ΑΛΙΝΑ ΡΕΓΕΣ: ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΟΥΣ ΜΟΥ
H αληθινή εικόνα της γυναικείας ηδονής σχηματίζεται από τα κείμενα-ψηφίδες της Αλίνα Ρέγες, στo "Ημερολόγιο του Άνθους μου", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.
Πέρα από την ηδονή καιτην παραζάλη του ερωτικού πόθου, είναιη διαπίστωση «είμαι γυναίκα πηγή»που καθορίζει τη διήγηση της Αλίνα Ρέγεςστο βιβλίο Το ημερολόγιο του άνθους μουπου κυκλοφορεί από τις εκδόσειςΠοταμός. Άνθος -Rrose στονπρωτότυπο γαλλικό τίτλο- ονομάζει ησυγγραφέας το φύλο της και με πρ(ωτ)οφανήεπιθυμία και αθώα εξομολογητική διάθεσηκρατάει το ημερολόγιο αυτού τουτριαντάφυλλου. Ενός λουλουδιού πουθέλει να ξεχειλίζει σαν συντριβάνι καιπου ασκεί καθοδηγητική δύναμη στηνΡέγες. «Το άνθος μου είναι δαίμονας,είναι ένα παλιοκόριτσο που με βάζει νατρέχω πίσω από τα αγόρια, να τα προσκαλώνα έρθουν να παλέψουμε μαζί στο κρεβάτιμου, όπως έκανα όταν ήμουν οκτώ χρονών- ουου η τίγρη, όπως με φώναζαν τα αδέλφιαμου».
Στα αφηγηματικάθραύσματα που διαπερνούν τις 57 σελίδεςτου βιβλίου, η Ρέγες αποκαλύπτει τηχαρτογράφηση του άνθους της, τις χαρέςπου θέλει να του προσφέρει, τις ιδανικέςτεχνικές αυνανισμού και σμιξίματος μετις οκτώ αγάπες της ζωής της. Η συγγραφέαςγνωρίζει καλά τους κώδικες τουαπροσχημάτιστου ρεαλισμού και τουςχρησιμοποιεί χωρίς fiction,αλλά στο πρώτο πρόσωπο της αυτόκλητηςμαρτυρίας. Ακόμη και για τη στιγμή πουέχασε την παρθενιά της σε ένα δάσος στα12. «Μάτωσα, πονούσα, εκείνος εκσπερμάτωσε.Ήμουν τρομερά ευτυχής, αλλά δεν υπάρχουνλέξεις να πουν εκείνη τη χαρά, τηςκαινούριας ελευθερίας».
Οπωσδήποτετα μικρά, μεστά κείμενά της, ριπές πουσε βρίσκουν χωρίς προειδοποίηση, είναιτολμηρά. Για κάποιους σίγουρα σοκαριστικά.Οπωσδήποτε όμως δεν είναι προκλητικά,αφού αποτελούν τη γυμνή, απροσχημάτιστηαλήθεια μιας γυναίκας, που τυχαίνει ναείναι επιτυχημένη δημοσιογράφος καισυγγραφέας (το βιβλίο της Ο Χασάπης έχειμεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχειανέβει στο θέατρο). Η Αλίνα Ρέγες (τοπραγματικό της όνομα είναι AlinePatricia Landone,αν και υπογράφει τα έργα της ως AlinaReyes) αγαπά να επιστρέφειστο μοτίβο του έρωτα, για την ακρίβειατου ερωτισμού, με τον τρόπο που έναςζωγράφος επιτρέπει στα χειρονομιακάμοτίβα να διατρέχουν τους καμβάδες του.
Η αφήγησηστο Ημερολόγιο του άνθους μου αρχίζειμε μικρές ιστορίες αυνανισμού, που στησυνέχεια συναντιούνται με ακριβείςπεριγραφές συνεύρεσης, όπου ο μίσχοςγλιστράει μέσα στο άνθος. Η παραζάλητης πιο προσωπικής εξομολόγησης υποχωρείκαθώς η Αλίνα Ρέγες προς το τέλος τωνσελίδων μιλάει για τη σχέση της με τουςάντρες και τον τρόπο που διαθέτει τοσώμα της, το φύλο της. «Το άνθος μουείναι μυθιστόρημα. Ανήκει σε όποιονανοίγει να το διαβάσει, αλλά ποτέ δενγίνεται δικό του. Μακριά από τις σελίδεςμου, συλλέκτη, περίεργε χωρίς σεβασμόή κυνικέ πωρωμένε από περιφρόνηση! Γιαόποιον το ξεφυλλίσει με πνεύμα αγάπης,θα είναι βελούδινες, οι άλλοι θαανακαλύψουν ότι για τα βρομερά τουςμάτια ήταν δηλητηριώδες».