ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ: ΑΟΡΑΤΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡ

Δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε έντυπα, διατηρείς ένα πολύ πετυχημένο μπλογκ που ενημερώνεις ανελλιπώς (enteka.blogspot.com) και πρόσφατα εκδόθηκε το έκτο στη σειρά βιβλίο σου για παιδιά και εφήβους (σημειωτέον ότι και τα έξι εκδόθηκαν μέσα σε διάστημα δύο χρόνων). Μοιάζει να έχεις πολλά να πεις.

Πολλά και διάφορα (όχι όλα απαραίτητα ενδιαφέροντα). Ένας μεγάλος μου ήρωας είναι ο Άντι Γουόρχολ, επειδή συνδύαζε πολλά πράγματα μαζί. Νομίζω ότι από μικρός είχα ένα περίσσευμα φαντασίας και όρεξης για γράψιμο, αλλά μέχρι τα 30 μου το γράψιμο ήταν ένα προσωπικό μου παιχνίδι. Μετά κατάλαβα πως αυτά που με ενδιέφεραν και με διασκέδαζαν μπορούσα να τα κάνω και δημοσίως.

Υπήρξε κάτι που να πυροδότησε την ενασχόλησή σου με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Σπούδαζα στο Λονδίνο ΜΜΕ και διάβαζα όλη μέρα για τον Μπένγιαμιν και την Κριστέβα και τον Λακάν -και το καταχαιρόμουν-, αλλά ένα βράδυ έπεσε στα χέρια μου ένα Μίκυ Μάους. Είχα δεκαετίες να διαβάσω οτιδήποτε παιδικό και ένιωσα σαν να με ρούφηξε μια χωροχρονική τρύπα. Ήταν υπέροχη αγχολυτική εμπειρία, λες και ταξίδευα σε άλλους κόσμους. Και σύντομα άρχισα να φτιάχνω τους δικούς μου κόσμους, κυρίως για να ζω εκεί όσο κρατούσε η συγγραφή.

Πώς μπορεί ένας συγγραφέας παιδικών βιβλίων να ανακαλέσει την παιδική του ηλικία, έτσι ώστε να έρθει κοντά στην ψυχολογία ενός παιδιού;

Τα αγαπημένα μου παιδικά βιβλία δεν είχαν απαραίτητα ήρωες που ήταν κοντά στην ψυχολογία μου, και ίσως γι' αυτό να τα έβρισκα τόσο συναρπαστικά. Έτσι, προσωπικά, δεν αγχώνομαι τόσο για να φτιάξω ήρωες με τους οποίους θα ταυτιστεί η πλειοψηφία των παιδιών, αλλά ήρωες ενδιαφέροντες και πρωτότυπους. Σίγουρα επιστρέφω συχνά στην παιδική μου ηλικία για υλικό, αλλά ταυτόχρονα εμπνέομαι απ' τα παιδιά που γνωρίζω χάρη στις παρουσιάσεις που κάνω σε σχολεία.

Ποια είναι τα αγαπημένα σου θέματα;

Σίγουρα τα όνειρα, και με τη μεταφορική και με την κυριολεκτική έννοια. Τα περισσότερα βιβλία μου έχουν κάποια σχέση όχι μόνο με τους ονειρικούς κόσμους που φτιάχνουμε με τη φαντασία μας το βράδυ αλλά και με τις υποσυνείδητες επιθυμίες μας, τα όνειρα που έχουμε από παιδιά και πάντα θέλουμε να εκπληρωθούν. Άλλα αγαπημένα μου θέματα είναι οι αναμνήσεις, η αναζήτηση της αλήθειας, η φιλία, η αποδοχή του διαφορετικού και η αξιοποίηση τού Εδώ και Τώρα.

Ποια είναι τα συστατικά μιας καλής παιδικής ιστορίας;

Υποκειμενική άποψη: να αφήνει χώρο στη φαντασία, να μην υποτιμά τη νοημοσύνη του παιδιού με πολλά υποκοριστικά και συνεχείς ομοιοκαταληξίες και να έχει ένα ρυθμό που θα «γραπώνει» τον αναγνώστη.

Ποια ήταν τα αγαπημένα σου αναγνώσματα ως παιδί;

Λάτρευα τα βιβλία της Ένιντ Μπλάιτον με τα Πέντε Λαγωνικά και τους Μυστικούς Επτά, αλλά ταυτόχρονα και την καλή παιδική λογοτεχνία της χώρας μας - συγγραφείς όπως η Ζωρζ Σαρή και η Άλκη Ζέη έχουν γράψει πολλά απ' τα αγαπημένα μου βιβλία. Μ' άρεσε ο Μικρός Πρίγκιπας, άπειρα κόμικς, ο Μικρός Νικόλας (και η εφηβική έκδοσή του, ο Άντριαν Μολ), το Σπίτι για πέντε. Εννοείται ότι όλα αυτά μου αρέσουν και τα διαβάζω ακόμα.

Και ο αγαπημένος σου σούπερ ήρωας;

Σίγουρα ο Φάντομ Ντακ, το alter ego του Ντόναλντ Ντακ. Ήταν μεν ηρωικός και είχε καταπληκτικά μαγικά μαραφέτια, αλλά ταυτόχρονα ήταν και πολύ ανθρώπινος, και γκαφατζής.

Η ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων είναι περιορισμένη στη χώρα μας. Πόσο δύσκολο είναι το παιδικό κοινό;

Πολλά παιδιά βρίσκουν περιττή την ανάγνωση ενός βιβλίου, αφού μπορούν να βρουν ιστορίες σε τόσα άλλα μέσα - στο σινεμά, στα βιντεοπαιχνίδια, στην τηλεόραση. Πάντα λέω στα παιδιά ότι, χωρίς να παραμελήσουν και τα άλλα πράγματα που τους αρέσουν, θα πρέπει να δοκιμάσουν και την ανάγνωση βιβλίων. Προσφέρει κάτι τελείως διαφορετικό - συχνά απολαυστικά εθιστικό.

Δυο από τα ολισθήματα που γίνονται στη συγγραφή παιδικού βιβλίου είναι ο διδακτισμός και η εξιδανίκευση. Πώς αποφεύγεις αυτήν τη λανθασμένη προσέγγιση;

Ξεκίνησα να γράφω σχετικά νέος και είμαι ακόμα στη φάση της ζωής μου που μισώ τον διδακτισμό και την εξιδανίκευση, άρα δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια. Τα μηνύματα ανθρωπισμού μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά με τις διασκεδαστικές περιπέτειες.

Στο τελευταίο σου βιβλίο, το Αόρατοι Ρεπόρτερ, Επτά συναρπαστικές ημέρες, γράφεις για τη δημοσιογραφία με ενθουσιασμό εφήβου. Τι έχεις να πεις γι' αυτό, όντας δημοσιογράφος εσύ ο ίδιος;

Οι Αόρατοι Ρεπόρτερ είναι μια ομάδα μικρών δημοσιογράφων που αναζητούν την αλήθεια, κάνοντας έρευνές σε όλο τον πλανήτη. Έτσι, ξαναγυρίζω σε παιδικές μου φαντασιώσεις προσπαθώντας να συνδυάσω δύο μεγάλες μου αγάπες: το να γράφεις για την αλήθεια (ως δημοσιογράφος) και με τη δύναμη της φαντασίας (ως συγγραφέας). Η δουλειά μου με βοήθησε στην παρουσίαση των παρασκηνίων της έντυπης και ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Α! Να πω και ότι τα κεντρικά γραφεία των Αόρατων Ρεπόρτερ (που είναι στην οδό Βουλής) είναι από κάθε άποψη εμπνευσμένα απ' τα γραφεία της LifΟ...

Πού θα ταξιδέψει κανείς διαβάζοντας τους Αόρατους Ρεπόρτερ;

Η ηρωίδα του πρώτου βιβλίου της σειράς ταξιδεύει στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Τόκιο, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Μόσχα και φυσικά στην Αθήνα. Για να λύσει το μυστήριο αναγκάζεται να λάβει μέρος σε ψυχεδελικό γιαπωνέζικο τηλεπαιχνίδι, να παραστήσει το μοντέλο παιδικών ρούχων για την Ντόνα Κάραν, να παίξει σε ρωσική ταινία επιστημονικής φαντασίας κ.λπ., ανόρεχτα στην αρχή αλλά με τεράστιο ενθουσιασμό στη συνέχεια. Οι Αόρατοι Ρεπόρτερ δεν είναι πραγματικά αόρατοι, επειδή όμως είναι παιδιά κανείς δεν τους δίνει σημασία κι έτσι μπορούν να ανακαλύπτουν πράγματα και να παίρνουν συνεντεύξεις ινκόγκνιτο.

Διαβάζουν ενήλικοι τα βιβλία σου;

Το ελπίζω γιατί θεωρώ πως οι μεγάλοι χρειαζόμαστε αγχολυτικές βουτιές στη δημιουργική αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας. Οι Αόρατοι Ρεπόρτερ, απ' ό,τι μου λένε, διαβάζονται το ίδιο ευχάριστα και από παιδιά αλλά και από ενήλικους και αυτό δεν είναι τυχαίο: ο σκοπός μου ήταν να γράψω μια σύγχρονη, καλειδοσκοπική ιστορία με γρήγορη, σχεδόν κινηματογραφική αφήγηση που να αφορά μικρούς και μεγάλους.

Μίλησέ μας για το σχετικό μπλογκ που δημιούργησες.

Το www.aoratoireporter.blogspot.com έχει ειδήσεις και θέματα που απευθύνονται σε παιδιά (και όχι μόνο): επιστημονικές ανακαλύψεις, θέματα για το περιβάλλον και την καθημερινότητα, κόμικς, εντυπωσιακές εικόνες, παιχνίδια. Η φιλοδοξία μου είναι να διαβάζεται τακτικά από παιδιά που θα εμπνέονται απ' τα θέματά του, και που οι γονείς τους θα είναι ήσυχοι πως τα παιδιά τους διαβάζουν κάτι που είναι για την ηλικία τους και που, δυνητικά, θα αυξήσει τη δημιουργικότητά τους και την όρεξή τους για διάβασμα. Τέλος, μ' αυτό το μπλογκ θα ήθελα να διαλύσω και κάποιους μύθους σχετικά με την ολοκληρωτική ακαταλληλότητα του ίντερνετ για τα παιδιά...