Ο σπουδαίος Έλληνας λογοτέχνης Ανδρέας Καρκαβίτσας, ένας από τρεις μεγάλους εκπροσώπους της ηθογραφίας (μαζί με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και τον Γεώργιο Βιζυηνό), θα μεταφραστεί στα αγγλικά για την σειρά Penguin Classics.
Η κλασική φιλόλογος Johanna Hanink από τις ΗΠΑ, ανέλαβε να μεταφράσει τον «Αρχαιολόγο». «Ήταν μεγάλη πρόκληση να μεταδώσω στον αγγλόφωνο κόσμο το ύφος που χρησιμοποίησε ο Καρκαβίτσας», λέει σε συνέντευξή της στην Λαμπρινή Κουζέλη για την εφημερίδα «Βήμα».
Ο Καρκαβίτσας γίνεται έτσι ο πρώτος νεοέλληνας συγγραφέας, έργο του οποίου εισάγεται στην σειρά Penguin Classics. «Πολλοί έπαθαν πλάκα που δεν είναι ο Σεφέρης ή ο Παπαδιαμάντης ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας στα Penguin Classics, αλλά ο Καρκαβίτσας», προσθέτει η Hanink.
Το συγκεκριμένο βιβλίο της είχε προτείνει η διευθύντρια του προγράμματος νεοελληνικών σπουδών στο πανεπιστήμιο Μπράουν, Έλσα Αμανατίδου. «Ήξερα αμέσως ότι ήθελα να το μεταφράσω. Είναι τόσο γοητευτικά γραμμένο αυτό το βιβλίο, σαν παραμύθι».
Όταν η υπεύθυνη των Penguin Classics, Έλντα Ρότορ την πλησίασε για να αναλάβει μερικές νέες μεταφράσεις αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, η Hanik πρότεινε στην Ρότορ και τον «Αρχαιολόγο». Κατά την ίδια, το βιβλίο του 1903 παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά την πρόσληψη της αρχαιότητας, και το πως σύγχρονα κράτη «φτιάχνουν την ταυτότητά τους [...] κοιτάζοντας το βαθύ παρελθόν».
Η πρώτη έκδοση του Αρχαιολόγου είναι άγνωστη και αμφισβητήσιμη. Η δεύτερη έγινε από το «Τυπογραφείον της Εστίας» των Μάισνερ-Καργαδούρη το 1904 και εκτός από την ομώνυμη νουβέλα, περιελάμβανε ακόμα τέσσερα ακόμα διηγήματα του συγγραφέα: «Πόθος και πόνος», «Το κόνισμα», «Το στοιχειό του σπιτιού της», και «Στις δόξες».
Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας γεννήθηκε στα Λεχαινά το 1865 και πέθανε στο Μαρούσι, στις 24 Οκτωβρίου 1922. Ασχολήθηκε με επιτυχία με σχεδόν όλα τα είδη του γραπτού λόγου, εκτός από τα θεατρικά έργα: διηγήματα, μυθιστορήματα, ποίηση, μελέτες, χρονογραφήματα, παιδικά βιβλία και ιστορικά ανέκδοτα.
Ο Καρκαβίτσας υπήρξε ο κατ' εξοχήν εκπρόσωπος του νατουραλισμού στη νεοελληνική λογοτεχνία και συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής του, καθώς και με εφημερίδες στις οποίες έγραφε για τις συνήθειες σε διάφορους τόπους της Ελλάδας.
Στρατιωτικός γιατρός στο επάγγελμα, ελαβε μέρος στο εκστρατευτικό σώμα που πήγε στην Κρήτη κατά την Kρητική Eπανάσταση του 1897, στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912–1913, στο Κίνημα στο Γουδί. Αποστρατεύτηκε το 1920 με το βαθμό του αρχίατρου, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας, καθώς έπασχε στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του από φυματίωση.
Τα πιο διάσημα έργα του είναι το μυθιστόρημα «Ο ζητιάνος», και η συλλογή διηγημάτων «Λόγια της πλώρης».
σχόλια