ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.3.2023 | 22:19

πώς αντιμετωπιζουμε εναν παράλογα καταπιεστικό ανθρωπο??

Μου πήρε καιρό να καταλάβω οτι για την ερωτική μοναξιά μου ευθύνεται συγκεκριμένο συγγενικό μου ατομο. Φοβάμαι να γνωρίσω άντρα γιατί θα το καταλάβει η μητερα μου και θα έχω όλο εντάσεις και σκηνικά ελέγχου με φωνές και απειλές και δεν μπορώ τετοια πίεση. Η μητερα μου λοιπον είναι πολύ φορτική. Βγαίνω εξω να περάσω καλά και βάζει τον μικρότερο αδελφό μου να με παίρνει τηλέφωνα για να τους δώσω λογαριασμό πού είμαι και τί κάνω οταν δεν το σηκώνω σ´αυτην. Μου κάνει όλο σκηνές .Μου "απαγόρευσε" να μείνω μόνη μου αν δεν βρω αντρα πρώτα που θα πρέπει απαραιτήτως να τον εχει γνωρισει. Διακοπές δεν μπορώ να πάω αν δεν της δώσω το τηλέφωνο του ανθρώπου που θα είναι μαζί μου και τηλεφωνική αναφορά καθημερινά. Εννοείται μονη μου δεν με αφηνει να πάω. Εννοώ οτι με απειλεί και απαιτεί να ξέρει πού και πόσο. Πολύ ενοχλητική. Μια φορά που δεν θα ξεχάσω ποτέ, στα 28 μου , ειχα βγει να παω σε συναυλία και γύρισα στις δωδεκα και με περίμενε στην πορτα να μου πει οτι παρα λιγο να πάρει την αστυνομία γιατι δεν συνηθιζω να βγαίνω συχνα και οτι τάχα μου ανησύχησε. Δεν ανησύχησε απλως ηθελε να με κράξει οπως πάντα. Πολύ κακοποιητική συμπεριφορά. Εγω ειμαι ΓΥΝΑΙΚΑ 36. Δεν τελειωσα πανεπιστήμιο, για να μου φερεται αυτη λες και είμαι καμια αμοιβάδα που πρεπει να παιρνει την αδεια μιας του δημοτικού για να βγει απο το σπίτι της για να ζήσει!!Εχω κοπιάσει πολυ για την μόρφωσή μου και δικά μιυ έξοδα και κόπο και δεν μπορώ να επιτρέψω τετοια εξωφρενική προσπάθεια ελέγχου εις βάρος μου. Της εχω εξηγησει οτι αν "ανησυχεί" να παει σε ψυχολογο και οτι ειναι δικο της θέμα και δεν με αφορά. Το θέμα μου είναι οτι ειναι επίμονη και σκαρφίζεται τροπους να με ελέγχει. Φωνάζει και απειλεί και δεν τα μπορώ τετοια σκηνικά. Μια αλλη φορά που δεν σηκωνα το τηλέφωνο στις διακοπές,πηγε και έβαλε μια γειτονισσα να ερθει κατω απο το σπίτι μου και να μου βαράει τα κουδούνια. Μιλάμε για ακραία σκηνικά. Θα τρελαθώ. Εγω καταλαβαίνω οτι με ζηλεύει που περνάω καλά και θελω να ζω σαν ανθρωπος την ζωή μου - σε αντίθεση με αυτην που ήταν πάντα μίζερη- και οτι το κάνει επίτηδες για σπάσιμο νεύρων και για να μου βγάζει ξινή καθε καλή μου εμπειρια. Απο λόγια με πειθώ και επιχειρήματα ΔΕΝ καταλαβαίνει. Συνεχίζει να με ενοχλεί απτοητη. Πώς να αντιμετωπίσω λοιπόν εναν τοσο κακοποιητικό άνθρωπο που έχει την εξωφρενική απαίτηση να ελέγχει τον άλλον;;
15
 
 
 
 
σχόλια

Από τα γραφόμενα συμπεραίνω πως είσαι οικονομικά ανεξάρτητη και μένεις μόνη οπότε η λύση είναι απλή: καθολική διακοπή της επικοινωνίας αρχικά και έπειτα ασφαλιστικά μέτρα αν δε σταματήσει να σε παρενοχλεί. Είσαι πλέον 36 ετών, ολόκληρος ολοκληρωμένος άνθρωπος και αντιμετωπίζεις πράγματα που δεν είχαμε ούτε ως έφηβοι. Καταλαβαίνω πως είναι μητέρα σου αλλά πολλές φορές από "δικό μας" άνθρωπο το βρίσκουμε. Εφόσον δεν αντιλαμβάνεται τα όρια πρέπει εσύ να τα καθορίσεις και αφού δεν τα σέβεται, stand your ground.

Τι στο καλό... Σκέφτομαι τι μπορείς να αλλάξεις πλέον ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια που την έχεις αφήσει και σου φέρεται έτσι. Δηλαδή οκ, κατανοώ ότι είναι μητέρα σου και η γραμμή είναι λεπτή αλλά κ εσύ γιατί την άφησες να σου ελέγχει τη ζωή; Μήπως μένεις σπίτι και εξαρτάσαι από αυτήν; Δεν μας είπες γενικά αν είσαι ανεξάρτητη. Αν είσαι, τότε κόψε την επικοινωνία μαχαίρι μέχρι να βάλει μυαλό.

