ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.1.2023 | 09:03

Απουσία Φιλοδοξίας

Σχετικά με μια πρόσφατη γνωριμία μου - απόρριψη για σχέση, αναρωτιέμαι γιατί εμείς οι άντρες, δεν έχουμε δικαίωμα να απογοητευόμαστε όταν μας λέει η γυναίκα ότι είναι 35+ και μένει ακόμη με τους δικούς της και ότι είναι ok σε αυτήν την ηλικία η μόνη της επαγγελματική εμπειρία να είναι τα ιδιαίτερα μαθήματα χωρίς να έχει φιλοδοξίες να κάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό προκείμενου να εξελιχθεί (;) Γιατί δηλαδή όταν ένας άντρας δεν έχει φιλοδοξίες να εξελιχθεί επαγγελματικά να αγοράσει ένα καλύτερο αυτοκίνητο ή σπίτι και αν μένει με τους δικούς του είναι τόσο κατακριτέο ενώ, για την γυναίκα όχι (;)
11
 
 
 
 
σχόλια

Όσον αφορά το κομμάτι της εργασίας, της δημιουργίας κλπ, η κοινωνία είναι αμείλικτη και περισσότερο απαιτητική με τον άνδρα.
Αυτό είναι δυστυχώς ένα κατάλοιπο, όχι απλά δεκαετιων, αλλά χιλιετιών. Όπου ο άνδρας πρέπει να είναι σε θέση να είναι αυτάρκης πρωτίστως ώστε στην πορεία να μπορέσει να εξασφαλίσει το μέλλον της γυναίκας και των παιδιών τους.
Στον αντίποδα, η γυναίκα πρέπει απλά να είναι εκείνη η οποία βάζει την ομορφιά της ως αντιστάθμισμα σε όλα αυτά.
Στην εποχή που διανύουμε όμως, βλέπουμε σταδιακά να εγκαταλείπεται αυτό το πρότυπο γυναίκας. Πλέον όμορφες είναι οι περισσότερες, και ένας λογικός άνδρας άνω των 35 ο οποίος αποφασίζει να δει μια γυναίκα για γάμο, δεν θα επιλέξει αυτήν που περιγράφεις. Από διάφορες απόψεις. Οικονομική, αντίληψης και στάσης ζωής κλπ.

Η αλήθεια είναι πως κανείς άνθρωπος (είτε άντρας, είτε γυναίκα) δεν θα έπρεπε να κατακρίνεται για τις προσωπικές επιλογές που κάνει στη ζωή του πόσο μάλλον αν δεν πραγματοποιούνται εις βάρος κάποιων άλλων ή εις βάρος του ίδιου του του εαυτού. Από εκεί και πέρα είναι άδικο να βάζεις ταμπέλες σε κάποιον άνθρωπο στηριζόμενος στο επιφανειακό κομμάτι που βλέπεις χωρίς (α) να έχεις εμβαθύνει στους λόγους για τους οποίους γίνεται μία επιλογή (πχ στο παράδειγμα με τους γονείς μπορεί η αιτία να είναι από το ότι ο άνθρωπος αυτός δεν βγαίνει οικονομικά μέχρι το ότι οι γονείς είναι άρρωστοι και πρέπει να μένει μαζί για να τους φροντίζει) και (β) να έχεις ξεκαθαρίσει τις προθέσεις και μελλοντικές βλέψεις του ανθρώπου αυτού (πχ μπορεί να μην έχει το οικονομικό υπόβαθρο να είναι ανεξάρτητος αλλά να διψάει για συντροφικότητα και να έκανε το βήμα να συγκατοικήσει και να μοιραστεί τα έξοδα με ένα άξιο σύντροφο). Όσο για τη διάκριση μεταξύ των δύο φύλων που είναι και αυτό που σε απασχολεί περισσότερο από ότι καταλαβαίνω, αυτό κατά την άποψη μου απορρέει από τις διαφορετικές προσδοκίες ανάμεσά τους. Η πλειοψηφία των αντρών οι οποίοι είναι πιο ρεαλιστές προσδοκούν σε πρώτη φάση τη σεξουαλική επαφή και ως εκ τούτου τα κριτήρια επιλογής τους είναι πιο επιφανειακά συγκριτικά με τα κριτήρια των γυναικών οι οποίες έχουν περιορισμένο χρόνο για τη δημιουργία μίας οικογένειας και άρα προσπαθούν να εντοπίσουν κατά πόσο ο πιθανός σύντροφος μπορεί να το προσφέρει αυτό.

Πάντως είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις ότι δεν είναι το επάγγελμα που κάνει κάποιος που προκαθορίζει κατά πόσο είναι φιλόδοξος και αν θα εξελιχθεί στη ζωή του αλλά τα στοιχεία της προσωπικότητάς του δλδ πόσο εργατικός, προσηλωμένος στους στόχους του, αποφασιστικός κλπ είναι.

