Από τα τέλη της δεκαετίας του '80 όταν κυκλοφόρησε η ταινία «Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι» και μέχρι την αυγή του αιώνα μας, η Μεγκ Ράιαν ήταν ένα από τα πιο λαμπρά αστέρια του Χόλιγουντ εξαιτίας κυρίως μιας σειράς από ρομαντικές κομεντί – συχνά σε σενάριο της Νόρα Έφρον, συχνά με συμπρωταγωνιστή τον Τομ Χανκς.
Οι ακραία εχθρικές αντιδράσεις όμως κριτικών και κοινού που συνόδευσαν το ερωτικό θρίλερ "In the Cut" (Στη σκοτεινή πλευρά του πάθους) του 2003 σε σκηνοθεσία Τζέιν Κάμπιον - ταινία στην οποία η Ράιαν σόκαρε τους θαυμαστές της με τις σκηνές άγριου και ωμού ερωτισμού στις οποίες επιδόθηκε επί της οθόνης – σε συνδυασμό με την όλο και πιο έντονη δυσανεξία της ίδιας με τη φήμη και την στερεοτυπική εικόνα που τη συνόδευε, την έκαναν να εξαφανιστεί σχεδόν και να υποχωρήσει σε μια λιγότερο δημόσια αλλά περισσότερο ευτυχισμένη ζωή.
Η πραγματική ακτινοβολία είναι μάλλον έμφυτη τελικά. Ή υπάρχει ή όχι. Μπορώ να την διακρίνω σε νεότερους ηθοποιούς όπως η Τζένιφερ Λόρενς, η Έμα Στόουν ή ο Ράιαν Γκόσλινγκ. Πιθανότατα δεν μπορούν ούτε αυτοί να τη διαχειριστούν.
Η επιστροφή της ξεκίνησε αθόρυβα το 2015 και μάλιστα υπό την ιδιότητα της σκηνοθέτριας με το δράμα Β' Παγκοσμίου Πολέμου "Ithaca" (στο οποίο συναντήθηκε ξανά με τον Τομ Χανκς), ενώ τον προηγούμενο Νοέμβριο επισημοποίησε το δεσμό της με τον γνωστό μουσικό John Mellencamp με τον οποίο βρήκε μια γαλήνη που απουσίαζε από τις ταραχώδεις σχέσεις της με επιφανείς συναδέλφους της όπως ο Ντένις Κουέιντ και ο Ράσελ Κρόου.
«Είχα χάσει την περιέργεια μου για την υποκριτική, μ' ενδιέφεραν πολύ περισσότερο άλλα πράγματα που μπορεί να σου δώσει η ζωή. Ήθελα απλά να ζήσω περισσότερο και η διάστασή μου με το Χόλιγουντ υπήρξε απολύτως αμοιβαία», δηλώνει σήμερα στη συνέντευξη που παραχώρησε στους New York Times. Ιδού κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα αποσπάσματα αυτής της εξομολόγησης από την 57χρονη σταρ...
Για τη διαβρωτική υφή της φήμης
Είναι σα να υπάρχουν τόσα πολλά ανάμεσα σε σένα και σε οτιδήποτε άλλο. Η θέση σου είναι πολύ μειονεκτική αν είσαι πολύ νέα και πολύ διάσημη επειδή δεν μπορείς να ξέρεις ποιος σου λέει αλήθεια. Δεν παραπονιέμαι – υπάρχουν προφανώς πολλά πλεονεκτήματα στη διασημότητα – όμως η φήμη λειτουργεί εντελώς διαβρωτικά σε ένα κομμάτι του μυαλού σου, του εαυτού σου. Οι εμπειρίες μου ήταν τραγικά περιορισμένες.
Για το έμφυτο χάρισμα
Η πραγματική ακτινοβολία είναι μάλλον έμφυτη τελικά. Ή υπάρχει ή όχι. Μπορώ να την διακρίνω σε νεότερους ηθοποιούς όπως η Τζένιφερ Λόρενς, η Έμα Στόουν ή ο Ράιαν Γκόσλινγκ. Πιθανότατα δεν μπορούν ούτε αυτοί να τη διαχειριστούν.
Για τη σεξουαλικότητα στο Χόλιγουντ πριν και μετά το #MeToo
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου είχε τύχει κάποιος άντρας με εξουσία να επιχειρήσει να μου επιβληθεί σεξουαλικά. Μια – δυο φορές πήγαν να γίνουν περίεργα τα πράγματα, βρήκα όμως τρόπο να φύγω από το δωμάτιο. Η σεξουαλικότητα στο Χόλιγουντ είναι τόσο σύνθετη και αυτό έχει να κάνει με διάφορους παράγοντες, σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία: με το πώς σε βλέπουν οι γυναίκες, με το πώς σε βλέπουν οι άντρες, με το πώς σε βλέπουν οι σύζυγοι των αντρών, με το πώς σε βλέπουν τα στελέχη των στούντιο.
Για το «σταριλίκι» στα social media
Ο εκδημοκρατισμός της φήμης είναι γεγονός πλέον. Ακόμα κι αν είσαι γνωστός μόνο στο γραφείο σου ή στη γειτονιά σου, τα social media προσφέρουν πλέον σε οποιονδήποτε κάτι από την εμπειρία και τα προβλήματα που είχα εγώ κάποτε. Με πιάνει κατάθλιψη πάντως όταν βλέπω πόσο ευτυχισμένοι εμφανίζονται όλοι στα social media.
Για την ερωτική απελευθέρωση μετά τα 50
Νομίζω ότι η διαφορά της ερωτικής εμπειρίας μετά τα 50 σε σχέση με την αντίστοιχη στα 25 ή στα 35 είναι ότι στη μέση ηλικία είσαι πιο ελεύθερος να περάσεις καλά. Ίσως αυτή η ελευθερία να έχει να κάνει με το ότι είσαι πεντακοσίων ετών και δεν ασχολείσαι πια με ένα σωρό κολλήματα. Καμιά φορά όμως σκέφτομαι ότι οι σχέσεις είναι για τους εξωγήινους. Ποιος από μας τις καταφέρνει; Ποιος μπορεί πραγματικά; Και το ότι προσπαθούμε ακόμα, μοιάζει με θαύμα.
Με στοιχεία από τους New York Times
σχόλια