ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.8.2022 | 00:48

help !

Ειμαι 35 και δεν εχω ούτε ενα ένσημο...!! Σπούδασα σε μια φιλολογική σχολή (φπψ όσοι την θυμαστε), στην αρχή προσπάθησα να βρω σε φροντιστηριο αλλα δεν. Έπεσα πολύ ψυχολογικά και κλείστηκα στον εαυτό μου και στην αδράνεια μετά απο το μηδέν αποτέλεσμα. Ξερω αγγλικα και γερμανικά. Να φύγω έξω και να ψάξω να βρω μια δουλειά του ποδαριού εκεί ή να μείνω εδώ να φάω και αλλο την ζωή μου? Κουράστηκα να μην κανω τιποτα ολη μέρα και να μένω ολοκληρη γαιδούρα με τους δυσμοιρους γονείς μου.
20
 
 
 
 
σχόλια

Το να φύγεις έξω δεν συνεπάγεται οπωσδήποτε εύρεση δουλειάς του ποδαριού. Ίσα-ίσα, αν μείνεις στην Ελλάδα σε βλέπω να κορνιζώνεις τα πτυχία σου όσο θα κάνεις ό,τι δουλειά βρεις για μεροδούλι-μεροφάι και να βάζεις βιβλία και συγγράμματα στην άκρη, γιατί θα είσαι μόνιμα κουρασμένη ώστε να πιάσεις διαβάσματα. Στο εξωτερικό μπορείς ακόμα να βρεις δουλειές σε γραφεία πολυεθνικών σε περιβάλλον που σέβεται τον εργαζόμενο και με πολύ καλή ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής, ενώ αξιοκρατικά θα έχεις και προοπτικές προαγωγής. Αν θελήσεις και αγαπάς τη φιλολογία τόσο, παράλληλα θα μπορείς να παραδίδεις μαθήματα νεοελληνικής γλώσσας, η οποία έχει κάποια πέραση, ειδικά σε πιο βόρειες χώρες που επιλέγουν την Ελλάδα ως έναν απ' τους προορισμούς διακοπών, καθώς και σε παιδιά της τοπικής ελληνικής κοινότητας. Αν το τολμήσεις να πας έξω, δεν θα βρεις μεν τη Γη της Επαγγελίας, αλλά αν καταφέρεις να στεριώσεις μια δουλειά και μια γωνιά να μένεις, ήδη θα νιώσεις ότι έκανες αρκετά βήματα μπροστά.

Τον πρώτο καιρό, ναι, πάρα πολλή. Σε σημείο ν' ακούσεις ελληνικά από τυχόν τουρίστες και να θες να τρέξεις τους πιάσεις κουβέντα και να τους φιλήσεις το χέρι. Άμα είναι και από εκείνους που ζουν εδώ και χρόνια στην ξενιτιά, πάει έχεις γίνει βδέλλα και σού 'ρχεται να εγκαθιδρύσεις όχι κοινότητα, αποικία ολόκληρη με την ονομασία Hellas. Μετά αρχίζεις να κάνεις φιλίες με άλλους expats, οι οποίοι περνούν τα ίδια (ειδικά όσοι μετανάστευσαν από νοτιότερες και θερμότερες χώρες προς τα βόρεια) και λες δεν είσαι μόνος σου, άλλοι τόσοι περνάνε τα ίδια. Βρίσκετε μετά να κάνετε δραστηριότητες και να προσαρμοστείτε κάπως κι ο πόνος της ξενιτιάς θ' απαλύνει. Το πιο βασικό είναι να μη γίνει η παραμονή στο εξωτερικό "μόνιμο Erasmus," δηλαδή να μην επικρατήσει η νοοτροπία ότι "να μωρέ, βρήκα μια γωνιά να μείνω, μια δουλειά να βγάζω λεφτά, και τώρα επαναπαύομαι και τρώω όλα μου χρήματα σε βλακείες και κοιτάζω μπας και γυρίσω πίσω στη θαλπωρή των γονιών μου," όχι. Πρέπει να κοιτάξει κανείς να φτιάξει τη μοίρα του όσο γίνεται ενταγμένος στη χώρα που βρέθηκε, να μη ζει σε μια φούσκα ξέχωρα (και να παραπονιέται κιόλας ότι οι ντόπιοι δεν μιλούν όλοι τ' αγγλικά φαρσί).

Γιατι εδω;;; Και μοναξια να εχει, εχεις τοσα καινουρια πραγματα γυρω σου που δεν εχεις καμ την "πολυτελεια " να σκεφτεις την μοναξια σου εκει.

Οι πολυεθνικές δεν προσλάβουν κάποιον με 0 προϋπηρεσία. Ο ανταγωνισμός στο εξωτερικό είναι σκληρός και είσαι πάντοτε ο αλλοδαπός που θα πρέπει να αποδείξεις δίπλα την αξία σου.
Ας μην παραμυθιαζομαστε άνθρωπος που μέχρι τα 35 δεν έχει δουλέψει θα δυσκολευτεί πολύ, γιατί από μόνο του το γεγονός περνάει μηνύματα στους υποψήφιους εργοδότες.
Γνώμη μου είναι ότι μετά το πρώτο πτυχίο, εκεί κάπου στα 22, ο νέος/α πρέπει να βγει για δουλειά, ώστε να μπει στο περιβάλλον εργασίας και να μαζεύει εμπειρία.