Ελπίζω να βοήθησα.. Καλή χρονιά με υγεία!

Και για τα δύο φύλα το ίδιο είναι απλώς εσύ το ακούς πιο συχνά.
Ποιος δε θα σχολιάσει κοπέλα που στα 38 ας πούμε δεν έχει προχωρήσει την ζωή της είτε επαγγελματικά είτε στα προσωπικά της. Εκεί να δεις τι κακόβουλος σχολιασμός υπάρχει.
Οπότε είναι λανθασμένη η εντύπωση που έχεις.

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να απογοητεύεται και να ξενερώνει, με ό,τι δεν του κάθεται καλά οπτικά, κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά. Εμένα αυτό που με ξενερώνει, πληγώνει και πραγματικά κλαίω είναι όταν δίνει κανείς ψεύτικες ελπίδες στον άλλον και δεν υπάρχει τίποτα.

Ποιος είπε ότι ένας άντρας δεν πρέπει να έχει κάποιες προσδοκιες από μια γυναίκα; Όλοι έχουν και όλες έχουν ανεξαρτήτως φύλου. Απλά αυτό που λες εσύ έχει να κάνει με το πατριαρχικό πρότυπο που κακώς υπάρχει ακόμα. Παλιότερα ειδικά ο άντρας έφερνε τα λεφτά,η γυναίκα δε δούλευε έξω και ήταν η νοικοκυρά και δούλα του σπιτιού φροντίζοντας τα πάντα και την ανατροφή των παιδιών αλλά ο άντρας παρείχε και στέγη και αμαξι κτλ. Πλέον έχουν αλλάξει εδώ και χρόνια αυτά, μια γυναίκα εργάζεται και συνεισφέρουν και οι δύο σε ένα σπίτι. Και φυσικά μοιράζονται οι δουλειές στα δύο. Βέβαια στη φάση που μια γυναίκα δε μπορεί να εργαστεί λόγω λοχείας και δεν είναι στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να δουλέψει παραπάνω για μια περίοδο ο άντρας για να τα βγάλουν πέρα. Γιατί ο άντρας δε θηλάζει κτλ.
Δε θα σχολιάσω κάτι για το ότι είναι 35 και μένει στους γονείς και η μόνη εμπειρία είναι τα ιδιαίτερα. Κάποιος άλλος μπορεί να μην είχε πρόβλημα με αυτό και να έβγαζε πολλά λεφτά ώστε να θέλει να κάνει οικογένεια μαζί της και να τον ενοιαζαν άλλα πράγματα. Σε σένα θα εστιάσουμε και στις δικές σου προσδοκίες. Προφανώς και δε σου κάνει, θες μια γυναίκα πιο μάχιμη δίπλα σου,κατι που δεν είναι αυτή. Απλά δε σου ταιριάζει και κόψε την επαφή και μην κάνεις αυτή τη βλακεία που κάνουν οι περισσότεροι/ρες για να μη μείνουν μπακουρια δηλαδή να τα φτιάξεις μαζί της και να προσπαθήσεις να την αλλάξεις ώστε να γίνει η γυναίκα που εσύ θέλεις. Έτσι και αλλιώς δεν την εκτιμάς οπότε η συνέχιση της γνωριμίας δε θα είναι καλή για κανέναν σας. Τόσο απλά!!

@Little goat
8.1.2023 | 02:34

''Απλά αυτό που λες εσύ έχει να κάνει με το πατριαρχικό πρότυπο που κακώς υπάρχει ακόμα''

Κάθε φύλο έχει λίγο ή πολύ συγκεκριμένους ξεχωριστούς ρόλους στην κοινωνία. Σαφώς υπάρχουν και κάποιοι ρόλοι που μπορεί να μοιραστούν, έως έναν βαθμό τουλάχιστον.
Η πατριαρχία - σαν θεσμός - δεν είναι απαραίτητα το πρόβλημα, ειδικά όταν μιλάμε για μια εκσυγχρονισμένη και πολιτισμένη κοινωνία. Αλλά το γεγονός ότι η κοινωνία για διάφορους λόγους προωθεί αρκετές φορές λανθασμένα πρότυπα ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζει βασικές αξίες, αρχές και δικαιώματα. (Και στα 2 φύλα, με την ζυγαριά να γέρνει άνισα πολλές φορές.)
Και κάπου εκεί χάνεται η μπάλα.

