Δουλεύω σε μια καφετέρια κι ακριβώς απέναντι μενει μια κοπέλα, η Ιωάννα. Μου αρέσει τόσο που νιωθω να ειμαι ερωτευμένος μαζί της.Κατά καιρούς μου εδειξε κάποια σημάδια ενδιαφεροντος. Ωστόσο η όποια προσπάθεια προσέγγισης ναυάγησε, καθώς ειναι αρκετά λιγομιλητη οπότε σταματησα να ασχολούμαι και αν τυχει να βρεθούμε την αντιμετωπίζω ψυχρά παρόλο που μεσα μου καίγομαι. Πλεον πιστευω οτι δεν με θέλει, οτι ποτέ της δεν με ήθελε κι οτι τούτο το ανεπαίσθητο φλερτ δεν ήταν ενδιαφέρον αλλα τονωση του εγωισμού της. Ομολογώ πως πληγωθηκα. Μένουμε σε ένα μικρό χωριό, οι νέοι είμαστε ελάχιστοι κι είναι κρίμα να χάνεται η ευκαιρία της ουσιαστικής, ανθρωπινης επικοινωνίας για ανοητα πράγματα. Μη σπαταλας χρόνο υπεραναλυοντας. Απλα δρασε.Απεβαλε το άγχος ή οποιαδήποτε αρνητικη σκέψη κι ανοιξε τη καρδιά σου χωρίς φοβο. Διαφορετικά ειτε θα πληγωθεις, ειτε θα πληγώσεις αυτούς που σε αγαπουν.