Έχω 5 χρόνια σχέση με έναν άνθρωπο που αγαπώ και με αγαπάει πολύ (29 ετών) , με τον οποιο έχουμε δουλέψει πολύ κάποια θέματα κυρίως τα της συγκατοίκησης δουλειές σπιτιού οργάνωση κλπ κλπ. Από κει κ πέρα αυτό που με απασχολεί είναι ότι δείχνει σαν να μην έχει για το μέλλον του έννοιες άγχη κλπ.... πχ με το τι θα κάνει στη ζωή του .. δν έχει σπουδάσει κάτι κ είναι υπάλληλος πωλητής. (4ωρος κ σύντομα 8 Ώρος) όπως καταλαβαίνετε πέφτει μεγάλο βάρος πάνω μου.. ενώ είναι πολύ γλυκό παιδί κ έχει θέληση αυτή η αδράνεια με τρελαίνει....
Εγώ είμαι υγειονομικός, με καλή δουλειά δόξα τ θεό με χρήματα κλπ.
Αλλά όταν έρχεται η στιγμή της ερώτησης " τι δουλειά κάνει ο φίλος σου"; " Τι έχει σπουδάσει; "
Δεν ξέρω γιατί ντρέπομαι να το απαντάω. Συχνά όταν απαντάω πως δν σπούδασε Νιώθω κ περίεργα βλέμματα . Όλος ο κύκλος μου είναι με σπουδές μεταπτυχιακά κλπ.
Για αυτόν είναι τελείως άγνωστα όλα αυτά.
Κατά τ αλλά είναι πολύ γλυκό κ συνεσταλμένο παιδί και αγαπιόμαστε. Αλλά γιατί να νιώθω έτσι ; Ντροπη;
Επίσης με απασχολεί στο ότι αναλαμβάνω εγώ τα πιο πολλά αν όχι όλα ( δν αναφέρομαι τόσο στα οικονομικά όσο στα υπόλοιπα) πχ να οργανώνω εγώ τα πάντα τα του σπιτιού τις βολτες μας , κάποιο ραντεβού που μπορεί ν θέλουμε σε κάποιο γιατρό πχ κλπ κλπ . Τα είπα όλα μαζεμένα όσες συμβουλές δεκτες.