Όντως, τα είπες όλα. Συν τοις άλλοις, συνήθως θεωρείται αποδεκτό μια γυναίκα να μην έχει πολύ στρες στη ζωή της με καριέρα και οικονομικές έγνοιες, γιατί είναι αναμενόμενο ότι αυτό θα το βιώσει ούτως ή άλλως όταν θα τεκνοποιήσει και τότε η απασχόληση αυτή θα είναι full-time χωρίς αμοιβή ούτε ρεπό. Και, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, μια γυναίκα που θα ήθελε να δημιουργήσει οικογένεια, έχει νόημα να κάνει καριέρα μέχρι τα 30 της, αλλιώς μετά θα τρέχει και δεν θα φτάνει. Στην Ελλάδα, όμως, οι περισσότεροι νέοι έχουν ελάχιστες ευκαιρίες ακόμα και για να φανταστούν φιλοδοξίες για τον εαυτό τους (πλην μάλλον εποχιακής δουλειάς στον τουρισμό, αλλά δεν δημιουργηθήκαμε όλοι για τα ξενοδοχειακά), οπότε στα είκοσι κάτι είναι πολύ νωρίς, ενώ στα τριάντα κάτι πολύ αργά (και πολλοί εργοδότες είναι κάπως ageists). Όπως κι αν έχει, συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρησή σου ότι ο εξομολογούμενος απλώς δεν νιώθει έλξη για τη συγκεκριμένη. Μια πρώην συμμαθήτριά μου δεν περνούσε στις Πανελλαδικές πουθενά, έμεινε ένα χρόνο χωρίς να κάνει τίποτα, έπειτα την έστειλαν οι γονείς της σ' ένα από τα ιδιωτικά κολλέγια στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε και δεν δούλεψε ούτε μια μέρα στη ζωή της. Την ένοιαζε μόνο να πηγαίνει για καφέδες με παρέες, να ντύνεται και να βάφεται και να κάνει χαβαλέ. Ε, άμα σου πω ότι πολλοί την ήθελαν κι ούτε που τους ένοιαζε τι έκανε και τι δεν έκανε από δουλειά και σπουδές; Στα 26 της τώρα είναι παντρεμένη και περιμένει παιδί, ενώ ο άνδρας της ούτε που περιμένει από εκείνη να δουλεύει, παρά μόνο να μαγειρεύει (κάτι που της αρέσει ούτως ή άλλως να κάνει) και ν' ασχολείται με ό,τι της αρέσει, αρκεί εκείνος να βρίσκει μια ευχάριστη σπιτική ατμόσφαιρα όταν γυρίζει (και φαίνεται ότι δεν είναι ο "πασάς" που περιμένει να μαζεύουν τις βρώμικές του κάλτσες στο διάβα του). Ο καθένας ό,τι θέλει, ενώ κάθε πράγμα έχει το κόστος του. Μία "σπιτική" γυναίκα χωρίς πολλά-πολλά μπορεί μεν να είναι υποστηρικτική και επικεντρωμένη στη δημιουργία και διατήρηση μιας αρμονίας και θαλπωρής, αλλά αν κάποιος αναζητά μια πιο πολυσχιδή ή πολύπλοκη προσωπικότητα, ίσως βαρεθεί εύκολα μαζί της. Από την άλλη, μια γυναίκα "ψημένη" σε καριέρες και προαγωγές αφυπνίζει μεν τα κυνηγετικά ένστικτα σε κάποιον όταν αναρωτιέται πώς να την προσεγγίσει και να την κρατήσει, αλλά αν γυρίζοντας σπίτι ψάχνει μια γλυκιά ύπαρξη που θα τον ρωτάει για τη μέρα του και δεν θα τον πρήζει με τα δικά της τα της δουλειάς προβλήματα, τότε δεν θα το βρει σ' εκείνη. (Ε, οπότε βλέπεις συχνά να έχουν για σύζυγο τη "σπιτική" γυναίκα και για ερωμένη μια καριερίστρια b*tch, μουαχαχα.)

Εγώ από την άλλη βάσει του εξ. κατάλαβα ότι είναι βιοποριστικό το θέμα, επειδή προφανώς ψάχνει για κάτι σοβαρό θέλει για σύντροφο του κάποια που να μπορεί να στηρίξει και εκ μέρους της ένα νοικοκυριό. Γιατί κακά τα ψέματα με έναν μισθό δεν βγαίνει πια.

Κάπου διάβασα το εξής :
''Η γυναίκα νοιάζεται για το μέλλον του άνδρα.
Ο άνδρας νοιάζεται για το παρελθόν της γυναίκας.''
-------------

Anyway, η έλλειψη φιλοδοξίας / κινήτρου / στόχων στον άνδρα είναι μεγάλο μείον στα μάτια της γυναίκας. Όπως και να'χει είναι θετικό να προσπαθείς γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Και στα 2 φύλα.

Σε γενικές γραμμές η αξία του άνδρα στην κοινωνία κρίνεται αρκετά (και) από αυτό, καλώς ή κακώς, γι'αυτό και δέχεται μεγαλύτερη πίεση να πετύχει επαγγελματικά, να έχει στόχους κλπ.
Η γυναίκα κρίνεται και αυτή με την σειρά της κυρίως σε κάποια άλλα θέματα. Οι προσδοκίες για τα 2 φύλα δεν είναι πάντα ίδιες.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon