Ό,τι πιο γλυκό έχω διαβάσει. Σου το εύχομαι από καρδιάς!
22.11.2022 | 11:27
Για την μελλοντική αγάπη μου
Ένα από τα όνειρά μου σε αυτή τη ζωή είναι να βρω τον άνθρωπό μου.
Αν όχι τώρα που πλησιάζω τα σαράντα και δεν έχει συμβεί, ίσως σε μεγαλύτερη ηλικία.
Ακόμα και στα εξήντα ή τα εβδομήντα μου έτη. Ή στα ογδόντα μου.
Συνομήλικη, λίγο μικρότερη, λίγο μεγαλύτερη, δεν με απασχολεί.
Πιστεύω θα τα καταφέρω.
Θα μου πει κάποιος πως όσο μεγαλώνουμε χάνονται οι ευκαιρίες, πρέπει όσο είμαστε νέοι να το παλεύουμε και να είμαστε ανοιχτοί και να ψάχνουμε και να διεκδικούμε.
Δεν με νοιάζει, χαμένη για χαμένη είναι έτσι κι αλλιώς η ζωή μου μέχρι τώρα από άποψη συντροφικότητας, πιστεύω όμως στο τέλος κάπου θα φανεί η αγάπη μου που τώρα κρύβεται μέσα σε αυτό το χάος του πολυδαίδαλου τούτου κόσμου.
Θα είναι μια γυναίκα που θα έχει περάσει πολλά χρόνια στη μοναξιά όπως εγώ και θα σκέφτεται ακόμα και τώρα τα ίδια με μένα ή κάποια με πολλές εμπειρίες που στο τέλος θα καταλήξει μαζί μου.
Κάπου υπάρχει η αγαπούλα μου. (μου αρέσει πολύ αυτή η λέξη, συγνώμη αν δεν σας αρέσει, εγώ τη βρίσκω πολύ γλυκιά).
'' Μα τι βλάκας που είσαι'' μπορεί να σκεφτείτε.
Σκεφτείτε το ανεμπόδιστα, μπορεί να είμαι.
Όταν βρεθούμε όμως εγώ κι εκείνη το πρώτο τραγούδι που θα της βάλω να ακούσει θα είναι το ''πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα, πριν να γνωρίσω εσένα, που πρόσμενα καιρό''.
Το ξέρω ότι δε ζούμε στην εποχή της λατέρνας κι η Ομόνοια δεν είναι πλέον κυκλική αλλά έτσι αισθάνομαι.
13