Ολοι πλην ενός σε παρομοιες εξομολογησεις με παρεμβατικους συγγενεις, περιοριζεστε στο να πειτε απλως ενα "Φυγε" και τελειωσε.
Καθολου βοηθητικο αυτο.
Και γενικώς γραφετε οι ιδιοι και οι ιδιοι.
Δεν εχει νοημα καν να σχολιαζετε.
Ελεος

Συγχώρα μας που δεν είμαστε πτυχιούχοι ψυχολόγοι και δεν σε ρωτάμε με ποια σειρά σε βολεύει να σχολιάζουμε, αλλά αφού δεν είσαι ευχαριστημένη , γιατί γράφεις εδώ και δεν πας σε πραγματικό ψυχολόγο; Μάλλον επειδή εκεί πληρώνεις ε;

Όταν η λύση είναι το να φύγεις, τι να προτείνουμε ακριβώς; Κατανοώ ότι ίσως να μην σου κάνει καθώς μιλάμε για την μαμά σου και όχι άκυρο πρόσωπο, φυσικά για εμένα είναι η τελευταία επιλογή αλλά δεν είσαι παιδάκι, δεν σε παίρνει να το διαπραγματευτείς, όχι από την άποψη ότι σε πήραν τα χρόνια αλλά επειδή τόσα χρόνια είχες ευκαιρίες να μιλήσεις, να αντιδράσεις αλλά όπως καταλαβαίνω σιώπησες ή τουλάχιστον έκανες τα στραβά μάτια και δεν επέβαλλες την άποψή σου. Αν σε έπαιρνε αυτή τη στιγμή να διαπραγματευτείς, θα το είχες ήδη κάνει. Αλλά μου φαίνεται ότι δεν μπορείς να κουμαντάρεις την κατάσταση. Στην αρχή που διάβαζα την εξομολόγησή σου, νόμιζα ότι ήσουν κάνα πιτσιρίκι, 18-20, αλλά όπως λες είσαι "ΓΥΝΑΙΚΑ 36". Να σου πούμε τι; Στην περίπτωσή σου η μόνη λύση είναι το ξεκαθάρισμα και η πλήρης αποκοπή μέχρι να βάλει μυαλό, αν βάλει.

Για να πάω στο εξωτερικό (γιατί μόνο έτσι είναι εφικτό να εφαρμόσω τη συμβουλή σας) θα πρέπει να κάνω κάποιες προετοιμασίες!
Δεν είναι απλό!
Αν εσύ όμως πας σε ολόκληρη χώρα για ένα καφέ, πάω πάσο. Έχεις δίκιο που με επιπλήττεις κιολας!!

Όταν λέμε να φύγεις, δεν εννοούμε να πας εξωτερικό... αναφέρθηκε αυτό κάπου; μόνη το συμπέρανες γιατί ακόμα και η φυγή θεωρείς ότι πρέπει να γίνει έτσι. Το βλέπεις λάθος και λογικό, τόσα χρόνια τρως στη μάπα αυτή την αντιμετώπιση και την δέχεσαι κιόλας. Μπορείς να μένεις δίπλα με την μαμά σου, στην ίδια γειτονιά και να της βάλεις όριο και μέτρο, δεν χρειάζεται να αλλάξεις Ήπειρο και να έχετε διαφορά ώρας για να της το κόψεις!

Amor Fati, με συγχωρεις για τον τόνο μου.
Ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο.
Είναι πιεστικό όλο αυτό που ζω.
Και συμφωνώ οτι δυστυχώς μόνο ετσι θα βαλει μυαλό.
Που μένω ακόμα μαζί τους δεν το σκέφτομαι κάθε μέρα νομιζεις;
Μ´αυτη την σκέψη κοιμάμαι τα δύσκολα βράδια και με αυτήν ξυπνάω. Θα αρρωστήσω που δεν μου φτάνουν τα λεφτά για ολική ανεξαρτησία.Αν ήμουν παντρεμένη θα ηταν όλα αλλιώς...Πόσο ζηλεύω τις παντρεμένες!

Αν ήμουν παντρεμένη θα ηταν όλα αλλιώς...Πόσο ζηλεύω τις παντρεμένες! Η σιγουριά σου πως όλα θα ήταν αλλιώς και η ζήλεια, φανερώνουν μια αφέλεια και ένα παιδιάστικο σκεπτικό. Ξέρεις ότι δεν το γράφω με κακία. Καλή τύχη στην εύρεση των επιθυμιών σου. "Ευχαριστώ" για την "απάντηση".

Είναι πολύ κρίμα να καταπιεζόμαστε σαν άνθρωποι για θέματα που λύνονται. Όλα λύνονται, όχι δια μαγείας αλλά αν εμείς αποφασίσουμε να να αλλάξουμε. Ξέρω, ακούγεται πολύ κλισέ, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα! Μην περιμένεις να αλλάξουν τα δεδομένα, δράσε αύριο κιόλας, γρήγορα και αποτελεσματικά. Αντί να καταπιεστείς κι άλλο, να κάνεις κακό στον εαυτό σου και να αρρωστήσεις όπως λες, βρες τη δύναμη που έχεις μέσα σου και βάλε όριο, κάνε πέρα την μαμά σου στην προκειμένη περίπτωση και κάθε τοξικό άνθρωπο που είναι στη ζωή σου.

Γιατί το έχεις επιτρέψει όλα αυτό κορίτσι μου? Εκείνη μπορεί να ζητήσει οτιδήποτε υπερβολικό θέλει ως καθημερνή αναφορά. Εσυ που είσαι?? Γιατί της δίνεις τροφή? Μάλλον κατά τα λεγόμενα σου μένετε μαζί , δεν κατάλαβα καλά. Αν ισχύει αυτό θα έπρεπε να έχεις φύγει 10χρόνια πριν. Φύγε, ανεξαρτητοποιήσου. Σταμάτα αυτόματα να διαπραγματεύεσαι την προσωπική σου ζωή, την καθημερινότητα σου. Φύγε και ζήσε !!!!

Scroll to top icon