ΦΩΤΗΣ ΚΡΙΚΖΩΝΗΣ: ΕΓΩ, Ο ΜΠΑΡΜΑΝ

Ο μπάρμαν, τις περισσότερεςφορές, αποτελεί κάτι πολύ περισσότεροαπό έναν υπάλληλο κέντρου διασκέδασηςπου απλώς φτιάχνει τα ποτά των πελατών.Αν και δεν ορίζεται κάπου επίσημα,πρόκειται για το σιωπηλό κομπάρσο, πουδιακριτικά παρατηρεί και καταγράφειτα τεκταινόμενα σ' ένα μπαρ, ή για τονάνθρωπο, που, εκών άκων, γίνεται ψυχολόγος,ή, τουλάχιστον, εξομολόγος τωνσυναισθηματικά φορτισμένων, τιςπερισσότερες φορές, πελατών. Μέσα απόαυτήν του τη θητεία, ως μπάρμαν, ο ΦώτηςΚρικζώνης παίρνει αφορμή για να γράψειτην αυτοβιογραφία του Εγώ, ο μπάρμαν,σε επιμέλεια της Λίλης Γιαλέσσα-Λεοντίδη(εκδόσεις Καστανιώτη), μέσα από την οποίαεκτυλίσσεται και η βιογραφία του θρυλικούπλέον αθηναϊκού μπαρ «17».

Πρόκειται για τηνιστορία ενός ανθρώπου που πραγματώνειτο αντίστοιχο του «αμερικανικού ονείρου»στην ελληνική πραγματικότητα. Προερχόμενοςαπό πολύ φτωχή οικογένεια της επαρχίας,ο Φώτης Κρικζώνης κατάφερε, έχοντας ωςεφόδια την υπομονή, την επιμονή και τηφιλοδοξία να βρει τη θέση του κάτω απότο «λαμπερό ήλιο» της επιτυχημένης,επαγγελματικά και προσωπικά, ζωής γιατην οποία κόπιασε πάρα πολύ. Πέραν όμωςαυτού του, ομολογουμένως, πολύ ενδιαφέροντοςπροσωπικού επιπέδου, το βιβλίο δίνειτη δυνατότητα στον αναγνώστη ναπαρακολουθήσει την ιστορία του «17», ηοποία, με τη σειρά της, συγκροτείται απόάλλες, μικρότερες ιστορίες των θαμώνωνπου το συντηρούσαν και του έδιναν τηναίγλη του.

Από το 1957 πουπρωτολειτούργησε μέχρι το 1990 που έκλεισετελικά, το «17» αποτέλεσε το εφαλτήριοόχι μόνο για να αλλάξει η ζωή του αφηγητή,ανοίγοντάς του έναν καινούργιο κόσμομέσα από τη συναναστροφή του με τιςδιάφορες διασημότητες που σύχναζανεκεί, αλλά και τον πυρήνα γύρω από τονοποίο συγκεντρώνονταν διάφορεςπροσωπικότητες του πολιτικού, καλλιτεχνικούκαι ευρύτερου κοινωνικού κύκλου. Η ΕλένηΒλάχου, ο Θόδωρος Πάγκαλος, ο ΓιάννηςΤσαρούχης, ο Ζάχος Χατζηφωτίου, οΠαναγιώτης Τέτσης, η Αλέκα Κατσέλη, οΣταύρος Νιάρχος, ο Ηλίας Ηλιού είναιμερικά μόνο από τα ονόματα που εμφανίζονταικατά τη διάρκεια της αφήγησης,συμπληρώνοντας το μικρόκοσμο ενός μπαρπου αποτέλεσε με το δικό του μοναδικότρόπο σημείο αναφοράς για πολλούς.

Η αφήγηση όμως δενκαλύπτει μόνο ανθρώπινες ιστορίες.Καθώς εκτείνεται σε μια χρονική περίοδοκατά την οποία η Ελλάδα βρισκόταν σεπολιτικό αναβρασμό, καταφέρνει να δώσειένα διαφορετικό παρασκήνιο της χούντας,του Πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης,πάντα υπό το πρίσμα αυτού του μικρόκοσμουτου «17».

Το Εγώ, ο μπάρμαν είναιμια ειλικρινής καταγραφή των εμπειριώνενός ανθρώπου, που κατά δική του δήλωση,δεν θέλησε να κάνει ένα «μπεστ σέλερβασισμένο σε κουτσομπολιά και ροζιστορίες, που να θίγουν γνωστά πρόσωπα».Αυτό που καταφέρνει τελικά είναιδιαγράψει με λιτά μέσα ένα ταξίδι στοχρόνο, δίνοντας ταυτόχρονα κι ένα μάθημαζωής σε όσους βρίσκονται σε αναζήτησητου δικού τους «λαμπερού ήλιου».