Αν καιγόταν θα ήταν τελείως διαφορετικό το φέρσιμο του....
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Αν καιγόταν θα ήταν τελείως διαφορετικό το φέρσιμο του....
Διαισθάνεσαι ότι το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Πιστεύω ότι πρόκειται για ανθρώπους που είτε δεν έχουν μία στην τσέπη τους είτε έχουν χιλιάρικα στην άκρη, είναι το ίδιο μίζεροι και σφιχτοί. Ξέρω ματσωμένους που σου κερνάνε το δείπνο μεν, αλλά νοερά μετράνε την κάθε μπουκιά που τρως και ξέρω και κυρίους που είναι ταπί, αλλά παραμένουν κύριοι και θα σου πάρουν έστω το εισιτηριάκι για το λεωφορείο για να φτάσεις σπίτι. Είναι τι προτεραιότητες έχει κανείς καθώς και η ικανότητά του να νιώθει και να εκδηλώνει συναισθήματα. Ο συναισθηματικά ανάπηρος θα σε αποφύγει την ημέρα των γενεθλίων σου όχι τόσο επειδή θα κλονιστούν τα οικονομικά του από δύο παστάκια που θα σου πάρει, αλλά επειδή μια τέτοια ημέρα είναι all about you, όταν περιμένεις πρωτότυπες ευχές και συναισθήματα, τα οποία εκείνος δεν θα μπορέσει να σου παράσχει γιατί δεν διαθέτει φαντασία, τόλμη, θέρμη. Σα να δείχνεις το Πένταθλο στον κουτσόστραβο ένα πράγμα, ξέροντας ότι δεν θα τα βγάλει πέρα, οπότε κι ο κουτσόστραβος απ' την αρχή θα βρει δικαιολογίες να μη συμμετάσχει. Πες ότι έχασες 3 μήνες και άσ' το. Δεν τον αφήνεις επειδή είναι άνεργος, τον αφήνεις επειδή είναι συναισθηματικά λίγος για σένα. Δεν παίρνεις τίποτε απ' αυτή τη σχέση, παραδέξου το. Παίρνεις μόνο το συναίσθημα του ότι νιώθεις καλά με τον εαυτό σου που "δεν κοιτάς την τσέπη" του άλλου. Αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι δεν είναι μόνο η τσέπη. Δεν μένει τίποτε να κοιτάξεις εκεί, άσ' το.
Ωραία απάντηση!
Συγνώμη ποια υπομονή ; Να μην κάνει κίνηση να σε φιλάει ο άλλος ; Αυτό από μόνο του αρκεί για να φύγει κανείς . Είσαι εντελώς μόνη σου σε αυτό που έχετε...το βλέπω τελείως μονόπλευρο . Και κατά την γνώμη μου υποτιμάς πάρα πολύ τον εαυτό σου όντας μαζί του .
Άνθρωπος που δεν είναι δοτικός με το ταίρι του ούτε στα αισθήματα κ στις κινήσεις φαντάσου πως είναι στα χρήματα, εμένα προσωπικά δεν θα με κάλυπτε και θα έψαχνα για κάτι άλλο
Θα σου πρότεινα να κάνεις υπομονή, διότι μάλλον τώρα περνάει μια περίοδο που ψάχνεται (όχι για δουλειά βέβαια) μπορεί να μην βρει κάτι καλύτερο από εσένα και τελικά να σε προτιμήσει. Πάντως να ξέρεις έχει δυσκολέψει η "αγορά" τέτοια κελεπούρια δεν τα βρίσκεις εύκολα πλέον.
Αν πραγματικά σε ενδιαφέρει σαν άνθρωπος και μπορείς να παραβλέψεις όλα αυτά τα οποία είπες , τότε να κάνεις υπομονή. Ίσως να ισχύει το ότι τον επηρεάζει το γεγονός ότι είναι άνεργος. Ίσως και σαν άνθρωπος να μην είναι τόσο εκδηλωτικός, πόσο μάλλον αν δεν έχει καλή ψυχολογία. Εσυ ξέρεις καλύτερα τις δικές σου αντοχές και τα θέλω σου.
Οχι να μην περιμενεις, αν αλλαξει θα ειναι προς το χειροτερο.
Να την κάνεις σιγά σιγά. Όχι γιατί δεν κερνάει αλλά γιατί ένας άνθρωπος που δυσκολεύεται οικονομικά δε βγαίνει με άλλους συχνά πυκνά και δε σου λέει την ημέρα των γενεθλίων σου να την περάσεις με τους δικούς σου. Σου παίρνει μια πάστα με δύο ευρώ και ένα κεράκι επάνω. Λες ότι είναι κρύος γενικότερα και στο να σε φιλήσει κτλ. Όλα μίζερα και μέτρια. Και ναι ακόμα και τον καφέ με τα δύο ευρώ μπορούσε να τα δώσει, το θέμα είναι οι προτεραιότητές του. Δεν είσαι προτεραιότητα. Ξέρω άτομο που δεν είχε δουλειά αλλά έστω ένα αναψυκτικό από το περίπτερο το κερνούσε στην κοπέλα που τον ενδιέφερε. Έλα τώρα, αυτή τη μιζέρια σε όλα τα επίπεδα θες δίπλα σου και έναν άνθρωπο που δε σε κάνει καν να νιώθεις ποθητή;
Πού να ξέρουμε εμείς αν έχεις όρεξη και υπομονή να βοηθήσεις κάποιον άνθρωπο που δεν φαίνεται και πολύ καλά;
Μόνο και μόνο που ρωτάς αγνώστους για κάτι τέτοιο αντί να το συζητήσεις μαζί του είναι cringe.
Cringe δεν ξέρω τι σημαίνει. Τώρα από 'κει και περα, ο χρόνος θα δείξει και η αναμεταξύ σας σχέση. Δηλαδή πως τα πάτε μεταξύ σας. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες, όλα τα άγχοι και οι ανασφάλειες βγαίνουν στην επιφάνεια, χρειάζεται υπομονή και προσοχή.