Σπουδαίες κινηματογραφικές πρεμιέρες έρχονται αυτόν τον Ιούλιο στο στο YouTube του Ιδρύματος Ωνάση. Το πρόγραμμα ξεκινά με ένα αφιέρωμα στον λιβανέζικο κινηματογράφο μέσα από 4 ταινίες μικρού μήκους που άνοιξαν το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών 2017 του φεστιβάλ των Καννών και το «One of These Days» του Nadim Tabet.
Λιβανέζικος Κινηματογράφος
2-8.7.2020 Στο YouTube του Ιδρύματος Ωνάση
Lebanon Factory
Mία χώρα, 8 σκηνοθέτες, 6 εθνικότητες, 4 ταινίες μικρού μήκους που άνοιξαν το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών 2017 του φεστιβάλ των Καννών, έρχονται στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση. Από τις 2 Ιουλίου, ανακαλύψτε το Lebanon Factory και έναν εθνικό κινηματογράφο πολιτικό, συγκινητικό και απρόβλεπτο.
White Noise (2017 - Λιβανος/Γαλλια - 17')
Μια ταινία του Ahmad Ghossein (Λίβανος)
και της Lucie La Chimia (Γαλλία)
Ο Said περνάει την πρώτη του νύχτα ως φύλακας ασφαλείας κάτω από τη γέφυρα στη μέση της Βηρυτού. Έχοντας στη διάθεσή του μόνο έναν φορητό ασύρματο και έναν φακό, προσπαθεί να πάρει τη δουλειά του στα σοβαρά. Κατά την ανατολή του ηλίου η πόλη θα τον έχει συντρίψει.
Hotel Al Naim(2017 – Λιβανος/Γαλλια – 14’)
Μια ταινία της Shirin Abu Shaqra (Λίβανος)
και του Manuel Maria Perrone (Ελβετία/Ιταλία)
Το χταπόδι πιστεύει ότι το χέρι μπροστά του είναι κάποιο θήραμα, αλλά δεν ξέρει ότι πίσω από κάθε χέρι, υπάρχει ένα χέρι...
Salamat From Germany (2017 – Λιβανος/Γαλλια – 17’)
Μια ταινία του Rami Kodeih (Λίβανος)
και της Una Gunjak (Βοσνία και Ερζεγοβίνη)
Απελπισμένος να ξεφύγει από τον Λίβανο και να εγκατασταθεί στην Ευρώπη, ο Lillo αγοράζει ένα συριακό διαβατήριο και είναι έτοιμος να οικειοποιηθεί τη συριακή ταυτότητα για να λάβει άσυλο. Ωστόσο, γι’ αυτό που δεν είναι έτοιμος είναι να αντιμετωπίσει όσα συνοδεύουν το να είσαι Σύριος πρόσφυγας σήμερα.
El Gran Libano (2017 – Λιβανος/Γαλλια – 16’)
Μια ταινία της Mounia Akl (Λίβανος)
και του Neto Villalobos (Κόστα Ρίκα)
Όταν ο Bassem ξυπνάει μετά από ένα βαρύ μεθύσι στην όχθη της λίμνης ανάμεσα στα νεκρά του ψάρια, η αδερφή του Youmna, την οποία δεν έχει δει εδώ και 12 χρόνια, είναι εκεί μαζί με ένα φέρετρο.
Μάθετε περισσότερα για το Lebanon Factory
One of These Days
Ζήστε ένα εικοσιτετράωρο στον Λίβανο συντροφιά με τους πρωταγωνιστές της ταινίας μεγάλου μήκους του Nadim Tabet. Έρωτας, όνειρα, ανεμελιά, πλήξη και μουσική με φόντο τις διαδηλώσεις στους δρόμους της Βηρυτού. Για αυτή τη γενιά που γνωρίζει τον πόλεμο από νωρίς, αυτή είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Ανακαλύψτε το One of These Days από τις 2 Ιουλίου στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση.
Το "One of These Days" [Μία από αυτές τις μέρες] είναι πρώτα απ’ όλα η ιστορία της Μάγια, της Γιασμίνα, του Ραμί και του Ταρέκ. Νέοι ηλικίας μεταξύ 17 και 22 ετών, απασχολημένοι με το να κάνουν ερωτήσεις και να βιώνουν εμπειρίες ανάλογες της ηλικίας τους: έρωτας, σεξ, ναρκωτικά, μουσική, πλήξη, ανεμελιά... Με σκοπό να εκπληρώσουν την αναζήτησή τους για έντονες εμπειρίες ζωής, ψάχνουν τα δικά τους σημεία αναφοράς σε μια λιβανική κοινωνία στα πρόθυρα της αποσύνθεσης, μολυσμένη από την κρίση των θεσμών της και τα προβλήματα στην περιοχή.
