι μεν συναρπαστική, αλλά όχι όσο η πρώτη. Ειδικά αν η πρώτη φορά σ' έκανε να νομίζεις ότι θα πεθάνεις από καμιά συγκοπή έτσι όπως πέφτεις, ενώ τη δεύτερη φορά δεν φοβάσαι τόσο, νιώθεις μια ασφάλεια πια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να καλλιεργήσεις θετική συνειρμική σκέψη. Για παράδειγμα, όταν ο νυν κάνει μια όμορφη χειρονομία για σένα ή όταν κουρνιάζεις στην αγκαλιά του, αντί να συγκρίνεις με πρώην, φτιάξε μια ωραία εικόνα στο μυαλό σου όσο κι αν μελό μπορεί να σου φανεί. Μπορεί να είναι ένα γλυκούλι GIF με δύο γατάκια που ξαπλώνουν δίπλα-δίπλα ή μια σκηνή από rom-com, οτιδήποτε που ν' απαλλάξει το μυαλό σου από την πικρία περασμένων εμπειριών. Είναι λίγο δύσκολο αυτό το mental gymnastics, αλλά εφόσον πρόκειται για μια υγιή σχέση και, προπαντώς, για σένα, γιατί να μην το δοκιμάσεις;

Ωραία ανάλυση, Bellatrix. Tα τραυματικά γεγονότα μένουν μέσα μας. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι όταν οι άνθρωποι έχουν βιώσει τραυματικά γεγονότα, τα θυμούνται με λεπτομέρειες για πολλά χρόνια μετά.. Το γεγονός ότι έρχονται εικόνες από τα γεγονότα ξανά και ξανά δείχνει ότι δεν τα έχεις διαχειρειστεί, όπως θα έπρεπε. Όλο αυτό είναι σύμπτωμα μετατραυματικού στρες. Απλά το καταχώνιασες μέσα σου και τώρα με τα κατάλληλα ερεθίσματα έρχεται στην επιφάνεια ξανά και ξανά. Αν μπορείς μίλα με ειδικό. Θα σε βοηθήσει να το επεξεργαστείς και να το διαχειριστείς.

Scroll to top icon