Χμμμ ίσως πρέπει να ξεχωρίσεις το πένθος για αυτόν σαν άνθρωπο με την ερωτική ζωή της μητέρας σου. Το πένθος σου για εκείνον δεν το διακόπτει κανεις και μπορείς να πάρεις όσο χρόνο επιθυμείς για να νιώσεις καλύτερα. Εκείνη ίσως θα μπορούσε να σου εξηγήσει ποια διαδικασία πένθους πέρασε ακριβώς και κατέληξε εκεί που κατέληξε .. το πώς νιώθει φυσικά έχει σχέση και με το πώς ήταν η σχέση τους όσο ζούσε ,αν είχαν απομακρυνθεί υπερβολικά μπορεί να νιώθει πως της λείπει καιρό το άλλο κομμάτι ,δεν μπορώ να γνωρίζω . Όπως και να χει , το τι κάνει εκείνη δεν σου στερεί την δική σου προσωπική σχέση με εκείνον μέσα σου. Κάπως νιώθεις σαν να τον αντικαθιστά ίσως ακόμα και απατά αλλά αυτό δεν είναι πραγματικό. Ίσως στο μυαλό σου είναι ακόμα εδώ. Όπως και όταν χωρίζουμε ,ύστερα προχωράμε πάρα κάτω ,ξέρουμε πως την καρδιά μας την δώσαμε αλλά θα την ξαναδώσουμε , έτσι λειτουργεί και εδώ. Θα ξαναδώσει την καρδιά της και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν την είχε δώσει και πριν ,όσο και για όσο !