Αυτή η συνεχής εξέλιξη μεταξύ των αξόνων της ζωής και του θανάτου αποτελεί την καθημερινή πραγματικότητα των Λιβανέζων. Σε αυτό το πλαίσιο, το να μιλάω για τους νέους αποτελεί για μένα ιδανικό σημείο εκκίνησης ώστε να απεικονίσω ένα μέρος της συγκεκριμένης πραγματικότητας.
Στην ιστορία του Ραμί, της Γιασμίνα, της Μάγια και του Ταρέκ, οι δύο άξονες της ζωής και του θανάτου ενσαρκώνονται στη δίψα τους για εμπειρίες και στους δρόμους της Βηρυτού, όπου συναντάμε διαδηλωτές, Σύριους πρόσφυγες και στρατιωτικά μπλόκα, όπου ακούμε ραδιοφωνικές εκπομπές για παρελθούσες και μελλοντικές καταστροφές σε καθημερινή βάση. Ακόμα κι αν καταφέρνουν να την αγνοήσουν για λίγο, η ατμόσφαιρα αυτής της πολιορκημένης πόλης τελικά εισβάλλει στο οπτικό πεδίο και στο περιβάλλον τους. Με ενδιαφέρει αυτή η αποσύνδεση μεταξύ του κόσμου των νέων και της πραγματικότητας της χώρας, η οποία και αντιπροσωπεύει το νήμα της αφήγησης της ταινίας.
Αυτή τη «συνηθισμένη» μέρα, όπου οι τέσσερις νέοι πρωταγωνιστές μας ασχολούνται με ερωτικά και αποπλανητικά τερτίπια, θα παρακολουθήσουν επίσης τη σταδιακή συρρίκνωση του περιβάλλοντος διαβίωσής τους, μένοντας σχεδόν χωρίς καθόλου περιθώρια ανεμελιάς. Είναι σαν στον Λίβανο, για να γίνει κανείς ενήλικας, να πρέπει να μολυνθεί από την πραγματικότητα της χώρας και της γεωγραφικής ζώνης.
Έχοντας ήδη σκηνοθετήσει πολλές ταινίες μικρού μήκους γύρω από τον κόσμο των νέων, η πρόθεσή μου με το One of These Days ήταν να διευρύνω τις απόψεις μου για αυτό το σύμπαν. Υπάρχει σίγουρα ένα νοσταλγικό στοιχείο που συχνά με οδηγεί να εντάξω τις ταινίες μου στον κόσμο της νεολαίας. Και είναι επίσης σίγουρο ότι υπάρχουν αυτοβιογραφικές πτυχές σε αυτή την ταινία. Αυτό που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα στη νεολαία του σήμερα, είναι το γεγονός ότι ο Λίβανος της εφηβείας μου δεν μοιάζει καθόλου με τον δικό τους.
Γεννήθηκα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και πέρασα τη δική μου εφηβεία σε μια χώρα υπό ανασυγκρότηση, όπου η καταναλωτική κοινωνία δεν ήταν ακόμη παρούσα. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, οι νέοι του σήμερα δεν έχουν βιώσει πόλεμο και δεν συνθλίβονται κάτω από το βάρος του παρελθόντος.
Πέρα από αυτήν την ευθύτητα που τους διακρίνει, ωστόσο, έχω παρατηρήσει ότι οι ίδιοι νέοι εξακολουθούν να οδηγούνται στην επανάληψη, στην αναπαράσταση των φιλονικιών των προηγούμενων γενιών. Στρέφοντας την κάμερά μου προς την εξέταση της νεολαίας του σήμερα, είναι σχεδόν σαν να προσπαθώ να εντοπίσω τους τρόπους με τους οποίους επιτρέπουν στους εαυτούς τους να μολυνθούν από την πραγματικότητα της χώρας και του θολού παρελθόντος της. -Nadim Tabet
Μάθετε περισσότερα για την ταινία One of These Days.
Στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση είναι διαθέσιμες και άλλες παραστάσεις, εικόνες, συζητήσεις, μουσικές. Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα στο onassis.org
σχόλια