Πράγματι περναει ασχημα μηνυματα το γεγονός οτι δεν εχω εργαστει στα 35 μου.....
Γι ´αυτο μιλησα για δουλεια του ποδαριου οπου εκει οι απαιτησεις ειναι σαφως λιγοτερες αλλα και επειδη δεν θα ηθελα με τιποτα εργασια γραφειου.

Νομίζω έχεις ξαναγράψει και άλλες φορές και σου έχουν δοθεί απαντήσεις. Κάπου οπότε διστάζεις και αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου ή απλά έχεις συνηθίσει στην ασφάλεια του σπιτιού σου. Το να μένεις αδρανής δεν θα σε βοηθήσει. Οι γονείς δυστυχώς δεν μένουν για πάντα. Αν συμβιώνεις αρμονικά μαζί τους είναι θετικό μεν, αλλά πρέπει για τη δικό σου καλό να νιώθεις δυναμική γιατί δυστυχώς μπορεί μελλοντικά να σου έρθει απότομη και μεγάλη κεραμίδα. Μάθε να κολυμπάς μονάχη σου. Έχεις τόσα όπλα και εφόδια...

Το ότι αναγνωρίζεις την κατάσταση σου είναι σημαντικό.
Απο κεί και πέρα είναι θέμα επιλογής, μπορείς να συνεχίσεις να ζεις παρασιτικά και να γκρινιάζεις για την ζωή σου ή μπορείς να τραβήξεις μια γραμμή και να ξεκινήσεις από το μηδέν σε οποιαδήποτε δουλειά μπορείς να κάνεις και σιγά σιγά να βρεις ένα δικό σου σπίτι και να αλλάξεις την ζωή σου.
Οπότε τι επιλέγεις, να συνεχίσεις να γκρινιάζεις για το πρόβλημα ή να σκεφτείς πρακτικά για τι μπορείς να κάνεις για αυτό το πρόβλημα και να αλλάξεις την καθημερινότητα σου ;

Ειμαι η Χ. Ηταν πολυ σοβαρη η απαντηση μου αλλα η πραγματικοτητα ειναι οτι ζεις σε μιαν ουτοπια ή ακομα χειροτερα πως βαριεσαι να δουλεψεις!

Μια χαρά απάντηση σου έδωσα εξομολογουμένη. Η συμβουλή μου και η προτροπή μου και σοβαρή είναι αλλά και χρήσιμη. Απλώς σε εσένα δεν αρέσει η αλήθεια που πολλές φορές είναι πικρή. Δεν χρειάζεται να χαϊδεύω πάντα τα αυτιά των άλλων, γιατί από πείρα γνωρίζω πως δεν κάνει πάντα καλό.

Σε ευχαριστώ και χαίρομαι αν είμαι αγαπητή σε κάποιους. Απλώς πρέπει να δραστηριοποιηθείς και να παραμερίσεις τους φόβους και τους ενδοιασμούς που έχεις. Η στασιμότητα είναι άσχημη και δικαιολογείται μόνο αν προσπαθείς και απλώς δεν συμβαίνει. Η επανάπαυση όμως νανουρίζει τον άνθρωπο και όταν έρχεται η πλημμύρα, τότε εκείνος πελαγώνει. Περνώ δύσκολα πολύ και έχω πολλά προβλήματα που με ρίχνουν σε όλους τους τομείς. Έχω φορτία στους ώμους μου που δεν μπορώ άλλο να σηκώσω. Δεν έχω και κανέναν να με βοηθήσει, ενισχύσει, παρηγορήσει, αγκαλιάσει. Έχω μόνο τη μαμά μου που είναι και εκείνη κουρασμένη ψυχικά. Παλεύω όμως όσο μπορώ και χαμογελώ έστω και λίγο. Έτσι πρέπει να κάνεις και εσύ. Να βρεις λύσεις δυναμικές. Προτείνω να κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα, βάζοντας κάποια αγγελία εύρεσης εργασίας στο ίντερνετ ή σε τοπική εφημερίδα της περιοχής σου. Μπορείς αφού ξέρεις γλώσσες να εργαστείς σε ρεσεψιόν. Ακόμα και σε σουπερμαρκετ. Καλή τύχη!

Μακαρι Rosestar να σου πανε ολα καλα συντομα να βρεθει το μονοπατι που θα φερει στην ζωή σου χαμόγελο και εκπλήρωση των επιθυμιων σου.

Eξομολογουμενη .και που δεν εχεις κανενα ενσημο τι?Ξεχνας μηπως σε ποια χωρα εισαι.
Δηλαδη και οσοι εχουνε τι?Στο Ελλαδισταν πιστευεις οτι θα παρουνε συνταξη?
Η μαλλον πιο σωστα αυτο που τους αξιζει για τα χρονια ιδρωτα,και οχι ψιχουλα.

Για εμενα το κλειδι ,ειναι οτι ξερεις ξενες γλωσσες ,και κυριος Γερμανικα.
Στην θεση σου ,μπορει να εφευγα και για παντα απο δω,και να πηγαινα να ζησω σε μια πιο σωστη ,αξιοκρατικη,και λαμπρη χωρα.

Scroll to top icon